Είναι αυτό το θραύσμα
σφηνωμένο βαθιά στον κρόταφο
που μια μέρα θα πετάξει μπόι
λέγοντας : είμαι σφαίρα για φόνο
και ο κρότος της αχαλίνωτος Μότσαρτ
θα συνθέσει ένα αλλιώτικο ρέκβιεμ
Για την αλήθεια που έγινε
μισθοφόρος της απάτης
Για τα φαντάσματα που κήρυξαν
απεργία εν ώρα φρίκης
Για τον ουρανό που έμεινε τελικά
ουραγός
στο μεγάλο κατοστάρι της ζωής
Δείξε μου τις τσέπες σου
για να σου πω ποιος είσαι
Ναι η αφραγκία πονά
μα δίνει κιόλας το φιλί ζωής
σε μια πρωτόπλαστη γραφή
Φτωχαίνεις από μέσα προς παντού
προ πάντων και επί πάντων
Στο σημείο που κλαίει στο στόμα σου
ένα κλάμα από ράμφος αηδονιού
σου αφήνουν το χαρτάκι
τη δικαστική εντολή
για έξωση απ' το πρόσωπό σου
Άστεγος αφρήτωρ
Ψάχνε το χαμόγελο για στέγη
Άναψε το κοριτσάκι με τα σπίρτα
στα όνειρά σου