Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021

Δέκα προσωπικές επιλογές ποιητικών έργων για το 2021

 





Άλλη μία χρονιά φτάνει στο τέλος της και  τέτοιες μέρες  κάνω πάντοτε έναν απολογισμό του τι διάβασα , τι μου άρεσε , τι με επηρέασε ως άνθρωπο και ως ποιητή. Φέτος είχα τη χαρά να διαβάσω περίπου  σαράντα ποιητικές συλλογές, τις οποίες είτε επέλεξα με προσοχή από το σύνολο των κυκλοφοριών είτε δέχτηκα  μέσω ταχυδρομείου από ποιητές και ποιήτριες . Δέκα , ωστόσο , από αυτά τα βιβλία έμειναν χαραγμένα  στη  φωνή , στο μυαλό και στο μέλλον μου.

  1.  Θωμάς  Τσαλαπάτης   Η ομορφιά των όπλων μας     Υπάρχει τελικά ποίηση μέσα στην αντιποίηση ;Νομίζω ότι την καλύτερη απάντηση τη δίνει  το τελευταίο έργο ενός ποιητή που πολύ αγαπώ , γιατί πάντοτε με  ξεβολεύει από αυτό που ως το κάθε τώρα θεωρώ ποίηση. Χιούμορ ( μαύρο , λευκό ή όποιας άλλης απόχρωσης θέλετε ) , αυτοκατάργηση , πεζόμορφος λόγος, δηκτικές αναφορές στο πολιτικό γίγνεσθαι , όλα δεμένα με μία απίθανη κλωστή στο savoir vivre ή μήπως  savoir mourir του Τσαλαπάτη . Και πόσο απολαυστικό εκείνο το «Θωμάς Τσαλαπάτης» ποίημα !  Η πλέον αγαπημένη μου ποιητική συλλογή της χρονιάς
  2. Γιώργος Λίλλης  Το χάπι μούρτι-μπινγκ    Μετά το  «Ο άνθρωπος τανκ» , ο Λίλλης μας χαρίζει άλλη μία εξαιρετική ποιητική αναπαράσταση του τρόπου με τον οποίο η εξουσία τοποθετείται απέναντι στον άνθρωπο , προτάσσοντας αυτή τη φορά ως κυρίαρχο μοτίβο τις τεχνικές κατευνασμού της ανθρώπινης συνείδησης  και τις αδιέξοδες προσπάθειες διαφυγής από  κάθε είδους έλεγχο, αφού «όλοι με κάποιον τρόπο καταλήγουμε/ να γρονθοκοπούμε αέρα κοπανιστό». Ποίηση αληθινή γροθιά που σπάει  πρώτα το  ίδιο της το μούτρο , για να μπορέσουμε εμείς να αισθανθούμε  τον βαθύ της πόνο
  3. Ελένη Ντούξη  Αντιδραστήρας    Μία ευχάριστη έκπληξη για μένα  η Ελένη Ντούξη με τον «Αντιδραστήρα» της . Με τα «Σπασμένα γυαλιά των άστρων» μπροστά απ’ τα μάτια μας  , αντικρίζουμε  στα ποιήματά της έναν κόσμο απειλητικό , εύθραυστο , σχεδόν γυάλινο , έτοιμο ανά πάσα στιγμή να εκραγεί , παρά  τις προσπάθειες  που καταβάλλονται , για να ψυχθεί το ραδιενεργό υλικό του
  4. Άννα  Γρίβα      Δαιμόνιοι    Οι  «Δαιμόνιοι» της Άννας Γρίβα από την άλλη είναι οι διαφορετικές εκφάνσεις του δαίμονος , της αιώνιας , αν υπάρχει , ανθρώπινης μοίρας , όπως αυτή διαχέεται σε είκοσι και  , περισσότερο ή λιγότερο γνωστές , ιστορικές  περσόνες  , των οποίων η ιστορία αναπλάθεται  σε κάθε ποίημα με την εξαιρετική πένα της ποιήτριας  
  5. Πέτρος Γκολίτσης   Σφαχτάρια στο λευκό    Με τρεις ορίζουσες της ύπαρξης :ΕΙΣΟΔΙΑ –ΑΦΑΝΕΙΑ –ΕΜΦΑΝΕΙΑ  που παραπέμπουν  στη σπερματική κατάσταση  , στην αόρατη  διαμόρφωση και στην ορατή  γένεση του συμπαντικού λόγου και της ανθρώπινης ουσίας ,η «Ηρακλείτεια»  ποίηση του Πέτρου Γκολίτση  σε αυτό το  βιβλίο βγάζει το μυαλό πέρα από τα σύνορα της κοινής αντίληψης  και το αφήνει θεονήστικο , για να τραφεί  επιτέλους με την ίδια του τη σάρκα .
  6. Στράτος Κοσσιώρης    Η μόνη αθανασία     Αυτός ο ποιητής έγινε για μένα αίφνης «τό στερρόν τῆς πίστεως ἓρεισμα», της ποιητικής πίστεως , για να γίνω σαφέστερος . Εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα , περιθωριακές φιγούρες , τάδε φίλοι , νεκροί που μιλούν μέσα από τα επιτύμβιά τους και περιγράφουν το φευγαλέο της ζωής τους . Μια ποίηση  με βαθιά ανθρώπινα χρώματα  ή αλλιώς μια ποίηση με χρώματα  βαθιών ανθρώπων
  7. Γιάννης Στίγκας  -Νικόλας Ευαντινός    Κωμωδία      Τη δική τους «Κόλαση» περιδιαβαίνουν  οι δύο πολύ καλοί ποιητές , οι οποίοι ενώνουν τις ποιητικές τους φωνές  σε ένα πραγματικά πρωτότυπο εγχείρημα συνύπαρξης σε  ένα βιβλίο με κοινό θεματικό άξονα , όπου όλα αναστρέφονται , συστρέφονται , διαστρέφονται , καταστρέφονται και στο τέλος επιστρέφονται με μία άλλη παράνοια στην αρχική τους μήτρα  
  8. Γιώργος Γκανέλης   Η ιχνηλάτηση του τέλους     Υπάρχουν ποιήματα που φωνάζουν :είμαστε αληθινά κομμάτια σώματος που υποφέρει  , κι άλλα που κάνουν μπαμ από χιλιόμετρο ότι προσποιούνται τις πληγές , ενώ δεν έχουν πάνω τους ούτε μία γρατζουνιά . Τα ποιήματα αυτής της συλλογής ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, τόσο που σε μένα τουλάχιστο μοιάζουν περισσότερο με εγχειρίδιο  οδηγιών αυτοκαταστροφής ή  με επώδυνες μαρτυρίες τροφίμων ενός ψυχιατρικού νοσοκομείου ή και με έναν ανορθόγραφο τρόπο σύνθεσης  ποιημάτων. Αλλά όπως γράφει κι ο ποιητής  :  «Και μια ανορθόγραφη λέξη αρκεί για να καρποφορήσει το μέλλον
  9. Ευθυμία  Γιόσα   Οι αναχωρητές έχουν κιόλας βαρεθεί στην Εδέμ      Σε αυτή την   αστική  Εδέμ, όπου «ανέκαθεν  ο  χρόνος  δεν ήταν παρά το πρόσχημα κι ο τόπος  μια ιδεοληψία με συντεταγμένες»,  η ποιήτρια  παραδίδει  τα όπλα  της γραφής  , για να  βρει  την αγιοσύνη   (ή μήπως την  «αγριοσύνη»;) στην τέχνη του μελισσοκόμου, περιμένοντας  την ώρα που θα αρχίσει να γεννιέται  και να γεννιέται ξανά το μέλι στις κυψέλες
  10. Ζέφη  Δαράκη        Συναντήσεις στο  άβατο          Σε αυτή την ποίηση όπου «Εισήλθε πάνοπλη η ερημία», δεν περιμένεις να βρεις εντυπωσιακούς λεκτικούς ελιγμούς , για να νιώσεις τη θλίψη , τη μοναξιά , την αγάπη , την οδύνη. Ό,τι λέγεται , εννοείται και με το παραπάνω. Ό,τι μοιάζει να υποφέρει , υποφέρει αληθινά . Κι ό,τι χρειάζεται  50 ντεσιμπέλ , για να το ακούσεις καθαρά , ακούγεται καλύτερα στην ένταση ενός ψιθύρου .

Κώστας  Τσιαχρής  

Ἀλλα σημαντικά   βιβλία ποίησης που μπόρεσα να διαβάσω τη φετινή χρονιά








·        Αλέκος Λούντζης   Οι επόμενοι εμείς

·        Μαρία  Λαινά            Ό,τι έγινε

·        Κώστας  Γουλιάμος  Υγρό  γυαλί

·        Γιώργος  Αλισάνογλου  Κυψέλες

·        Δήμητρα  Κουβάτα   Καθαρό οινόπνευμα

·        Χλόη  Κουτσουμπέλη   Η γυμνή  μοναξιά  του ποιητή  Όμικρον

·        Φροσούλα  Κολοσιάτου   Αμοντάριστα  πλάνα

·        Σπύρος   Αραβανής  Ο  φιλοθεάμων

·        Ανδρέας Τιμοθέου   Το δείπνο του σώματος

·        Τόλης  Νικηφόρου      Φαντάσματα

·        Αλεξάνδρα  Μπακονίκα   Ντελικάτη  γυναίκα

·        Χρήστος Κολτσίδας    Νεροφόροι

·        Κώστας  Γ. Παπαγεωργίου    Σωσίβιο  χώμα

·        Κορίνα Καλούδη   Και βέβαια τους φοβάμαι

·        Ελευθερία  Θάνογλου  Ο θάνατος των  πτηνών

·        Μποτονάκη Αντωνία    Τέρμα Θεού

·        Παναγιώτης Ιωαννίδης    Ρινόκερως

·        Δανάη  Σιώζιου  Ενδεχόμενα τοπία

·        Τίτος  Πατρίκιος   Ο δρόμος και πάλι

·        Άκης   Παπαντώνης      Bildungsroman

·        Μαρία  Σκουρολιάκου    Σώμα του χρόνου

·        Σοφία  Περδίκη  Το αιώνιο αίνιγμα

·        Κωνσταντίνος  Καρκαμάνης       Απρόσμενα ταξίδια

·        Τώνια  Τζιρίτα  Ζαχαράτου   Δεύτερη Νεότητα

·        Διονύσης Στεργιούλας   Το παράδοξο του ζην

·        Τασούλα  Τσιλιμένη   Η αφωνία του απογεύματος

·        Ευαγγελία Ανδριτσάνου    Αντιγόνη –Μία κόρη , μία χώρα

·        Πελαγία  Φυτοπούλου   Το δόντι που δακρύζει

·        Ιωσήφ  Βεντούρας  Τα ποιήματα του Πέτρου Αλώβητου

·        Στάθης  Κουτσούνης  Στου  κανενός  τη χώρα 

·        Πέτρος  Σκανδάλης  Οι ερωσυλίες  της  Ερωφίλης 

·        Αλέξης  Μάινας    Το ξυράφι  του Όκαμ

·        Γιώργος  Δάγλας   Ταριχευτές  πουλιών 

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Εικονικός πνιγμός

 


