αλλά είπα δεν υπάρχει
Οφθαλμαπάτη
από απόσταση φωνάζει οφθαλμαπάτη
Στα καλά καθούμενα ένα δέντρο
σκέτη ασυνταξία
Από που κι ως που ένα δέντρο;
Εκεί στη μέση της ζωής μου
τέτοιο θράσος
Που πετάει στα αμάξια
τους καρπούς του
σπάει τζάμια
τραγουδάει σα μάνα
τους νεκρούς
Εκεί στη μέση
Αποφάσισα
να κόψω τις διαβάσεις
να μη φοράω
άλλο πένθος στο μπράτσο
Ας απομείνουν
δίχως παρενόχληση
οι καλλίγραμμες στιγμές
Έφαγα τόση ζωή
Δε θα με βρει
χωρίς μια τόση δα κοιλίτσα
ο θάνατος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου