Εικαστικό : Peter Greenaway
Ο
ηλικιωμένος κύριος με τις γάτες στο μπαλκόνι
καθημερινά
απλώνει τα εσώρουχά του τραγουδώντας
είναι μια
συνήθεια που της δίνει διαστάσεις ποιητικές
αμέριμνος με μια γλαδιόλα καρφωμένη στα μαλλιά
και δυο
μαχαίρια φυλαγμένα στην πετσέτα γύρω από τη μέση του
σαν σε
κατάσταση επιφυλακής
Απλώνει μια
φανέλα
κι
έξαφνα ανοίγει τις φτερούγες της και
χάνεται στον ουρανό της πόλης
Παραδόξως ,
κάθε που ακούω έναν θόρυβο στο τζάμι
αντί για
πέτρα , για χαλάζι ή για πουλί
βλέπω σαν
όραμα της μιας στιγμής
ένα
μαραγκιασμένο στήθος
που ζητάει
ξανά να ανυψωθεί
κι από
ασήμαντο γερόντιο
που όλη του η χαρά εξαντλείται
σε ένα
χτύπημα στα πούλια
μιας
παρτίδας τάβλι
Δόξη και
τιμή
να προαχθεί
επιτέλους
στον επίσημο οιωνοσκόπο της πλατείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου