Κώστας Τσιαχρής Μικρότοποι

 

Ας μιλήσουμε 

μικρή μου 

για  μικρότοπους

Δούλεψες   σκληρά 

μέσα στο σώμα μου 

ν' αφήσεις  μια τελεία

Ένα  Μικρολίμανο

Μια Μικρομάνη 

Κάποιες  Μικροθήβες 

Φύλαγες  και φύλαγα 

για πάντα αυτούς τους τόπους 

σα χαμένους συγγενείς μας 

Ύστερα  από τους πολέμους 

που ξεκίνησε η φωνή σου 

εναντίον της φωνής μου 

Για θυμήσου...

Ήταν  ωραία φυλαγμένοι 

Σε ένα ύψος που δε μ' άφηνε 

η ζωή μου να κοιτάξω 

Ώσπου πέρασαν 

επάνω τους 

η μέση ηλικία 

και τα λάθη 

Και τους έκοψαν 

το μπόι 

Κι έτσι 

απόμειναν στο σώμα μου 

σαν την ελάχιστη σταλαγματιά  

της δύναμης 

που βγάζουν οι στρατιώτες

Όταν πρέπει να σηκώσουν 

τους νεκρούς τους 

ύστερα από ήττα 

Απόμειναν χυμένο αίμα 

Απ'όπου ζωγραφίζεται 

ένα μέλλον 

με αρρυθμίες στην καρδιά  του 

Τόποι 

με μικρές φτερούγες 

σε γιγάντιες πτήσεις 

Τώρα  καίνε 

στο όνομα τους 

με τον αναπτήρα 

το συνθετικό 

-μικρο 

Χώνουν  

όπως όπως 

τρομαγμένοι 

κάτω απ'το κομμένο όνομα 

τις στάχτες 

του μικρού τους μεγαλείου