Κώστας Τσιαχρής Μετενσάρκωση

Τώρα  που  έριξα ήλιο 

ως   την τελευταία  γωνιά 

και  οι  σκόνες   ταράχτηκαν σφόδρα 

κι  οι   αράχνες  απόρησαν σιωπηλά 

παραδώσου φάντασμα 

ύψωσε  το  σεντόνι  σου 

για  σημαία  ανακωχής

όλα  χάθηκαν μη  βρυχάσαι

ό,τι   φάνταζε  τρομερό 

υποτάχτηκε  στο    χαμόγελο 

μην περιμένεις  κρυψώνες 

σ' αυτό   το  στήθος 

Έσπειρα  το  λευκό  σου , 

φάντασμα , στο  δέρμα μου 

και  μοιάζω πιο πολύ  από σένα 

φρίκη 

δεν μπορείς  να μου μοιάσεις

είμαι  πιο πιστό  αντίγραφο  

της  ομίχλης

πιο   αγνός  αντίλαλος  κεραυνού  

πιο  φτυστή   γεωγραφία   θανάτου