Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2015

Yannis Philippakis : ένας Έλληνας που κάνει πραγματική καριέρα στο εξωτερικό






Η ελληνική μουσική βιομηχανία είχε ανέκαθεν ως όνειρο την προώθηση αρκετών εγχώριων , ως επί το πλείστον ποπ , καλλιτεχνών στο εξωτερικό . Μετριότητες που έκαναν επιτυχία στο ελληνικό πεντάγραμμο ,έχοντας από πίσω τους φυσικά τη στήριξη ενός κολοσσιαίου κυκλώματος προώθησης , προσπαθούσαν ατέρμονα να σπάσουν τα κάγκελα του κλουβιού και να ανοίξουν τις φτερούγες τους [κέρινες τις περισσότερες φορές] στη μεγάλη αγορά της Αγγλίας ή των Ηνωμένων Πολιτειών , με πενιχρά ωστόσο αποτελέσματα . Κι αυτό διότι συνήθως δεν είχαν να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό από τα πλαστικά ποπ είδωλα της ξένης μουσικής σκηνής ,αλλά απλώς αντέγραφαν αυτά τα είδωλα με έναν αφελή και δουλικό τρόπο . Κι από τη στιγμή που ο Αμερικανός ακροατής μπορούσε να απολαμβάνει έναν Justin Timberlake ή έναν Ricky Martin τι παραπάνω θα του πρόσφερε ένα ελληνικό κακέκτυπο ,όπως ο Σάκης Ρουβάς ; Όχι βέβαια ότι η αντιγραφή του ύφους ενός καλλιτέχνη αποτελεί λόγο εμπορικής αποτυχίας για αυτόν που τον αντιγράφει . Συντρέχουν και άλλοι λόγοι . Εκείνοι οι Έλληνες , ωστόσο , που καταφέρνουν να διακριθούν στο εξωτερικό ,έχουν πάντα κάτι το ξεχωριστό , κάτι το αληθινά ιδιότυπο και γι' αυτό αρεστό [βλέπε Ντέμης Ρούσσος , Νάνα Μούσχουρη , Μάνος Χατζιδάκης ] . Ο τελευταίος και πιο πρόσφατος από αυτούς είναι ο Yannis [με δύο n] ,η ψυχή του συγκροτήματος Foals ,το οποίο είναι αυτή τη στιγμή ένα από τα πιο καυτά πράγματα στην αγγλική , και όχι μόνο , μουσική βιομηχανία . Ο Yannis Philippakis , γιος ενός Έλληνα και μιας Νοτιοαφρικάνας , κατάγεται από την Κάρπαθο και γεννήθηκε τον Απρίλη του 1986 . Το 1991 οι γονείς του μετακόμισαν στην Αγγλία , όπου και ο Γιάννης μεγάλωσε . Το 2005 o Philippakis μαζί με τον Andrew Mears σχημάτισαν το συγκρότημα των Foals , οι οποίοι κυκλοφόρησαν τρία άλμπουμς [Antidotes , Total life forever , Holy Fire μέχρι το φετινό τους What went down ] και γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία αλλά και κριτική αποδοχή . Το γεγονός ότι ο πατέρας του Γιάννη μύησε το γιο του στην ελληνική παραδοσιακή μουσική αποτυπώνεται στη μουσική των Foals και γίνεται αντιληπτό από έναν έμπειρο ακροατή . Και αυτή η ελληνική αύρα μαζί με το ελληνικό πάθος στην ερμηνεία του Yannis είναι που κάνουν τους Foals αξιοπρόσεκτους και μοναδικούς . Το άλμπουμ "What went down" κυκλοφορεί στις 28 αυτού του μήνα , αλλά ήδη έχουμε πάρει μία πρώτη γεύση από το πώς θα ακούγεται από τα τρία πρώτα τραγούδια που προωθήθηκαν από αυτό [What went down , Mountain at my gates , A knife in the ocean ] . Και αξίζει να σταθεί κανείς ιδιαίτερα στο τελευταίο από αυτά , να το ακούσει με τα αυτιά και την ψυχή του ανοιχτά και να νιώσει τον ορισμό της αριστοτελικής κάθαρσης μετουσιωμένο στις νότες ενός μόνο τραγουδιού . Απολαύστε το και ανατριχιάστε με την επική του ανάπτυξη , τους λυρικούς στίχους και την απίστευτη Ερμηνεία του Γιάννη . 

Κώστας  Τσιαχρής 



Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

Father John Misty "I love you, honeybear"






Ο Joshua Tillman υπήρξε μέλος του folk rock συγκροτήματος Fleet Foxes και από τον Ιανουάριο του 2012 , αφού τους εγκατέλειψε, άρχισε να ηχογραφεί τα τραγούδια του κάτω από το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Father John Misty . To πρώτο του άλμπουμ με το ψευδώνυμο αυτό είχε τον τίτλο "Fear Fun" και κυκλοφόρησε το Μάιο της ίδιας χρονιάς από την εταιρεία Sub Pop .To φετινό "Ι love you honeybear" είναι η δεύτερη δουλειά του και είναι ένα από τα καλύτερα albums του 2015 .Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο διάστημα μεταξύ του 2013 και 2014 στο Los Angeles κυκλοφόρησε από την ίδια εταιρεία με το προηγούμενο. Στο "I love you honeybear" ο Tillman αποτυπώνει τις περιπέτειες της προσωπικής του ζωής .Η γυναίκα του Emma και η μεταξύ τους σχέση , η παρθενική τους επαφή με το Los Angeles ,η μοναξιά , ο θάνατος , η ανία μέσα στο αμερικάνικο θαύμα ζωής είναι τα κυρίαρχα θεματικά στοιχεία των τραγουδιών .Μουσικά το άλμπουμ στηρίζεται σε έναν κυρίαρχο folk rock πυλώνα ,αλλά επενδύεται ηχητικά με ηλεκτρονικά περάσματα ,jazz πινελιές , μελωδικές ενορχηστρώσεις , εναλλακτική αισθητική και μία ερμηνεία που θυμίζει εκείνη του Don McLean . Και βέβαια , ανάμεσα στα εξαιρετικά τραγούδια ξεχωρίζει με εκθαμβωτικό τρόπο η σαρκαστική μπαλάντα "Bored in the USA" [κατά το "Born in the USA" του Springsteen] , αποκαλυπτική για τον τρόπο με τον οποίο βλέπει ο τραγουδιστής και συνθέτης τη ζωή στη σύγχρονη Αμερική .