Εικαστικό : Gabriel Isak



Κάθε φορά που σε απειλούν  με  εκείνο 

το  "όλα τα γνωρίζουμε για σένα "  

Έτοιμοι με  τον κουβά και την πετσέτα

Όταν σε βρίσκουν με τον δισταγμό 

να παίρνει κλίση προς το Θέλω 

Και το Θέλω μπαίνει και σαρώνει 

τα  άθελά σου 

Κι αν είσαι πάλι ένα βήμα πριν 

απ' το απεταξάμην 

Μη νομίσεις ότι εκεί τελειώνουν όλα 

Δίχως να ξεράσεις την αληθινή φωνή σου 

Θα σε δέσουν χειροπόδαρα 

Με το κεφάλι προς το χώμα 

Θα πονάς θα μπαίνεις όλος 

καταμέσα στην ανάκριση 

βασανιστήριο  όλος 

όλος βογγητό

Και μέσα στον υποτιθέμενο  πνιγμό σου 

θα φαντάζεις παρομοίωση νεκρού 

που ακόμη συζητά τις λεπτομέρειες

του επικείμενου θανάτου του 


(Από την "Αναπαράσταση Πνιγμού") 

Εικονικός πνιγμός :  Αμφιλεγόμενη ανακριτική μέθοδος - βασανιστήριο, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ανακρινόμενος ακινητοποιείται αρχικά και τοποθετείται ξαπλωμένος στο πάτωμα .Έπειτα , καλύπτουν το πρόσωπο του με πετσέτα και του ρίχνουν νερό στην περιοχή των αεραγωγών.Το θύμα αισθάνεται ότι πνίγεται και σφαδάζει στα χέρια των βασανιστών του  





Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Το υποβρύχιο

 


                                                           Εικαστικό :Isak Gabriel

                                              

"πᾶν πέλαγος σταγὼν τοῦ κόσμου"
Μάρκος Αυρήλιος


Α  πόσο θα θελα να ήταν η ζωή μου 

υποβρύχιο μιας μικρούλας χώρας 

σε καιρό πολέμου

κόντρα σε ένα τερατώδες θωρηκτό 

Όμως να  μη την  πιάνουν τα ραντάρ 

Και να περνιέται για ιππόκαμπος 

Με περισκόπιο έναν ψηλό ουρανό 

Και με τουρμπίνα τα κρυφά της 

σχέδια καταβύθισης των αντιπάλων

Φωνάζοντας από χιλιόμετρα :

Η απάτη  ολόσωμη είμαι εγώ 



Θα κατασκόπευε την πλεύση του εχθρού 

Κι όταν θα σήμαινε η λήξη του συναγερμού 

Ανέντιμα όπως ταιριάζει σε έναν νάνο 

Θα αμόλαγε χωρίς συναίσθηση ντροπής 

τη φονική τορπίλα καταπάνω 

 

Σα μια σταγόνα μακελάρισσα

Που  κοκορεύεται πως είναι 

όλη η  θάλασσα 





Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Ποιητικός θάνατος

 



Αν έπρεπε να σκοτωθώ μες στα γραπτά μου 

Ωραία που θα' τανε   μια παρομοίωση : Σαν κανόνι 

που έστρεψε τη μπούκα 

Καταπάνω στο μπαρούτι του 

Μα μη γελιέσαι  τέτοιοι θάνατοι 

ούτε στο λαχείο 

Κι εγώ όσο γερνάει η γραφή μου 

ακούγομαι   πιο βρέφος 

Τρέχουν πιτσιρίκια μέσα στο αίμα μου 

Σπάζουνε τις αρτηρίες με  κοτρόνια

Μουντζουρώνουν ένα αντίγραφο του μέλλοντος 

που ήδη έχει πεθάνει 

Ποιος θα ζήσει από αυτούς που είμαι ;

Ποιος θα γείρει το πιστόλι 

στην καρδιά των άλλων  ; 

Ποιος θα μάθει την προπαίδεια 

απ' την αρχή στα ποιήματα μου ;

Πώς να πολλαπλασιάζουν μες στην αγονία

τη γενιά τους 





Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Τα μπλουζ της Περσεφόνης

 


Εικαστικό: Gabriel Isak

Σε μια ζωή που απ'το παρόν 

δε μένει τίποτε παρόν 

Ας έμενα   για πάντα εγγεγραμμένη

στα μητρώα του δήμου των νεκρών 


Με συνδημότη  μου τον ύπνο 

Μέσα στο πέρας των περάτων

Θα έθετα υποψηφιότητα 

Για γραμματέας πτωμάτων


Να καταγράφω σε κατάστιχα 

Την κάθε εικόνα απ' την παράσταση 

Να βάζω τη σφραγίδα ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ

σε αιτήματα για μόνιμη  ανάσταση 


Ε όχι αγαπητοί μου αφού 

Σας έλαχε ο κλήρος του ψευτονεκρού 

έτσι για αστείο 

Τι ψάχνετε γιατί σκαλίζετε 

Υποθέσεις περασμένες στο αρχείο ; 


Ουδόλως συναισθάνομαι τα λόγια σας 

"Τι ρόλος τρομερός !"

Απ' την αρχή   το ξέρατε 

Αυτοί ήσαν οι κανόνες  : 

μια στο φως και μια νεκρός 






Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Τὰ εἰς ἑαυτὸν 2021 μ.Χ.

 


Εικαστικό : Gabriel Isak


Όλες οι προστακτικές 
πήραν  σήμερα εξιτήριο 
πρώτη φορά που ζει η ζωή μου
την οριστική της έγκλιση 
Το δέον φόρεσε καινούριο αρχίγραμμα
έγινε ρέον 
Κι ένας λυμένος εαυτός 
άδειο κολάρο 
Γάβγισε χαρούμενα μέσα στο σπίτι 
Τρίβοντας με ανυπομονησία τη μουσούδα του 
στα πόδια του αφεντικού 
για την απογευματινή του βόλτα 

Κι ένιωσα τόσο εκλεκτός 
Τύχη βουνό 
Έχοντας συντροφιά μου 
Τέτοια ράτσα 
Καθαρόαιμου εαυτού 

(Από την "Αναπαράσταση πνιγμού" )




Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Ο σχοινοβάτης

 



                    Εικαστικό : Gabriel Isak 


Πάνω στη μικρή παύλα

Που ένωνε το βάραθρο  αγάπη - μίσος 

Ένας σχοινοβάτης  αγωνίζονταν 

Για να κρατήσει ισορροπία

Λέγοντας μια προσευχή :

Άγιε των ακροβατών

Κάνε το πλήθος να μη βλέπει

το σχοινί ασφαλείας

που κρέμεται στη ράχη μου 

Ώστε κι η πτώση ακόμη στην αναισθησία

στην τέλεια σίγαση  των αισθημάτων 

Να φαντάζει επίδειξη βαρέων βαρών

Κι εγώ σου κάνω τάμα 

Άγιε των ακροβατών 

Να ανέβω ως την κορφή της ποίησης 

Με τα γόνατα και τους αγκώνες 




Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Παντογνώστης αφηγητής

 


Εικαστικό : Gabriel Isak




Πίσω από αυτο το ύφος 

Σε μια απόμακρη μεριά του πάτου

Κρατώ  δεμένο έναν αφηγητή 

Αν χαλαρώσω τα δεσμά του 


Αν αφαιρέσω την κουκούλα 

Τι  μανιασμένη καταιγίδα ! 

Απλώνεται παντού η γραφή του 

Φωνάζει εν οίδα ότι τα πάντα οίδα 


Μπαίνει και βγαίνει απ' το σενάριο 

Με έναν  αέρα διασώστη 

Που αντί να σώσει  σώζεται 

απ' τη δειλία  του αναγνώστη 


Απέναντι στον εισβολέα 

Για να αποφύγω το γιουρούσι 

Κλείνω τα σύνορα σ' αυτούς που 

Οιδασι τι ποιουσι 


Για χρόνια αδιάβαστος χωρίς πλοκή 

Χωρίς αληθινό βρασμό 

Στρείδι που μ' όλο το αχνισμα

Πoρευεται  πεισματικά  κλειστό 




Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Του νεκρού εαυτού

 


Εικαστικό : Gabriel Isak



Σε 51 τόσα χρόνια 

Έζησες κυρίως  κάτω απ' το κρανίο σου 

Ελάχιστα έξω από αυτό 

Και τώρα πια τις  αποδράσεις

τις πληρώνεις με  αίμα 

που γεμίζει μπουκαλάκια 

Για να τρέφονται οι βρικόλακες

και πριν  παλουκωθούν

την τελευταία στιγμή στο στήθος 

να προφταίνουν   ένα χτύπημα  με τη σφεντόνα 

Στα   άτιμα 

Τα φλύαρα πουλάκια

Που  όλο υπονοούμενα και μίσος 

Φυτιλιάζουν  με άρνηση για σένα 

την  ανήξερη  Αρετή σου 





Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2021

Το ωραίο μέσα στο τρομερό

 


Εικαστικό : Gabriel Isak 

Απέναντι σε οτιδήποτε τρομερό , όταν το κοιτάζουμε από απόσταση , βιώνουμε  τελικά  μια ανεξήγητη αισθητική απόλαυση , καθώς έχουμε την εντύπωση ότι ελέγχουμε πια  τον φόβο του πόνου  ή του κινδύνου. Νιώθουμε το ωραίο  να αποκτά τότε μιαν υπεράνθρωπη εκδοχή που μπορεί και συγκεντρώνει τα στοιχεία που το υποτάσσουν ή το απειλούν σε μια καθολική εμπειρία, ανώτερη από τις  στιγμιαίες επαφές μας με τα φαινόμενα. Όταν όμως βρεθούμε μέσα στα όρια του τρομερού ,συνήθως οι συσχετισμοί αλλάζουν .Γινόμαστε τώρα εμείς οι πρωταγωνιστές του ωραίου για τους άλλους που παρατηρούν από μακριά . Χάνουμε κάτι που βρίσκουν  οι άλλοι . Γινόμαστε ξανά τα ανθρωπάρια που επιθυμούν αισθητικές ηδονές αντίστοιχες του υποκορισμού τους. Όντα σε συναισθηματική σμίκρυνση 

Κώστας Τσιαχρής

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2021

Λίγες σκέψεις για την "Αναπαράσταση πνιγμού"




