Ποια ξαφνική πνοή
σηκώθηκε
κι έσβησε το κερί
που κράταγα
στο χέρι
όσο κατέβαινα
το στόμα σου
και συναντούσα
λέξεις
χαραγμένες
πάνω στα τοιχώματα
και μήτε
πρόλαβα να σε διαβάσω
που έστειλες σκοτάδι
να με κυνηγάει
κι ανέβαινα
τυφλά
τα σκαλοπάτια
τρομαγμένος
και χωρίς ανάσα ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου