Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Κώστας Τσιαχρής ¨Η Μπαλάντα των αρτιμελών ποιητών"




Αφού δεν έχετε μια τοσηδά αναπηρία
να γράφετε ας πούμε με ουρανό
χωμένο στα μανίκια
δίχως χέρια μήτε αφή
δεν είστε ευπρόσδεκτοι σ' αυτή την κάστα
Αυτό που πρέπει
τη λαχτάρα του αναγνώστη
δεν την ακουμπάτε μ'επιφώνημα βαθύ
Αν όμως ίσως λέγατε ευφράδειες
με κομμένη γλώσσα ;
Αν κάποιο τικ μπορούσε
να τραντάξει τα οστά σας
κλείδες γνάθους ή ταρσούς ;
Αν τρέλαιναν την ακοή σας
ντεσιμπέλ μιας άλλης νοημοσύνης
ένα σκάψιμο  ως τα έγκατα
του ψεύδους ή έστω του ονείρου ;

Εις μάτην

Τη θλιβερή σας αρτιμέλεια κρατήστε
Το πολύ να σας πετάξει κάποιο κέρμα
ένας φιλάνθρωπος σεισμός
και για λιγάκι
να φανεί  ένα ρήγμα στη γραφή σας



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου