Κώστας Τσιαχρής Μυθομανία

 

Χωρίς αναγγελία ένα πρωί

όλα τα παραμύθια επί γης κήρυξαν απεργία

Για τις απλήρωτες υπερωρίες παρηγοριάς

Τα ένσημα που δεν τους κόλλησαν

Παππούδες και γιαγιάδες

Για την απάνθρωπη εκμετάλλευση

Από ρήτορες και λαοπλάνους

Για το δίκιο του υπνοβάτη

 

Οι συνδικαλιστές τους

κόμητες κι ομιλούντα ποντίκια

θυροκόλλησαν τα αιτήματα

στα δωμάτια των παιδιών

Οι μάγισσες υπέβαλαν παραίτηση

κυνηγώντας καριέρα μέντιουμ

σε τηλεοπτικές εκπομπές

Οι νάνοι φόρεσαν ξυλοπόδαρα και γραβάτες

κι επέστρεψαν στα γραφεία τους

στις δημόσιες υπηρεσίες

Το μαγεμένο δάσος γέμισε αποτσίγαρα και φέιγ βολάν

ενώ οι γίγαντες κατέβηκαν στις πιο κοντές τους επιθυμίες

Φύτεψαν το φασόλι στον ουρανό

για να κοντύνει και να αγγίξει τη γη

Η φωτιά πάλι  απ’ το στόμα των δράκων

αντί να κάψει πολιτείες και κάστρα

έγινε πυρσός στα χέρια των απεργών

 

Το ευτυχισμένο τέλος

ζήτησε τέλος πιο ανθρώπινες συνθήκες ευτυχίας

 

Μόνο οι πεντάμορφες βρέθηκαν στο πόστο τους

απεργοσπάστριες

Περιμένοντας μάταια να δαγκώσουν το μήλο

που θα τις έσωζε απ’ την ανυπόφορη αϋπνία