δεν ωφελεί περισσότερο κυνήγι
κάθε πτώμα είναι ένας χαμένος τρόπος να νικήσω
ένα σημάδι ότι βγήκε από το κέλυφος η μοναξιά μου
Κι έτσι ευάλωτη χωρίς φτιασίδια
τρώγεται απ' τα ψέματά της
και μικραίνει
και μικραίνω πιο πολύ
με το ξεγύμνωμά της
Και αφήνω τα σκυλιά να με μυρίζουν ως τις τύψεις
Και σφυρίζω δυνατά για να μ'ακούσει ο χαλασμός μου
ότι όλα θα γίνουν κατά το θέλημά του
ότι με τα βέλη δεν κερδίζεται η αγάπη
ότι πιο βαθιά κι από τον στόχο
κρύβεται η ευθύνη
να μαδάς το λουλούδι ως το άρωμά του
και να γδέρνει η βολή μονάχα το δέρμα
ως υπενθύμιση
ότι μέσα στην υποταγή
κοιμάται πάντα κάτι μυτερό
που αν ξυπνήσει, αλίμονο
σε κείνους που απατώνται
λέγοντας και ξαναλέγοντας
για παρηγόρια
ότι στράβωσαν οι μύτες απ'τα βέλη
