Κώστας Τσιαχρής Του ασώτου πατρός και υιού

 

 

Κάθε  βράδυ  πριν από τον ύπνο

σφουγγαρίζει  μέσα στο μυαλό μου

ο ρόλος του άσωτου  πατέρα

Μήπως  πέσει  και γλιστρήσει

σπάζοντας τα πόδια του

ο  ρόλος του άσωτου υιού

Ύστερα  πάω , νίβομαι

και πέφτω ήσυχος για ύπνο

Τόσο ήσυχος που το ξημέρωμα

σχεδόν τα χάνω

βλέποντας στο πρόσωπό μου

στον καθρέφτη

πάλι τις πατημασιές 

από τις λερωμένες μπότες

του άσωτου εαυτού

και του πατέρα και του υιού