Όσες φορές αφήνεσαι να γίνεις όχλος
Ένα γεράνι μαζεύει τις ρίζες του
και τις φυτεύει αλλού
Ανοίγει ένα παράθυρο στο στήθος
και με τρόμο σε κοιτάει η καρδιά σου
και ρωτάει :Ποιος είσαι;
Μια απάντηση που δεν την απαντάς
σε απογράφει ως κατοικίδιο ζώο του σώματός σου
Απ'τα κάτεργα της ομιλίας σου
ελευθερώνεται ένας δολοφόνος
Σε σκοτώνει
και νομίζεις ότι σου χαρίζει ένα σπαθί
Κάτι ανώνυμο σου μαχαιρώνει το επώνυμο
Σε αποκληρώνει η ίδια σου η φωνή σου
Και κατεβαίνεις είκοσι πατώματα
πιο κάτω από τη φτώχια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου