Μονομαχία

 

Με θολωμένη αντίληψη 

ο ένας σπάραζε τον άλλο 

Η γάτα κατασκόπευε 

στα λόγια μας τον παπαγάλο 

Που αποστήθιζε μηχανικά 

λέξεις βαριές από μπετό 

Η ανάσα τους μας έφερνε 

απέχθεια κι εμετό 

στη σκέψη φόραγες εσύ 

τα ρούχα πεθαμένου  φίλου 

Ξαναπετιούνταν όρθιοι  

οι Πέρσες του Αισχύλου 

Με τα σπαθιά τα δόρατα 

Το μίσος ανά χείρας 

Σου πρότεινα συμβιβασμό 

με τον αφρό μιας μπίρας 

Κι έτσι αναίτια νικητές 

Χωρίς σταγόνα αίμα 

Πέφταμε ψόφιοι ανάσκελα 

σε ένα γιγάντιο ψέμα 

Κώστας Τσιαχρής