Ο νεαρός Βρετανός παραγωγός και μουσικοσυνθέτης James Blake έχει ήδη δημιουργήσει γύρω από το όνομά του έναν μικρό μύθο. Η καριέρα του ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα ,το 2009 , αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του πάνω στη μουσική στο Goldsmith's University of London .Άρχισε λοιπόν να ηχογραφεί τραγούδια στο δωμάτιό του και η πρώτη κυκλοφορία του ήταν το single " Air & Lack Thereof" τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς .Το 2011 κυκλοφόρησε το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ του "James Blake " αποσπώντας εξαιρετικά σχόλια από τους πιο έγκυρους μουσικοκριτικούς και διαμορφώνοντας με έναν πιο ολοκληρωμένο τρόπο την καλλιτεχνική του ταυτότητα .
Μουσικά ο Blake κινείται στον χώρο του dubstep ,ενός είδους ηλεκτρονικής μουσικής του οποίου τα χαρακτηριστικά μπορούν να συνοψιστούν στα εξής : επαναλαμβανόμενα ηχητικά τοπία τα οποία δίνουν την αίσθηση μιας διαρκούς περιδίνησης , έντονες γραμμές στο μπάσο , ντραμς που αντηχούν , διακριτικά και σχεδόν ύπουλα samples και σποραδικά φωνητικά [Κλασικό δείγμα του συγκεκριμένου είδους αποτελεί το περίφημο άλμπουμ Untrue του Burial ]. O James Blake μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Mount Kimbie ή ο Fantastic MrFox ουσιαστικά ανανέωσαν τον ήχο του dubstep , μπολιάζοντάς τον με στοιχεία από την ambient μουσική και δημιουργώντας αυτό που ονομάστηκε post-dubstep .Το άλμπουμ "James Blake" κατόρθωσε να έχει και εμπορική επιτυχία αναδεικνύοντας μάλιστα και ένα περίφημο single , τη διασκευή στο τραγούδι της Feist "Limit to your love" .
Δύο χρόνια μετά ,ο καλλιτέχνης επιστρέφει με το Overgrown , μία δουλειά πολύ πιο ώριμη και ολοκληρωμένη εκφραστικά και συνθετικά , στην οποία συμμετέχουν o περίφημος Brian Eno [ στην παραγωγή του τραγουδιού Digital Lion ] και ο rapper RZA [στο Take a fall for me ]. Κι ενώ ο ακροατής του "James Blake" θα μπορούσε να χαρακτηρίσει αρκετές στιγμές του ως ασκήσεις ύφους ή και να αισθάνεται ότι ακούει διαφορετικές εκδοχές του ίδιου τραγουδιού και της ίδιας ερμηνείας , ενώ με λίγα λόγια το "James Blake" έμοιαζε σε κάποια σημεία του ρηχό και αδύναμο να εκπληρώσει το ηχητικό όραμα του δημιουργού του , το "Overgrown" επενδύει περισσότερο στη μελωδία και στην ατμόσφαιρα , ενώ η ερμηνεία του καλλιτέχνη γεφυρώνει με έναν μαγικό τρόπο την απόσταση ανάμεσα στον αδικοχαμένο Jeff Buckley και στον Antony του σχήματος Antony and the Johnsons .Ακούγοντας εδώ τη μουσική του James Blake έχει κανείς την εντύπωση ότι βαδίζει μέσα σ' έναν εύθραυστο κόσμο ,όπου τα πάντα αδυνατούν να περιοριστούν μέσα σε συγκεκριμένα σχήματα κι αλλάζουν συνεχώς μορφές .Σ' έναν κόσμο στον οποίο η σύνθεση γεννιέται μέσα από την αποσύνθεση , η ακεραιότητα μέσα από το θρυμμάτισμα . Ο πειραματισμός φυσικά δε λείπει ούτε κι από τις δέκα μικρές ελεγείες που αποτελούν αυτό το έργο .Αρκεί να σταθεί κανείς στον τρόπο με τον οποίο αξιοποιεί εξαίσια έναν hip hop ερμηνευτή όπως ο RZA , για να στήσει ένα κλειστοφοβικό και αγχωτικό αριστούργημα όπως το Take a fall for me .
Ο James Blake λοιπόν ,στα εικοσιπέντε του χρόνια αποδεικνύει ότι παρόλο που τα τελευταία χρόνια η μουσική δημιουργία έχει περιέλθει σε μία στατικότητα ,υπάρχουν νέοι άνθρωποι με φαντασία , ευαισθησία και ποιότητα ,άνθρωποι που μπορούν να διώχνουν από την ψυχή μας το λήθαργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου