Αν έπρεπε να σκοτωθώ μες στα γραπτά μου
Ωραία που θα' τανε μια παρομοίωση : Σαν κανόνι
που έστρεψε τη μπούκα
Καταπάνω στο μπαρούτι του
Μα μη γελιέσαι τέτοιοι θάνατοι
ούτε στο λαχείο
Κι εγώ όσο γερνάει η γραφή μου
ακούγομαι πιο βρέφος
Τρέχουν πιτσιρίκια μέσα στο αίμα μου
Σπάζουνε τις αρτηρίες με κοτρόνια
Μουντζουρώνουν ένα αντίγραφο του μέλλοντος
που ήδη έχει πεθάνει
Ποιος θα ζήσει από αυτούς που είμαι ;
Ποιος θα γείρει το πιστόλι
στην καρδιά των άλλων ;
Ποιος θα μάθει την προπαίδεια
απ' την αρχή στα ποιήματα μου ;
Πώς να πολλαπλασιάζουν μες στην αγονία
τη γενιά τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου