Homo digitalis

Μπορώ να υπερηφανευτώ 

Πως άλλο δε μου λείπει πια  

ένα μικρό μπουμπούκι αμυγδαλιάς 

στο τέλος του χειμώνα 

Μια μαλακιά γραμμή 

στο βάθος του ορίζοντα το σούρουπο 

Δε μου χρειάζονται 

ένα άγγιγμα στον ώμο 

Ένα κεφάλι 

ακουμπισμένο στοργικά 

στο στήθος 

Και δε μου λείπει να σου λείπω 

αργά τα βράδια 

Πατώντας στην οθόνη μου ένα κλικ 

Μπορώ και ρέω παντού 

Κι είμαι τα πάντα 

Κώστας Τσιαχρής