Κώστας Τσιαχρής "Βραδινή Προσευχή"

Ας είναι  Κύριε αυτά τα τελευταία λόγια της ημέρας 
Τώρα  που  το   κεφάλι  χωνεύει  ακόμη  τις εικόνες  του με  αγάπη γουργουρίζοντας  περισσότερο κι  από    χώμα   
που  του δόθηκε  νερό μετά από  μήνες ξηρασίας   
Δώσε πρώτα  τα μεγάλα λόγια να κοπάζουν 
όταν  έχουν ξεσπάσει  κι  έχουν απομείνει   κάτω από το  σάρωμά τους ρημαγμένες  στέγες ή αγάλματα θεών 
με τη στύση τους χαμένη σε  κάποια  βάθη του καιρού 
Έπειτα   να  φτάνουν ως τα   αυτιά  μας οι  κραυγές -βοήθεια- των  αγγέλων 
όπως ο  ένας   στάζει αμαρτία   μέσα στον   άλλο και δροσίζει  τα σκοτάδια του  
Αλλά   στο  τέλος, μεταξύ μας, διώξε από τα χείλη  αυτόν τον λυρισμό που κόβει  μέρες από την αλήθεια και τις δίνει απλόχερα στην πρώτη  ανεύθυνη  παρηγοριά  
Δεν  έχουμε ανάγκη  πλέον  από  άλλες  διαστροφές
Αμήν