Στους οδυνηρούς συναισθηματικούς πνιγμούς , στην αναμέτρησή μου με τις εμπειρίες που μπάζουν από παντού  νερά και καταποντίζονται, έναν μόνο τρόπο έχω για  φάρμακο και για  σανίδα σωτηρίας . Να στέκομαι πάνω από την πλημμύρα με μία τάση κυνισμού και να απαιτώ από τα νερά να ολοκληρώσουν στο έπακρο το έργο τους , να μην αφήσουν μισοτελειωμένες καταστάσεις , που  απλώς  παρατείνουν την αγωνία. Μόνο με ένα τέτοιο ολοκληρωτικό ναυάγιο , όταν  δεν απομένει χνάρι από τη βάρκα κι απ’το στήθος του πνιγμένου ακούγεται χαρμόσυνα ο επιθανάτιος ρόγχος , μπορεί να προκύψει η αναλαμπή από κάτι καινούριο . Τίποτε το πεισιθάνατο δεν υπάρχει  σε όλη αυτή τη θέληση, καμία υποταγή. Αντιθέτως, είναι μια θέληση για περισσότερη και καθαρότερη ζωή η αποδοχή του πνιγμού . Η ελάχιστη ανοχή απέναντι  στις  αναπαραστάσεις  των πραγμάτων. Η προτίμηση της  καθαρής εκδοχής τους με όλο τον πόνο  που μπορεί να στοιβάζουν στο μυαλό  . Γιατί , όπως εκείνη η «υπερβατικολογική συνείδηση» του Καντ , προτιμώ να παρατηρώ κι όχι να παρατηρούμαι από  τον πόνο  , να ανταγωνίζομαι το σύνολο κι όχι τα αποσπάσματα της αγωνίας . Γι’αυτό   , όταν η πλημμύρα αφήνει κομμάτια στεγνά , εξεγείρομαι , ασφυκτιώ , πελαγώνω μέσα στην αγανάκτηση κι απαιτώ από τον πνιγμό   να φανεί αντάξιος του ονόματος και της φθοροποιού  δύναμής  του.  Για να ξαναγίνεται το κεφαλαίο Α του ανθρώπου μέσα μου μικρό.

Κώστας  Τσιαχρής  





Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Αναπαράσταση πνιγμού

 


Εικαστικό  : Gabriel  Isak 

Κι όμως...
Η πλημμύρα δεν προχώρησε όσο έπρεπε
Όσο ένα θύμα 
ή ένα απεγνωσμένο ουρλιαχτό
"Βοήθεια πνίγομαι!"
δικαιολογούν 
Ακόμη εδώ είναι αισθήματα στεγνά 
Αδικαιολόγητα στεγνά 
που θα'πρεπε  αν είχαν πάνω τους 
μια στάλα ευθιξίας
αν λίγο αισθάνονταν τη μυρωδιά της μούχλας 
Να βραχούν τουλάχιστο ως τη μέση
Να μη φέρνει το όλο σκηνικό
σε παρωδία ασκήσεων τεχνητής αναπνοής 
Σε απλή 
αναπαράσταση πνιγμού  








Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Ανυπεράσπιστο βλέμμα

 


Εικαστικό : Gabriel Isak

Το βλέμμα των παιδιών

είναι πάντοτε αδέξιο στις νάρκες

Μ΄ ένα ανάλαφρο πάτημα

κομματιάζεται χίλια κομμάτια

κι υποκύπτει στα τραύματά του

Λίγο μετά  ξανασηκώνεται

Σημαδεύει και μπήγεται

στα ψαχνά των ψαχνών

εκείνων που φοβούνται τον ήλιο

Το ψαχουλεύουν οι ρήτορες 

κι αυτό είναι ήδη μπροστά τους

Πιο ανάγωγο από γλώσσα

βγάζει τη γλώσσα  στις ρητορείες  

Όμοιο με ετυμηγορία στυγνού δικαστή :

 

Δις εις Θάνατον

Μια  για το αδίακριτο του βλέμματος

Άλλη μια για το ανίσχυρο της αδιακρισίας

 

( Κι είναι όντως υπεράνω της ανοχής μας

που ένα παιδί με το βλέμμα του

ξέρει τόσο αλάνθαστα  να κάνει

μακροβούτια στην ειρωνεία)






Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Μεταξύ ύφους και ουσίας

 


                                                              Εικαστικό : Gabriel Isak 


Τι να ζεστάνω 

πως ; 

όταν  μαζί με τα βουνά στην κορυφή τους

χειμωνιάζει κι ο τρόπος που βλέπω

και με βλέπουν τα πράγματα ;


Ας  μαχαιρώνω λοιπόν  το ύφος

Για να ζήσει η ουσία 

 

                                                                      

 


 


Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Κύκνειο άσμα

 


(Εικαστικό :Gabriel Isak)


Σας αποχαιρετώ μ' ένα μίσος 

Στολισμένο με  αστερίες  και βότσαλα 

Ένα μίσος -καλοκαίρι 

Μαυρισμένο κι αλμυρό

Μ' ένα χτένισμα που θυμίζει 

τέντα σκισμένη απ'τον άνεμο 

Μίσος- κατοικίδιο 

Υπαρξιακό κι αναπαυτικά καθισμένο 

Στο χαλί στο σαλόνι σας 

Μίσος παντοτινά μισό 

Που θα'ταν ξεπεσμός να φτάσει 

Ως το μαχαίρι τη σκανδάλη ή  τη βρισιά 


Μίσος μίσος είσαι εδώ ;

Παρουσιάσατε αρμ

 

Πληγωμένο πουλάκι μέσα στη χούφτα μου 

Ιδού ο Νυμφίος έρχεσαι 

αν κι είσαι απλώς μια τραγωδία 

που ξέσπασε στα γέλια 

βλέποντας τον εαυτό της 

Μίσος μου αφ' υψηλού αλλά κοντοπίθαρο

ή μίσος-καρχαρίας μέσα στο μπόι μιας μαρίδας 

Λεπρό ανάμεσα σε πιο λεπρούς 

Έναν καιρό και Μια φορά 

Με αποχαιρετάς 

σαν κύκνος που ένοχος για τους αληθινά ενόχους 

καταπίνει το τραγούδι του 






Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021

Λευτέρης Πούλιος Η Ἀμφισβήτηση εἶναι εὐάλωτη

 

Μανιασμένη βροχὴ

πάνω ἀπ’ τὰ θαμμένα δάχτυλά μου.

Εἶδα τὸ ἀνθρώπινο πλάσμα

κάτω ἀπὸ ’να δέντρο

ἔξω ἀπ’ τὴ σπηλιὰ

Μ’ ἄγριες κουρελιασμένες προβιὲς

Καὶ βιβλικὴ γενειάδα –

ἡ Ἀμφισβήτηση εἶναι τσουκνίδα

εἶναι εὐάλωτη –

Κακοσιτισμένο

Νὰ ἀγναντεύει τὸ μαχητικὸ ἀφρὸ

τῆς ἀκροθάλασσας

Καθετὶ εἶναι γεμάτο

καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ ἐλευθερία.

Εἶδα τὸ ἀνθρώπινο πλάσμα

Στὸ ναὸ τῆς φαντασίας μὲ ἰκετήρια κλαδιὰ

Τρέμοντας μὲ σκέψεις φτωχοῦ θεοῦ

Τὸ εἶδα

στὴ στοιχειωμένη πολυκατοικία

Ὁδηγημένο στὴν ἀφθονία μὲ αὐτοκίνητο οὐίσκι ἔντυπο

ἢ στὸ ἄντρο τῆς μιζέριας

Μὲ ὁλόλαμπρη γύμνια χλωμὰ στήθια

Ὀρυχτὰ στολίδια νεκρὸ βρακὶ

Ἡ μεγαλειότητά του περιμένοντας φώτιση

κάτω ἀπὸ ληστρικὰ νύχια

Ἔξαλλο βασανιστήριο

Φτυστὰ στὸν καιρό.

Κακόμοιρο πετσὶ θαμμένο

μέσα σὲ τόση νύχτα

Ἡ Ἀμφισβήτηση εἶναι εὐάλωτη

Μέσα στὸν ἀέρα τοῦ κόσμου.

................................................................................................................................................................

Μερικοί στίχοι δε γράφονται απλώς. Τρίβονται πάνω στο μυαλό με την τραχύτητα της πέτρας που πολεμάει την άλλη πέτρα και βγαίνει αυτή η πρωτόλεια σπίθα , η από φυσικού της απείθαρχη και απρόβλεπτη , που δεν ξέρεις και δεν τολμάς να εικάσεις που θ'απλωθεί , πώς θα θεριέψει και πώς θα σβήσει , και την αφήνεις να γυροφέρνει , να βάζει δικούς της κανόνες στη σκέψη , μετά να τους ανατρέπει , και μόλις έρχεται μια στιγμή που λες "σε γράπωσα, να εδώ σε μαθαίνω", σου μεταμορφώνεται σε άλλο είδος :ας πούμε σε εκδοχή ηφαιστείου , σε κάτι που φέρνει κοσμογονίες ή έναν πρώιμο τοκετό. Και σκάνε μέσα απ'τα σπόρια τους οι λέξεις , όμοιες με σκάγια , ωραίο συντριβάνι θανάτου , που μέσα στη δίψα σου για απολύτρωση τις πίνεις , τις νίβεις στο πρόσωπο , τις ποτίζεις στο στόμα , ως το σημείο που νιώθεις την αφυδάτωσή τους και την πλάνη της υγρασίας . Τότε γίνεται το μεγάλο παρεδώσε : σου δίνουν ἀδειες μπουκάλες τους δίνεις οξυγόνο , σου δίνουν άδεια μπιτόνια βενζίνη τους δίνεις ράλι θανάτου , για να μη συναντηθούν ποτέ οι αγκαλιές σας , για να μείνει στα αζήτητα το πτώμα της επαφής σας ......

Κώστας Τσιαχρής

 


Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Μυθομανία

 


Χωρίς αναγγελία ένα πρωί

όλα τα παραμύθια επί γης κήρυξαν απεργία

Για τις απλήρωτες υπερωρίες παρηγοριάς

Τα ένσημα που δεν τους κόλλησαν

Παππούδες και γιαγιάδες

Για την απάνθρωπη εκμετάλλευση

Από ρήτορες και λαοπλάνους

Για το δίκιο του υπνοβάτη

 

Οι συνδικαλιστές τους

κόμητες κι ομιλούντα ποντίκια

θυροκόλλησαν τα αιτήματα

στα δωμάτια των παιδιών

Οι μάγισσες υπέβαλαν παραίτηση

κυνηγώντας καριέρα μέντιουμ

σε τηλεοπτικές εκπομπές

Οι νάνοι φόρεσαν ξυλοπόδαρα και γραβάτες

κι επέστρεψαν στα γραφεία τους

στις δημόσιες υπηρεσίες

Το μαγεμένο δάσος γέμισε αποτσίγαρα και φέιγ βολάν

ενώ οι γίγαντες κατέβηκαν στις πιο κοντές τους επιθυμίες

Φύτεψαν το φασόλι στον ουρανό

για να κοντύνει και να αγγίξει τη γη

Η φωτιά πάλι  απ’ το στόμα των δράκων

αντί να κάψει πολιτείες και κάστρα

έγινε πυρσός στα χέρια των απεργών

 

Το ευτυχισμένο τέλος

ζήτησε τέλος πιο ανθρώπινες συνθήκες ευτυχίας

 

Μόνο οι πεντάμορφες βρέθηκαν στο πόστο τους

απεργοσπάστριες

Περιμένοντας μάταια να δαγκώσουν το μήλο

που θα τις έσωζε απ’ την ανυπόφορη αϋπνία





Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Αμνός αμνού

 


