Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2022

Ημιώροφος

 






                                                        Εικαστικό :Paul Klee


Τα κτήρια τρέχουν τρέχουν τρέχουν

Το ένα  πίσω απ' το μπετόν του  άλλου

Για φανάρια μη ρωτάς 

για τροχονόμους  ή για τήρηση του ΚΟΚ 

Όταν κοιτάς στο κόκκινο τα πάντα 

Πρόστιμα δε σε τρομάζουν 

Οι άνθρωποι των ρετιρέ 

κι οι άνθρωποι των υπογείων 

όταν ανοίγουν τις πληγές τους 

έχουν ίδια θέα 

Στον ακάλυπτο 

Όπου φυτρώνει ένας ευκάλυπτος 

Και το ασανσέρ κολλάει πάντοτε 

στον ημιώροφο 

Πατήστε το κουμπί κινδύνου αγαπημένε 

Μη τα περιμένετε όλα τέλεια 

Είναι να αγγίζει κάποιος πιο βαθιά τον τρόπο 

Με τη φόρα του σπαθιού που κόβει 

Έναν γόρδιο δεσμό 

Ναι ,το αμίλητο μαθαίνει κάποτε μιλιά

Αλλά με  φθόγγους των πουλιών 

Σα χάος μιας σκέψης 

που ενηλικιώνεται

Το ένστικτο σας πάει πολύ 

Με τα γαλάζια μάτια σας 

σκοτώνετε το χρόνο 

ανάμεσα σε δεύτερο και τρίτο όροφο 

Και κολλημένος σαν αράχνη 

εγγεγραμμένη στο μητρώο ανέργων 

Τρώτε από το ίδιο σας το δίχτυ 

Πώς να περισσέψει κάτι 

για τα τόσα έντομα 

που φτερουγίζουν ενοχλητικά 

γύρω απ'τα λόγια σας ; 


Κώστας Τσιαχρής





Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2022

Θεοφάνεια

 


Στην εποχή του φαίνεται 

Ο ποιητής θα κρύβεται 

Ας ψάχνουν κάτω 

από δέκα τόνους σύννεφο 

για να τον  βρουν 

Τις νύχτες 

όταν από το μπουμπουνητό

τρομάζουν κάποιοι 

και πετάγονται 

απότομα 

απ'τον ύπνο 

βλέπουν ξαπλωμένο δίπλα τους 

έναν πελώριο κεραυνό 

που τους χαμογελά 

Αγγίζουν

κι ο ηλεκτρισμός 

δε λέει ν' ανάψει 

το σβησμένο πορτατίφ 

μήπως και δουν καλά καλά 

τι ξεχασμένο θαύμα 

πλάγιαζε για χρόνια 

στο δεξί τους πλάι 

Στη σκοτεινή  μεριά 

του κρεβατιού 

Μόνο σηκώνονται 

Τινάζουν το σεντόνι 

ένα λεπτό 

Και ξαναπέφτουν 

όλο νύστα και μουρμούρα 

Στους μακάριους βυθούς

της μοναξιάς τους 

Μέχρι να τους πιάσει κάποτε 

αν τους πιάσει 

ένα κάτι ...που διψά 


Κώστας Τσιαχρής 




Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022

Σχηματάρι

 


Αντίο πορτοκαλί ποδήλατο 

Πάνω στη σέλα σου 

11 χρονών κουβάλησα το Σχηματάρι 

μιας μαρτυρικής μου ηλικίας 

Τη σκληρότητα των άλλων αγοριών  

που δε συγχώρεσαν ένα τιμόνι 

στολισμένο με ανεμώνες 

Η σκουριασμένη αλυσίδα σου 

δε δένει τίποτε από το παιδί 

που υπήρξα με τον άντρα που είμαι 

Απ' τις ακτίνες σου 

κυλάει στο αίμα μου σκοτάδι 

Αντίο 11 χρονών 

που μόλις τώρα βρίσκω  θάρρος 

και σε ξαναγγίζω 

52 χρόνια κράτησα το φρένο 

πατημένο πάνω σου 

Σε κείνη τη σκηνή  μπροστά στους Ταξιάρχες

Με κομμένη φόρα και κομμένη την ανάσα 

αντιμέτωπος με το δεκαπεντάχρονο νταή 

Που ακόμη τώρα μου ζητάει ξανά 

να κατεβώ από το ποδήλατο 

αν είμαι ακόμη άντρας 

Αντίο  ξεφούσκωτη σαμπρέλα

Που όμως κράτησες 

και μ' έφερες με τα πετάλια μου εδώ 

Σ' αυτή την άκρη των πραγμάτων

Ένα βήμα πριν από το τελευταίο μου Όχι 

Τώρα συχνά όταν δοκιμάζω 

με την τρόμπα 

Μήπως  σε  ξαναφουσκώσω 

Πώς τσουλάς από τα χέρια μου 

χωρίς να θέλω 

από μόνη σου 

πίσω σε εκείνη τη μαρτυρική ηλικία ;


Κώστας Τσιαχρής





Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2022

Αναγνώριση πατρότητας τέκνου

 



Τον χρόνο 

αυτή την τερατώδη λέξη 

με τα πέντε γράμματα 

Εμείς οι μέτριοι ποιητές 

τη σχεδιάζουμε 

με ένα μελάνι που μετά από λίγο 

εξαφανίζει 

το έργο και το πρόσωπό μας 

Όλοι σχεδόν 

σκοτώνουμε τον χρόνο 

στα γραπτά μας 

Και ύστερα από πέντε 

δευτερόλεπτα 

Κρατάμε πάλι στοργικά

στην αγκαλιά το βρέφος του

Γινόμαστε κι οι ίδιοι βρέφη 

στη δική του αγκαλιά 

Πατρότητος αγνώστου 

Περιμένοντας κάποια στιγμή 

ένα μέλλον μακρινό 

να μας αναγνωρίσει 

ως νόμιμα παιδιά του 


Κώστας Τσιαχρής 



Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2022

Κοινή συναινέσει

 


Μέσα μας είναι στιγμές 

που πιάνονται στα χέρια 

ο θρησκευόμενος κι ο άθρησκος 

Όταν ανάβει στο μυαλό  

μια μεταφυσική φωτιά 

Ένας  απέναντι στον άλλο 

με σπαθιά 

ακούγονται  να λεν 

-Αρνήσου 

Για να μη βαλτώσουμε  ο ένας 

στον παράδεισο του άλλου 

-Δέξου 

Μήπως και γνωρίσουμε κι οι δυο 

την κόλαση του άλλου

Εντούτοις ξέρουμε 

που έτοιμα μέσα στις τσέπες 

τείνουν  τα στυλό για να υπογράψουν

συναινετικά το διαζύγιο



Η απόσταση λοιπόν 

ανάμεσα στον θρησκευόμενο

και άθρησκο 

είναι όση έβαλε

ο   Μικελάντζελο

ανάμεσα στο δάχτυλο

Θεού κι ανθρώπου


Κώστας Τσιαχρής





Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2022

Ζήτημα μεγέθους

 


Για αυτόν που κλέβει ένα λεμόνι 

από τον κήπο κάποιου 

Οι άλλοι  βλέπουν στον κομμένο μίσχο 

ολόκληρο ένα λεμονόδασος 

Για το μπουμπούκι 

που σε πείσμα του καλοκαιριού

παρέμεινε κλειστό 

γυρνούν το δάχτυλο επάνω στο ληστή 

Λένε τα  χέρια του 

βουτηχτηκαν στο αίμα 

στα κρυμμένα τιμαλφή 

ότι με δόλο έσπειρε παράσιτα 

στο φύλλωμα της λεμονιάς 

Και αυτοδίκαια ετοιμάζουν τις θηλιές 

Και αυτοδίκαια  σφίγγουν το σκοινί 

Και αυτοδίκαια σπρώχνουν απ'τα πόδια το σκαμνάκι 

Ώσπου να χτυπήσει τρεις το εκκρεμές

Να πεταχτεί σαν κούκος 

μέσα από το στόμα η γλώσσα του ληστή 


Απεναντίας για αυτόν που ξεριζώνει  

από τον κήπο κάποιου 

ολόκληρη τη λεμονιά 

Οι άλλοι βλέπουνε 

στον ανοιγμένο λάκκο  μια ρωγμή 

μόλις  εννέα χιλιοστών 

Την ευκαιρία για μεταμόρφωση  

του κήπου σε εθνικό δρυμό 

Αποθεώνουν το ληστή 

Τον χαιρετίζουν με τα δάχτυλα 

σε σχήμα νίκης 

Προσκυνούν  φιλάνε το είδωλό του 

με τις παραφουσκωμενες  τσέπες 

Και αυτοδίκαια ετοιμάζουν τους επαίνους 

Και αυτοδίκαια γράφουν πανηγυρικούς 

Και αυτοδίκαια  βάζουν κάτω από τα πόδια το σκαμνάκι 

Ώσπου να  χυθεί ανάμεσα στο πλήθος 

τρεις φορές το χειροκρότημα

Να βάλουν όλοι μέσα στις καρδιές τους το ληστή 


Εν τέλει  είναι ζήτημα μεγέθους 

για τη δόξα του  ληστή 

Το αν στη θέση ενός κλεμμένου ονείρου 

μπαίνει η λεμονιά ή το λεμόνι 


Κώστας Τσιαχρής 




Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2022

Αγώνας ξιφασκίας


 Έχεις  μια συστοιχία δοντιών 

που κόβουν λέξεις  στο άλλο στόμα 

όποτε  φιλάς 

Το σάλιο  σου  όλο   θηρίο 

καταπίνει  ό,τι  τολμά  να στήσει 

το καλύβι του  επάνω σου 

Έρωτα ή τρόμο 

Άφηνε τουλάχιστο 

Μετά από κάθε φονική επιδρομή 

ένα μνημείο  πεσόντος ήρωα 

Μια μαργαρίτα ή ένα μπράβο 

για τους σκοτωμένους 

Σε έναν αγώνα ξιφομάχων 

όπως ο δικός μας 

Το ίδιο ξίφος 

μπήγεται   διπλά 

Και στην πληγή 

Και στην αιτία της πληγής 


Κώστας Τσιαχρής 




Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2022

Σολομώντεια λύση

 



Κάποιοι που διαδηλώνουν, γράφουν ,τραγουδούν για την ειρήνη 

Έχουν στα λόγια ,στα συνθήματα και στη φωνή τους πόλεμο 

Το ένα μισό τους στήνει ναρκοπέδιο στο άλλο 

Ή  τανκ ή  επί τανκ 

Για να πετάξει από τα χέρια τους το περιστέρι 

άλλος  δρόμος  δεν υπάρχει 

Πρέπει  το άσπρο της θωριάς του

να ματώσει 

από τα νύχια ενός αητού 

Το πέταγμά του να κοπεί 

να μοιραστεί στα δύο 

Μεταξύ μιας κόλασης και μιας  Εδέμ 


Κώστας Τσιαχρής




Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2022

Γηρασμός

 



Μέσα στο  κρύο  σπίτι

Τα έπιπλα πως μοιάζουν αγριεμένα

Έτοιμα να βασανίσουν  όποιον τα ακουμπήσει

Πως πετάνε κάτω τη γυαλάδα τους 

Τι ξύλινα μιλάνε  μεταξύ τους

Όποιο φως να πέσει πάνω τους βουλιάζει

κάτω απ΄το βερνίκι

Οι καναπέδες σα  να γίνονται και πάλι  ζώα

που ζητάνε πίσω το κλεμμένο δέρμα

Οι πολυέλαιοι έχουν όψη σταλακτίτη

Αποτρόπαιη   μασκαράτα

Και στο τραπεζάκι

πόσο επίμονα  χτυπάει το τηλέφωνο

ως αναγγελία  εξάπλωσης

ενός  μυστηριώδους

και  ανίατου    γηρασμού 


Κώστας Τσιαχρής