Ο αγαπημένος / αγαπημένη του συμβιβασμού
θυμίζει κελαηδοπούλι σε νυχτερινό κλαμπ
τον πρόωρο τοκετό δυο ψυχών
που εγκυμονούν ένα τίποτα
τη σελήνη με το πένθος της έκλειψης
και το μισοφέγγαρο που δε θα γίνει ποτέ του δρεπάνι
Το νικημένο όχι / το ναι μέσα από τα σφιγμένα δόντια
Το συμφωνώ που πατικώνει στη βουβαμάρα του το διαφωνώ
Τη βαλίτσα που ξοδεύει το βιος της στο πατάρι
Εκείνο το αν... με τα χαλασμένα παπούτσια
Εκείνο το Τέλος ... με το σκοτωμένο Τ
Θυμίζει πόνο χωρίς το σφιγμένο του πρόσωπο
Διπλό κρεβάτι που πέταξε το μισό του
στα πεινασμένα όνειρα
κι αγκαλιά που αγκαλιάστηκε μόνη της
για να μην κρυώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου