Κώστας Τσιαχρής Οδοντοφυία

                   

Όταν έσκασε το πρώτο  δοντάκι

τι  χαρές  οι άλλοι 

ένιωσαν την κόψη  

πέρασαν για επιβεβαίωση  το  δάχτυλο   από πάνω 
δόξα σοι

το  άγριο  τους  τρυπούσε

από  κάτω  νηνεμία 

κούνησαν με νόημα  το κεφάλι 

όρθια  η  προσμονή τους 

αλλά  εγώ ,γιατί  Θεέ μου, εγώ 

ταράχτηκα δεν είδα δόντι κάτι άλλο 

κάτι  που υπόσχονταν  

και δεν υπόσχονταν να γίνει  πρόκα

Ώστε   για  κάρφωμα λοιπόν 

πετάχτηκε  ο μπελάς  αυτός

για  κάρφωμα   και  της  παραμικρής ελπίδας   

Ότι  κάποτε  με τον καιρό 

θα  ξεκινήσει   να μασάει τα λόγια  του 

ό,τι  με  μιλάει 

με  τη  διάλεκτο  θηρίων