Όταν με στήνουν 

στο εκτελεστικό απόσπασμα 

Χαρίζω στους εκτελεστές 

την πιο ατόφια εκδοχή μου :

ένα αρνί  που τρέμει 

μήπως ξαναγίνει λύκος 

Όταν πάλι μου χαρίζουν τη ζωή 

τους εκτελώ 

με την καλύτερη ερμηνεία λύκου 

στο πετσί αρνιού 


(Αν  πάλι κάνουν δοκιμή να 

με εκπαιδεύσουν στην εκτέλεση 

άγριων λύκων 

Ας περιμένουν να ακουστεί το μπαμ 

απ' το μυδραλιοβόλο μου

σε μια βερσιόν  νοσταλγικού  βελάσματος ) 




Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Η μετακόμιση

 



Αφού λοιπόν μετακόμισες μέσα μου 
,ολάκερο σπίτι, χωρίς να σε θέλω 
χωρίς να σε ζω 
Ας κανονίσουμε το νοίκι 
Ας υπογράψουμε τα σχετικά 
Εδωκάτω από το στήθος  μου 
είναι  τα συμβόλαια  
Μη δικαιολογείσαι πως τα σπίτια 
δε σκαμπάζουν  από ανάγνωση ή γραφή 
Απ' τα  συνθήματα που σου έγραφα 
για χρόνια στον μαντρότοιχο
δεν κράτησες μια  λέξη ; 
Μόνο έψαχνες  για  χώρο 
Πού θα βάλεις τα παράθυρα 
να φαίνεται ωραιότερη απέξω  
η φρίκη που με καταπίνει 
Έψαχνες σημείο 
Πού  θα  ρίξεις τα θεμέλια 
για να μην τραντάζεται
ούτε. ένα λιθαράκι 
απ' τους σεισμούς μου 

Αλλά  γελιέσαι
αγαπημένο σπίτι 
αν συναλλάσσεσαι μαζί μου  
ή συναλλάσσομαι μαζί σου 
Ο αληθινός εκμισθωτής και για τους δυο μας 
θα' ναι πάντα  η  μοναξιά 




Κυριακή 8 Αυγούστου 2021

Κώστας Τσιαχρής Μενίππου 29


Έξω από τη μονοκατοικία

στη Μενίππου 29

έσβηνε το χειροκρότημα 

κατέβαινε η αυλαία 

Άλλοτε στα σοβαρά 

και άλλοτε μισοαστεία

Φάνταζε η ερήμωση 

ιδεώδης σωτηρία 

Ζωή μου,είπες,λάθος σ' έζησα

μπροστά γκρεμός και πίσω ρέμα 

Προτού σε  μαχαιρώσω εγώ 

στα χέρια σου έτρεχε αίμα 

Έξω από τη μονοκατοικία τώρα 

υπάρχει μόνο ένα ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Ζητούνται νέοι τρόφιμοι

Καινούργιοι "ἰδιοκτῆται" 




Τετάρτη 28 Ιουλίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Ο εμπρηστής




 




Όχι ,δεν είμαι εγώ αυτός που γύρισε τα χέρια σας
καταπάνω στη φωτιά
Δεν τάχτηκα εγώ με το μέρος  εμπρηστών
Ας μαθήτευσα πλάι τους 
Ας μου έταξαν τίτλους 
Δεν υπέγραψα με το αίμα μου 
Συνέργια καμιά 
Δεν πυράκτωσα κάρβουνα 
Δεν ετοίμασα την πυρά 
Όχι, το μπιτόνι με τη βενζίνη 
Το πέταξα μακριά σας 
Το κουτί με τα σπίρτα 
Το ξόδεψα καίγοντας λέξεις 
που τσίριζαν  
Ένοχος Ένοχος Ένοχος

Όσο για τη  στάχτη 
που μαυρίζει τα χείλη μου 
Τι νομίζετε; 
Παράσημο φρίκης είναι 
Που πρώτος τόλμησα
φίλησα τη φωτιά 




Δευτέρα 26 Ιουλίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Ιερός Νιπτήρας

 




Ο  μαθητής που τράβηξε το πόδι 

απ' τον Νιπτήρα 

Ήξερε τον λόγο 

Αισθάνθηκε που το νερό 

δεν ήταν παρά ιδρώτας

Κόμπος μιας αγάπης 

που άρχισε σιγά σιγά 

να σχηματίζει αγχόνη 

Που περπάτησε άφοβα

πάνω στα κύματα 

Για να αποδείξει τάχα

τη φαιδρότητα του βάρους


Ήξερε από την αρχή 

Η αγάπη είναι σκληρότερη θητεία 

Πιο τρομερή 

Από  τέτοιες αγυρτείες

αυτοταπείνωσης





Κυριακή 25 Ιουλίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς

 







Χίλια κομματάκια  

άλλη μια φορά   ένα πετραδάκι 

έσπασε   τον  κόσμο  στο κεφάλι μου 

Από τα μάτια απλώνεται ρωγμή 

ως τον κάτω κόσμο 

Τρύπια η βάρκα 

Τρύπιος  ο Αχέροντας στη μέση 

Πέφτει από τα χείλη μου 

το νόμισμα στο μέλλον 

Α και να' ρθει  Θε  μου πάλι αυτό  το βουητό 

που δίνει Θε μου πάλι ακοή 

σε όλα τα βαρύκοα ένστικτα μου 

Που  πως μ' αρέσει 

Με βρεμένα δάχτυλα 

Μ' αρέσει 

να  χαϊδεύω  σκέψεις  

κεραυνούς 

ηλεκτροφόρα λόγια 

Ας   κηδεύω πτώματα μετά 

Χωρίς στεφάνι δωρεά  από κανέναν 

ή  ένα μοιρολόι για την ανάπαυσή  τους 

Εν  ειρήνη 

Και εν τόπω  χλοερώ






Κυριακή 11 Ιουλίου 2021

Γιώργος Πρεβεδουράκης Κλέφτικο

 


Μόνο  με έναν εκστατικό   παροξυσμό   μπορεί ένας ποιητής να καβαλήσει  το ουρλιαχτό που  καλπάζει στα άγρια μέρη του μυαλού του και να το μεταμορφώσει από θηρίο της ζούγκλας σε ...θηρίο της αποκάλυψης.Το πέτυχε με μοναδικό τρόπο ο Γκίνσμπεργκ,γράφοντας με  ματωμένες λέξεις το έπος του αίματος της γενιάς του.Στο Κλέφτικο ο Πρεβεδουράκης έφερε την κληρονομιά της γραφής του Γκίνσμπεργκ  πρόσωπο με πρόσωπο με την  παράνοια  της ελληνικής   πραγματικότητας  του 2010. Λόγος πύρινος , αναρχικός , διαπεραστικός , "εκτροχιαστικός", φουλ επιθετικός,  ελάχιστα απολογητικός. Λόγος που σπέρνει όταν θερίζει , που χτίζει με πρώτο υλικό του τα  ερείπια ,που   αναπνέει μέσα στον πνιγμό. Ο αφηγητής- μάρτυρας καταθέτει τον αποτροπιασμό και τη χλεύη του, σημαδεύει και πυροβολεί στο κεφάλι αδίστακτα τις εικόνες του, αποχρωματίζει το ρόδινο δέρμα μιας ευημερούσας Ελλάδας και περιφέρει με δικό του , αρχικά,  σπαραγμό τις πληγές της σε έναν αναγνώστη που κάνει πως αγνοεί τις μαχαιριές,αλλά στην πραγματικότητα τις σκεπάζει έντρομος  κάτω από τόνους υποκρισίας.


Κώστας Τσιαχρής 




Σάββατο 3 Ιουλίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Αθλοπαιδιά

 




Kατά μια ειρωνεία

κάθε  πόλη είναι  για τα παιδιά

ένα μάθημα θανάτου 

Ιδίως τα απογεύματα του χειμώνα 

Όταν πίσω από τα σφαλιστά παράθυρα 

λιώνουν με τους υδρατμούς  

τα κολλημένα  τους πρόσωπα 

πάνω στα τζάμια 

κι ούτε μια ηλιαχτίδα   δεν κάθεται να τους μάθει 

την προπαίδεια ή την αλφαβήτα 

των χρωμάτων

Κόκκινο για τα μάγουλα 

που συνήθισαν να μένουν ωχρά 

στα μεγάλα ψέματα 

Κίτρινο για τη λιποθυμιά  που αφήνει 

το κυνηγητό του άγχους στο μικρό τους στήθος 

Μπλε γιατί με το που βλέπουν ουρανό 

τα μάτια τους ξεβάφουν 

Άσπρο για τα δόντια που τους πέφτουν 

μασουλώντας καραμέλες από φρίκη  

Μαύρο για το παραμύθι 

που έσκισε από μόνο του 

το ευτυχισμένο τέλος 





Τετάρτη 23 Ιουνίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Ρέκβιεμ

 


 

Είναι αυτό το θραύσμα

σφηνωμένο  βαθιά στον κρόταφο

που μια μέρα θα πετάξει μπόι 

λέγοντας : είμαι σφαίρα για φόνο 

και ο κρότος της αχαλίνωτος Μότσαρτ 

θα συνθέσει ένα αλλιώτικο ρέκβιεμ 

Για την αλήθεια που έγινε 

μισθοφόρος της απάτης 

Για τα φαντάσματα που κήρυξαν 

απεργία εν ώρα φρίκης

Για τον ουρανό που έμεινε τελικά 

ουραγός

στο μεγάλο κατοστάρι  της ζωής 




Σάββατο 12 Ιουνίου 2021

Κώστας Τσιαχρής Αφρήτωρ



Δείξε μου τις τσέπες σου 

για να σου πω ποιος είσαι 

Ναι η αφραγκία  πονά 

μα  δίνει κιόλας το φιλί ζωής 

σε μια πρωτόπλαστη γραφή 

Φτωχαίνεις  από μέσα προς παντού

προ πάντων και επί πάντων 

Στο σημείο  που κλαίει στο στόμα  σου 

ένα κλάμα από ράμφος αηδονιού

σου αφήνουν  το χαρτάκι

τη δικαστική εντολή 

για  έξωση απ'  το πρόσωπό  σου 

Άστεγος αφρήτωρ 

Ψάχνε το χαμόγελο για στέγη 

Άναψε το κοριτσάκι με τα σπίρτα 

στα όνειρά σου 




Τρίτη 4 Μαΐου 2021

Κώστας Τσιαχρής Ἐν τόπῳ ἀναψύξεως



                                                                                        Το εικαστικό : Gabriel Isak 


Γραφή  μου μην απεργείς  αυτή τη μέρα 

που  τα γεράνια  βγάζουν με ιδρώτα 

το άρωμά τους

Δούλεψε   για να   σωθείς 

Να αναψυχθείς 

Όταν δώσουν ραντεβού  ένα απόγευμα 

όλοι οι θάνατοι  

όλων των θανάτων 

Σε  μια νεκρώσιμη ακολουθία 

των ποιημάτων 

Τον κεκοιμημένον δοῦλον  σου 

ἀνάπαυσον  μες στα  γεράνια 

μέσα στην κόλαση 

μιας  αυτοκριτικής  

χωρίς καζάνια