Έξωση

 

Και ξαφνικά στη μέση μιας μεγάλης σιγουριάς 

Ενώ έβαζες στη θέση τους το τάδε και το δείνα 

Σου στέλνουν το μοιραίο μήνυμα 

Σε ειδοποιούν την τάδε του μηνός 

Να εγκαταλείψεις μια ιδέα 

Που ολάκερο ένα παρελθόν 

της έδινες να πίνει από τη φλέβα σου 

Που πίσω σου κοιτάζοντας 

σε ακολουθούσε πάντοτε πιστό σκυλί 

Από κουτάβι εκπαιδευμένη να φυλάει 

την πόρτα που έμπαζε στην ενδοχώρα 

στα κεκοιμημένα μυστικά σου 

Ψύχραιμος λοιπόν 

Με το κουράγιο σφηνωμένο ανάμεσα στα δόντια 

Γίνεσαι ξανά ένας μπόγος 

που κινείται ανάμεσα στο όλα και στο τίποτε 

Μία μακρόσυρτη γραμμή από ίχνη παπουτσιών 

Και περιμένεις πεινασμένος 

Άδεια χέρια άδειο βλέμμα 

Στη σειρά σου 

Στο συσσίτιο ιδεών 

Κώστας Τσιαχρής