Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Beach House "Depression cherry"



Η πατρότητα του ήχου που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε "dream pop" [ονειρική ποπ] μουσική , δεν ανήκει ασφαλώς στο ντουέτο των Victoria Legrand [ανηψιά του διάσημου Γάλλου συνθέτη κινηματογραφικής μουσικής Michel Legrand ] και Alex Scally από τη Βαλτιμόρη . Ήδη αυτός ο ήχος έχει ταυτιστεί με συγκροτήματα από τη βρετανική μουσική σκηνή της δεκαετίας του 80 και του 90 ,όπως οι Cocteau Twins , οι Lush , οι My Bloody Valentine , οι Slowdive ,οι Pale Saints και αρκετοί άλλοι . Οι ρίζες μάλιστα του συγκεκριμένου είδους ανάγονται , σύμφωνα με τον μουσικοκριτικό John Bergstrom στις ενορχηστρώσεις του περίφημου άλμπουμ "All things must pass" του George Harrison ,που κυκλοφόρησε τη χρονιά του 1970 . O δε όρος "dream pop" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Alex Ayuli του πρωτοποριακού πειραματικού σχήματος A.R. Kane από το Βέλγιο , για να περιγράψει τον ήχο του συγκροτήματός του . Ηχητικά η "ονειρική ποπ" χαρακτηρίζεται από τα ατμοσφαιρικά μουσικά τοπία , τις θολές κιθάρες που δημιουργούν έναν τοίχο από θόρυβο , τα υπνωτικά (κυρίως γυναικεία) φωνητικά , τα οποία μοιάζουν περισσότερο με ψιθύρους και συνήθως χάνονται ή στροβιλίζονται με αιθέριο τρόπο μέσα στη μελωδία των πλήκτρων , και , φυσικά , τους στίχους που περιστρέφονται γύρω από υπαρξιακά θέματα . Οι Beach House ,επομένως , δεν ανακαλύπτουν τη ζωή σε άλλον πλανήτη . Η μουσική τους αντλεί με δημιουργικό τρόπο τα διδάγματα όλης αυτής της πολύτιμης παρακαταθήκης ,πατώντας ωστόσο στα δικά της πόδια και κρατώντας καλά κρυμμένα τα δικά της μυστικά . Ξεκινώντας τη διαδρομή τους από το άλμπουμ "Devotion" του 2008 και κυκλοφορώντας μέσα στη δεκαετία του 2010 έναν δίσκο ορόσημο όπως το "Teen dream" , διαμόρφωσαν σταδιακά τη δική τους ταυτότητα , με μια μουσική που αξιοποιεί ευφυέστατα την παιδεία της Legrand , απόκοσμα φωνητικά της , την παραμόρφωση στις κιθάρες , τις κινηματογραφικές μελωδίες και τα στοιχειωμένα πλήκτρα . Χτίζοντας ,λοιπόν , το δικό τους μουσικό όνειρο , έφτασαν αισίως φέτος στην τέταρτη δουλειά τους με τίτλο "Depression cherry" ,έναν δίσκο που σηματοδοτεί την επιθυμία επιστροφής τους στο ύφος του "Teen dream" και σε περισσότερο νωχελικές και αισθαντικές αναπτύξεις των τραγουδιών τους . Και η αλήθεια είναι πως το πετυχαίνουν . To προηγούμενο άλμπουμ τους "Bloom" θυσιάζε κατά κάποιον τρόπο την ατμόσφαιρα στο βωμό ενός πιο άμεσου ηχητικού αποτελέσματος . Στο "Depression cherry" η μελωδία καθοδηγεί τα πάντα . Ακόμη και στις πιο ηλεκτρισμένες στιγμές ,όπως στο θαυμάσιο single "Sparks" . H μουσική χάνεται μέσα στην κοσμική ομορφιά , περιφέρεται σαν πυρωμένη αύρα , βυθίζεται στην κατάθλιψη κι αναδύεται σα δροσερό χάδι , συνομιλεί με τ' αγριολούλουδα ,ρίχνει το σπόρο του ανθρώπου στις παγωμένες επιφάνειες των άστρων , υπνοβατεί στο χτες και ξυπνά στο αύριο . Κι έτσι ένας ολάκερος κόσμος του ονείρου γίνεται όσο ποτέ άλλοτε χειροπιαστός .............

Κώστας  Τσιαχρής  


Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Ευριπίδη "Μήδεια" Β στάσιμο Μετάφραση από τον Κώστα Τσιαχρή





Οι  έρωτες   που  χύνονται  με  δύναμη

στα  στήθια  των  ανθρώπων

δε  φέρνουν  όνομα  καλό  

μήτε  κι αξιοσύνη

Αν  όμως  μ’ απαλό  το  βήμα  της

περάσει  η  Αφροδίτη ,

δεν είναι   σαν κι αυτή

καμιά   θεά   χαριτωμένη

Ποτέ  σου  , δέσποινα ,  απάνω μου

μη  ρίξεις  μη

με  τα  χρυσά  σου τόξα

το  μοιραίο  βέλος

που  το’ χεις  μες  στον  πόθο

βουτηγμένο 



Δικός   μου έρωτας

ας  είναι  η  σωφροσύνη ,

το  πιο   ακριβό

απ’ τα δώρα  των  θεών

Μη  ρίξει  καταπάνω  μου  ποτέ 

η  τρομερή  Αφροδίτη την  οργή

που φέρνει  διχασμό  στα λόγια

και  την αχόρταγη  την  έριδα ,

ταράζοντας  με  το  κρεβάτι  άλλου

την  καρδιά  μου

Μα  να  τιμάει 

τ’ αντρόγυνα  

που  μένουν  φιλιωμένα

και  με το  κοφτερό  της το  μυαλό

τους  έρωτες  των  γυναικών

να κρίνει



Πατρίδα  μου  και  σπίτι  μου

ποτέ  να  μην  ξεριζωθώ    από   σας

περνώντας  τον  αδιάβατο  καιρό

της  ανημπόριας ,

που  είναι  ο  πιο φριχτός   απ’ τους  καημούς

Καλύτερα  ο  θάνατος  !

Ο  θάνατος   πιο  πριν

να  μου  περάσει  χαλινάρι

Την  ίδια  μέρα  να  χαθώ

Μαρτύριο   μεγαλύτερο  δεν  είναι

απ΄ το  να χάνεις  της  πατρίδας  σου

τη  γη



Τα  ξέρουμε , δεν  είναι  λόγια

που  μας  τα ‘παν  άλλοι

Πόλη  καμιά

κανένας  φίλος

δε θα  σου  σταθεί

που   δοκιμάζεις 

το   χειρότερο  απ’  τα  πάθια

Που  να  χαθεί

χωρίς  χαρές

όποιος  τους  φίλους  δεν τιμά

κι  άδολη  την καρδιά  του

δεν  ανοίγει

Ποτέ  δικός  μου  τέτοιος

φίλος 

Κώστας   Τσιαχρής   2015




Aπαγορεύεται  η  αναπαραγωγή   του  συνόλου  ή  τμημάτων  του  παρόντος  έργου με  οποιονδήποτε  τρόπο  και  η  μετάφρασή  του  ή διασκευή  του  ή  εκμετάλλευσή  του  με  οιονδήποτε  τρόπο  αναπαραγωγής  έργου   λόγου  ή τέχνης ,όπως  ορίζουν  οι διατάξεις  του  ν 2121/ 1993 και της   Διεθνούς  Σύμβασης  Βέρνης  Παρισιού ,η  οποία  κυρώθηκε  με  τον  ν  100/1975

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Courtney Barnett "Sometimes i sit and think , and sometimes i just sit"




Αυτό το εικοσιοκτάχρονο κορίτσι από τη Μελβούρνη της Αυστραλίας ξαναφέρνει το ρίγος σε ένα είδος που τα τελευταία χρόνια διανύει την εποχή των ισχνών αγελάδων , στο κιθαριστικό ροκ ,όπως για τελευταία ίσως φορά - με κάποιες αναλαμπές αργότερα - το ακούσαμε εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 90 , με τη σκηνή του Seattle και μυθικά συγκροτήματα όπως οι Nirvana , οι Pearl Jam , οι Hole και οι Alice in Chains .Και είναι αλήθεια ότι η Courtney Barnett έχει αντλήσει την έμπνευσή της αρκετά από αυτόν τον ήχο ,ιδιαίτερα στις πιο άγριες στιγμές της . Ξεκίνησε την καριέρα της παίζοντας δεύτερη κιθάρα στους Rapid Transit , ένα garage grunge συγκρότημα από την περιοχή της Μελβούρνης . Αργότερα συμμετείχε στους Immigrant Union .Το 2012 ίδρυσε τη δική της δισκογραφική εταιρεία ,την οποία ονόμασε Milk! Records και κυκλοφόρησε τον μικρής διάρκειας δίσκο " I've got a friend called Emily Ferris " .Το 2013 ακολούθησε ένα δεύτερο EP με τίτλο "How to carve a carrot into a rose" και φέτος η πρώτη μεγάλης διάρκειας δουλειά της ,η οποία τιτλοφορείται "Sometimes i sit and think , and sometimes i just sit" και είναι μία πραγματική αποκάλυψη . 


Με έναν ήχο ολοζώντανο , γεμάτο από ηλεκτρικά σκιρτήματα , επιθετικά μελωδικό και νευρώδη , απόλυτα αφυπνιστικό , σε στιγμές δραματικό και κολασμένο , η Barnett καταθέτει τη δική της εκστατική πρόταση για το πώς μπορεί να ανανεωθεί και να ακουστεί ξανά περιπετειώδης και ακαταμάχητος ο κιθαριστικός ήχος . Αυτό δε που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι ο ιδιότυπος τρόπος με τον οποίο ερμηνεύει τα τραγούδια . Σα να ονειρεύεται και να δίνει στα όνειρά της τη μορφή των τραγουδιών , και σα να ξυπνάει στη φωνή της ένας θηλυκός Lou Reed και να της μεταδίδει τη νωχέλεια και το παγωμένο πάθος της ερμηνείας του . Άλλοτε πάλι σχεδόν φτύνει τις λέξεις με έναν τρόπο που θυμίζει περισσότερο τους rappers ,όπως στο απίστευτο single "Pedestrian at best" . Κι είναι έπειτα αυτή η βαθιά αίσθηση ενός blues ηχοχρώματος που διαπερνά διακριτικά όλο το δίσκο ,αλλά κορυφώνεται δυναμικά σε δύο εξαίσιες στιγμές όπως το "Small Poppies" και το "Kim's Caravan" . Mε ένα τέτοιο ,λοιπόν , ξεκίνημα η Courtney Barnett ανοίγει τα φτερά της πάνω από τον μεγάλο και απρόβλεπτο κόσμο της μουσικής ,και φτάνει με την πρώτη της πτήση σε απίστευτα ύψη συνθετικής και εκφραστικής αρτιότητας . 

 

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

25 αθάνατα τραγούδια με τη λέξη "love' στον τίτλο τους

1 . ΤΗΕ    BEATLES                       All   you  need  is  love


2. THE   YARDBIRDS                         For   your   love


3. JOHN   LENNON                         Love


4. TEN   YEARS   AFTER      I'd  love to  change the  world


5. THE   DOORS                    Love her  madly


6. LED   ZEPPELIN                             Whole  lotta  love


7. MARVIN  GAYE                        God  is love


8. LOU    REED                      Satellite  of  love


9.  JOY  DIVISION      Love  will tear  us apart


10. REM                       The  one  i  love


11. JANIS   JOPLIN                To  love  somebody


12 .ELVIS   PRESLEY     Can't  help  falling in  love


13. VAN  MORRISON      Have  i told  you  lately  that  i  love  you




14. THE   CURE      Friday  i'm in love


15. NAZARETH                   Love  hurts


16. FLEETWOOD  MAC            Say  you  love me



17. DIRE   STRAITS                           Love  over  gold


18. BEE  GEES                        How  deep  is your  love


19. U2                        Pride  [in the  name of love]


20.LEONARD   COHEN       Dance  me  to  the end  of  love


21.NICK  CAVE  AND  THE  BAD  SEEDS     Do  you  love  me ?

22. PJ  HARVEY                    This  is  love


23. FLORENCE  AND  THE MACHINE     You  got  the love


24. THE   SUPREMES                               You can't   hurry  love


25. SOFT  CELL                     Tainted   love


Κώστας  Τσιαχρής


Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

Ευριπίδη "Μήδεια" Β επεισόδιο Μετάφραση Κώστας Τσιαχρής





ΙΑΣΩΝ
Δεν  είναι  η  πρώτη  μου  φορά  
αλλά  πολλές  που ένιωσα
πόσο  αγιάτρευτο  κακό
είν' η  βαριά  οργή 
Κι ενώ  μπορούσες  τούτη  δω  τη γη
το  σπίτι  αυτό   δικά  σου  να' χεις ,
μ' ελαφριά  καρδιά  υπομένοντας
τα σχέδια  των αρχόντων ,
τα  κούφια  λόγια  σου  θα σ' εξορίσουν
απ' τη χώρα
Για  μένα  δε με  νοιάζει στάλα
Ποτέ  μην πάψεις να το  λες
τι  τιποτένιος άντρας  είναι  ο  Ιάσων
Όμως  για  κείνα  που είπες  για τους άρχοντες
να  θεωρείς  που  τιμωρείσαι  μ' εξορία 
κέρδος
Εγώ παρόλο που  λυσσομανούσαν  τα  παλάτια ,
συνέχεια  πάσχιζα την  αγανάκτησή  τους 
να  γλυκάνω
και  πολεμούσα  εδώ να  μείνεις
Μα  εσύ απ'  την αφροσύνη  σου  δεν  κάνεις  βήμα ,
συνέχεια  λες  βρισιές  για  τα  παλάτια
κι  η  πληρωμή  σου θα' ναι  ο  ξεριζωμός
Ακόμη  κι έτσι  όμως , να' ρθω  εδώ
για  τους  αγαπημένους  μου  δεν  είναι  κόπος,
γιατί  για  σένα   γνοιάζομαι  ,γυναίκα,
μη  φύγεις  δίχως  χρήματα  με τα  παιδιά,
μην τύχει  και  σου  λείψει  κάτι
Είναι  πολλά  κακά  που  σέρνει  από  κοντά της
η εξορία
Κι  αν  τώρα  χολωμένη  είσαι  μαζί  μου,
εγώ  ποτέ  δε θα  μπορούσα  να  σκεφτώ
κακό  για  σένα

ΜΗΔΕΙΑ
Α τρισάθλιε , γιατί μπροστά  στην ανανδρία  σου
μονάχα  τούτη τη βρισιά  μπορώ  να  ξεστομίσω
Ήρθες  σε  μας  , ήρθες  εσύ
που  ο  μισητότερος  σε  μένα  , στους  θεούς 
και  σ' όλους  τους ανθρώπους  είσαι
Αυτό  δεν  είναι  θάρρος  ούτε  τόλμη,
να βλέπεις  κατά  πρόσωπο  τους  φίλους   που αδικείς,
αλλά  η μεγαλύτερη  απ΄όλες  τις  αρρώστιες  των  θνητών ,
η  αδιαντροπιά 
Όμως  καλά έκανες  και  ήρθες
Με  τις  βλαστήμιες  που θα  σου  μετρώ ,
θ' ανακουφίζω  την καρδιά  μου
κι  εσύ  θ' ακούς  αυτά  και  θα  πικραίνεσαι
Και  πρώτα  απ΄τα  παλιά  θ' αρχίσω να  ιστορώ
Σ' έσωσα ,όπως  γνωρίζουν οι Έλληνες
που  ταξιδεύανε  μαζί σου  στην  Αργώ
Τους  ταύρους  που  ξεφύσαγαν  φωτιά 
είχες  σταλθεί  να  ζέψεις
και  το  χωράφι που γεννάει  το  θάνατο 
να  σπείρεις
Εγώ  λοιπόν το δράκοντα 
που φύλαγε τ΄ολόχρυσο  τομάρι  ξάγρυπνος
και  το' ντυνε  ολόγυρα  με  τις περίπλοκές  του σπείρες,
σκότωσα,
το φως  της  σωτηρίας  κάνοντας  για  σένα  ν'  ανατείλει
Το  σπίτι  , το  γονιό  μου  πρόδωσα
κι εδώ μαζί σου έφτασα  στην  Πηλειορείτικη  Ιωλκό 
Τον  έρωτα  εμπιστεύτηκα  περισσότερο
παρά  τη λογική
Και  με το φόνο  που είν' ο  πιο  φριχτός
ξέκανα  τον  Πελία,
τον σκότωσαν  οι  ίδιες  του οι  κόρες ,
και  στείρωσα  μες στη  ψυχή μου  κάθε  φόβο
Κι  αντί  για  τούτα  τα  καλά ,
χειρότερε  απ' τους  άντρες,
μας  πρόδωσες  εμάς 
κι απόκτησες  καινούργια  αγάπη,
ας είχες  τα  παιδιά σου
Γιατί  αν ήσουνα  ακόμη άκληρος,
θα  σου το  συγχωρούσα  που  σε  μέθυσε
ο έρωτας  αυτός
Μα  δεν πιστεύω  πια  στους  όρκους  σου 
κι  ούτε  μπορώ  να ξέρω  αν το  νομίζεις
πως   οι  παμπάλαιοι  θεοί
δεν  έχουν πια  κανένα  κύρος
ή μήπως  νέοι θεσμοί ,οι  τωρινοί,
αφεντεύουν  τους  ανθρώπους ,
αφού το  νιώθεις  δεν τηρείς 
τους  όρκους που είχες  δώσει
Αχ  δεξί  μου χέρι ,που το 'σφιγγες   συχνά εσύ
κι αυτά τα  γόνατα ,
πόσο  ανώφελα  μας  μόλυνε   ο άντρας  ο  κακός
Κι  απ' τις  ελπίδες  μας ακόμη  προδοθήκαμε  
Εμπρός  λοιπόν  , σα να' σουν  φίλος  μου  θα σε ρωτήσω
-καλό   δεν περιμένω  βέβαια  από  σένα,
κι  όμως  θα σε ρωτήσω -
Ποιον  δρόμο  τώρα  να τραβήξω; Ποιον  από τους  δυο ;
Στο  σπίτι  του  πατέρα  μου  ,
που  αυτό  και  την πατρίδα  πρόδωσα,
για  να' ρθω  εδώ  για  χάρη  σου  ;
Ή τάχα  προς  τις  δύστυχες  τις  κόρες  του  Πελία;
Ωραία  που θα  με δέχονταν  στο  σπίτι  τους 
εμένα  του  πατέρα  τους  τη φόνισσα !
Τέτοια  τροπή  έχουν πάρει πια  τα  πράγματα :
Κατάντησα  να  με  μισούν  οι   φίλοι απ΄την πατρίδα
κι  εκείνους  που  δεν έπρεπε  καθόλου εγώ να  βλάψω,
για  το  δικό σου  το  χατήρι  έχω  εχθρούς 
Και  για  βραβείο  έκαμες  να  με  νομίζουνε
καλότυχη  πολλές  μες στην Ελλάδα
Θαυμάσιος  άντρας  μου' λαχε  της  τυχερής ,
που σέρνομαι  απ' τη  χώρα  εξόριστη ,
από  φίλους  γυμνωμένη ,
μόνη  με  τα  παιδιά  μου  ορφανά !
Ωραία  τιμή  του  για   τον  νιόγαμπρο 
φτωχά  να τριγυρνάνε  τα  παιδιά  του ,
αλλά  κι εγώ που σ' έσωσα  !
Ω  Δία ,πως  κι έδωσες  στον άνθρωπο ξεκάθαρα  γνωρίσματα  
να  νιώθει  το  χρυσάφι που' ναι  κάλπικο ,
μα  για  τους  άντρες  πως  να  κρίνεις  τον  κακό ,
δεν  έβαλες  σημάδι να  φυτρώνει  στο  κορμί του  ;

ΧΟΡΟΣ
Αγιάτρευτη  και  τρομερή  η  οργή ,
όταν   χτυπιούνται   φίλοι  με τους  φίλους  

ΙΑΣΩΝ
Δεν  πρέπει  να  φανώ , καθώς  νομίζω,
ανίκανος  στα  λόγια ,
μα   σαν  του  πλοίου  τον  άξιο  τιμονιέρη 
που  ξετυλίγει  τα  πανιά  απ' τις άκρες,
έτσι  να  ξεμπλεχτώ  
απ' την τόση   φλυαρία  σου  , γυναίκα 
Εγώ  όμως , μια  και   σήκωσες   ψηλά  σαν  πύργο
το  καλό   που  μου' χεις  κάμει ,
θαρρώ    σαν  μόνο  καπετάνιο   
απ'  τους  θεούς  και  τους  ανθρώπους 
για  τη  σωτηρία  μου την  Κύπριδα
Βεβαίως  κι έχεις  κοφτερό  μυαλό 
Μα  μίσος  θα  σε γέμιζε   να πω  
πως  ήταν  ο έρωτας  με  τα  μοιραία  του  βέλη
που  σ'  ανάγκασε  να  σώσεις  το  κορμί  μου
Αλλά  σ' αυτό  δε  δίνω  τόση  σημασία 
Όπου  με  βόηθησες  μου  βγήκε   σε  καλό
Απ΄τη  δική  μου  σωτηρία  ωστόσο 
κέρδισες  περισσότερα  απ' όσα  μου'  δωσες 
κι  αυτό  θα σου  αποδείξω
Πρώτα  , αντί  για  γη  βαρβαρική 
στη χώρα  της  Ελλάδας   μένεις,
γνωρίζεις  τι  είναι  δίκιο ,
να  τηρούνται  οι  νόμοι,
να  μην  κυβερνάει  το  θέλω  του   ισχυρού 
Για  τη σοφία  σου  γνωρίζουν  όλοι  οι Έλληνες 
και  φήμη κέρδισες τρανή 
Μα  αν έμενες   στα  πέριορα  της γης ,
μήτε  μια  λέξη  δε θ' ακούγονταν  για  σένα 
Ας  ήτανε   χρυσάφι  να  μην έχω  εγώ  στο  σπίτι μου
ούτε  γλυκύτερα  να τραγουδώ από  τον Ορφέα ,
αν τύχη  ξακουστή  παντού  δεν  είχα 
Για  όσα  μόχτησα  για  σένα  ,αυτά  είχα  να σου  πω 
-στα λόγια  , άλλωστε  , εσύ  προτίμησες  να  παραβγούμε-
Στις  κατηγόριες  σου  για  τους  βασιλικούς  μου γάμους ,
θα  δείξω  πρώτα ότι  φάνηκα  έξυπνος ,
ύστερα  συνετός  , αλλά  και  φίλος  σου  πιστός
και των  παιδιών  μου ....ω  μείνε   ψύχραιμη..
Σαν έφτασα  απ' την  Ιωλκό εδώ 
μαζί  μου σέρνοντας  πολλές  αγιάτρευτες  πληγές  ,
ποια τύχη  θα' βρισκα  καλύτερη 
παρά  να παντρευτώ  , ένας  εξόριστος , 
του  βασιλιά  την  κόρη  ;
Όχι   γιατί   μισούσα , να τι  σε κεντρίζει  , το κρεβάτι  σου,
γιατί  χτυπήθηκα  απ' το  πάθος  για  καινούργια  νύφη 
κι  ούτε  γιατί   περισσότερα  παιδιά  να  κάνω κυνηγούσα  
Όσα  γεννήθηκαν  μου φτάνουν , δεν παραπονιέμαι 
Μα  πάνω  απ΄όλα  για να  ζούμε ευτυχισμένοι ,
να  μη  μας λείπει  τίποτα , γνωρίζοντας
ότι  κι ο  φίλος  αποφεύγει  τον φτωχό ,
και  για   να  θρέψω τα  παιδιά  μου  αντάξια  της γενιάς  μου,
να  σπείρω αδέλφια  στα παιδιά  
που γεννηθήκαν  από σένα
Το  ίδιο να  τα έχω όλα,
κι αφού   μονοιάσω   τη γενιά  μου,
να '  μαι  ευτυχισμένος 
Εσένα  τα παιδιά  δε σου χρειάζονται ,
όμως  για  μένα  θα' ναι  λύτρωση 
τα  ζωντανά  παιδιά  μου να ωφελήσω
μ' αυτά  που θ' αποκτήσω  αργότερα 
Μην τάχα  σκέφτομαι  παράλογα ;
Όμως  κι εσύ  θα  συμφωνούσες  ,
αν  ο  πόθος  σου για  το κρεβάτι  δε σε  κένταγε 
Σε  τούτο το σημείο  φτάσατε οι γυναίκες :
Αν   είναι  στέριο  το   κρεβάτι  σας ,
να  νιώθετε  πως έχετε  τα πάντα ,
αν  πάλι   στο  κρεβάτι  σας πλακώσουν  συμφορές ,
θαρρείτε πως τα  πιο  ωφέλιμα , 
τα  πιο  καλά σας  πολεμούν 
Αχ  έπρεπε   απ 'αλλού  οι άντρες  ν' αποκτούν  παιδιά ,
των  γυναικών  η φύτρα  να  μην  είναι  
Κανένα  βάσανο   δε θα  γεννιόταν  τότε στους  ανθρώπους 

ΧΟΡΟΣ
Ωραία  που στόλισες  , Ιάσονα , αυτά  τα  λόγια σου !
Όμως  νομίζω , κι  ας φανεί  παράταιρη  η  γνώμη μου,
ότι  προδίδοντας  το  ταίρι  σου  καταπατάς  το  δίκιο 

ΜΗΔΕΙΑ
Στ' αλήθεια   σε πολλά  διαφέρω  απ' τους  πολλούς
Γιατί  νομίζω  αν κάποιον που' ναι  άδικος 
η  φύση  του  τον κάμει  κι επιδέξιο  ρήτορα ,
την  πιο  μεγάλη  αυτός αξίζει  τιμωρία 
Καυχιέται  αυτός  ότι  μπορεί  πίσω απ' τα  λόγια
τ' άδικο  καλά  να  κρύψει
κι έτσι  τολμά  και  κάνει   πονηριές
Όμως  δεν  είναι  διόλου πονηρός
Όπως  και  τώρα   εσύ ,  μη  μου  καμώνεσαι
πως  φέρεσαι  σωστά  , πως  είσαι  φοβερός  στα  λόγια
Άμα   δεν ήσουν άχρηστος  , θα' πρεπε  πρώτα 
να  με  πείσεις  για  το  γάμο  αυτό 
κι  όχι  κρυφά  απ' τους  φίλους  να τον κάμεις

ΙΑΣΩΝ
Ω  ναι  βεβαίως ,αν  για  το γάμο  σου' λεγα,
θα τ' άκουγες  τα  λόγια  μου ,  εσύ  
που  τώρα  δεν τολμάς  να  λευτερώσεις  
την  καρδιά  σου  απ' την  πικρή  χολή 

ΜΗΔΕΙΑ
Δε  σ' ενοχλούσε  αυτό  , αλλά  η  βάρβαρη  γυναίκα
που  θ' αμαύρωνε  τη  φήμη  σου  στα  γηρατειά 

ΙΑΣΩΝ 
Άκου  λοιπόν  καλά  κι  αυτό .Δεν  κάνω γάμο
με το  αίμα  το  βασιλικό για  μια   γυναίκα,
μα  όπως είπα  λίγο πριν ,θέλω να  σώσω  εσένα,
για  τα  παιδιά  μου  αδέλφια  βασιλόπουλα να  σπείρω ,
να' ν'  του  σπιτιού  μου  θέμελο  γερό

ΜΗΔΕΙΑ
Ας  μη  μου λάχει για  χαρά  τέτοια  πικρή  ζωή 
και  μήτε   πλούτος  που κεντρίζει  την  ψυχή 

ΙΑΣΩΝ
Το ξέρεις  που αν  αλλάξεις  την ευχή σου ,
θα  φανείς  πιο  μυαλωμένη 
Ποτέ  σου  μη θαρρείς  τα  ωφέλιμα  για βλαβερά  
μήτε  στην ευτυχία  σου να νιώθεις  δυστυχής  

ΜΗΔΕΙΑ
Κορόιδευε  ,αφού  για σένα  βρίσκεται  αποκούμπι,
ενώ  εγώ είμαι  μόνη κι  απ' αυτή τη γη με διώχνουν

ΙΑΣΩΝ
Μονάχη  σου  το θέλησες , μη ρίχνεις   την  ευθύνη σ' άλλον

ΜΗΔΕΙΑ
Κάνοντας  τι ; Μην  και  παντρεύτηκα  άλλον  και  σε  πρόδωσα ; 

ΙΑΣΩΝ
Κεραύνωσες  με  βέβηλες  κατάρες  τα  παλάτια 

ΜΗΔΕΙΑ
Και στο  δικό  σου σπίτι  αστράφτουν  όμως οι  κατάρες  μου

ΙΑΣΩΝ
Δε  θα λογομαχήσω  πιο  πολύ  μαζί  σου 
Μα  αν  θέλεις  να' χεις  από μένα  λίγα  πράγματα,
ένα  στήριγμα  για τα  παιδιά  ή για  το ταξίδι  σου ,
φανέρωσέ  το .Είμ' έτοιμος   απλόχερα 
τα  πάντα  να  σου  δώσω ,
να  στείλω  ακόμη και σημάδια  σε γνωστούς  ,
να σε  στηρίξουν 
Αν αρνηθείς  αυτά  , γυναίκα , ανόητη  θα  φανείς 
Μα  αν τη οργή  σου καταπιείς  ,περισσότερα  κερδίζεις

ΜΗΔΕΙΑ
Ούτε  τους  φίλους   σου θα  χρειαστούμε  
ούτε  τα δώρα  σου  θα  λάβουμε,
μην  είσαι τόσο ανοιχτοχέρης 
Δώρα  που  δίνει άντρας  άχρηστος ,
δε φέρνουν  όφελος  κανένα 

ΙΑΣΩΝ
Βάζω  λοιπόν για  μάρτυρές  μου τους  θεούς  
πως  υπηρέτης  σου  και των παιδιών  μου  
θέλω  να' μαι
Όμως  εσύ  δεν αγαπάς  τα  βολικά 
και  διώχνεις  με το θράσος  σου τους  φίλους 
Σου  απομένει από  δω κι  εμπρός  ο  πόνος 

ΜΗΔΕΙΑ
Εμπρός  λοιπόν , γιατί  απ' τον έρωτα 
για την  καινούργια  τη  νυφούλα  σου 
σκλαβώθηκες κι έχεις  καιρό  
που  βρίσκεσαι   μακριά  απ' την κάμαρά  της 
Παντρέψου !  Ίσως ,   θα το  πει ο   θεός ,
θα  κάμεις  τέτοιο  γάμο ,
που  θα   σιχαθείς τις  παντρειές 
  
  Κώστας  Τσιαχρής    2015



Aπαγορεύεται  η  αναπαραγωγή   του  συνόλου  ή  τμημάτων  του  παρόντος  έργου με  οποιονδήποτε  τρόπο  και  η  μετάφρασή  του  ή διασκευή  του  ή  εκμετάλλευσή  του  με  οιονδήποτε  τρόπο  αναπαραγωγής  έργου   λόγου  ή τέχνης ,όπως  ορίζουν  οι διατάξεις  του  ν 2121/ 1993 και της   Διεθνούς  Σύμβασης  Βέρνης  Παρισιού ,η  οποία  κυρώθηκε  με  τον  ν  100/1975