Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Κώστας Τσιαχρής Το τρωκτικό

 



Οπωσδήποτε δε νιαουρίζει γάτα  

όπως αφήνω να φημολογείται 

Κινήσου ελεύθερα  σαν ποντικός μες στο μυαλό μου 

Τρώγε ξανατρώγε το τυρί 

Τα βράδια με τρομάζεις 

που σηκώνονται  όρθιες  οι σκέψεις μου 

να πάνε για κατούρημα Κι εσύ εκεί 

Μια ουρά ανάμεσα σε χίλια  βήματα 

Ένα χρώμα ποντικί να βάφεσαι

στους τοίχους και στα έπιπλα 

Και το ροκάνισμά σου τρώει  τον ύπνο μου 

Οπωσδήποτε η παγίδα σου έχει  σαγηνεύσει την παγίδα μου 

και μηχανορραφούν και για τους δυο μας μοχθηρά 

Και τα ψίχουλα που πέφτουν  απο το παρόν σου 

ίσα που  επαρκούν για το παρόν μου 

Όλα μένουν  νηστικά ξελιγωμένα 

κάτω από  το τρωκτικό σου  βλέμμα 

Τίποτε δε σώζεται 

Ακόμη και η γάτα θάβει απελπισμένη 

νύχια , δόντια , γρατζουνιές στο ένστικτο της 

Μόλις που περνάς  μια ανάσα απ' τα μουστάκια της 

τρίβεται με ναζί θεατρίνας   

πάνω στην παμφάγο παρουσία σου 




Από την "Αναπαράσταση Πνιγμού" 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου