Το βλέμμα των παιδιών
είναι πάντοτε αδέξιο
στις νάρκες
Μ΄ ένα ανάλαφρο
πάτημα
κομματιάζεται χίλια
κομμάτια
κι υποκύπτει στα
τραύματά του
Λίγο μετά ξανασηκώνεται
Σημαδεύει και
μπήγεται
στα ψαχνά των ψαχνών
εκείνων που φοβούνται
τον ήλιο
Το ψαχουλεύουν οι
ρήτορες
κι αυτό είναι ήδη
μπροστά τους
Πιο ανάγωγο από
γλώσσα
βγάζει τη γλώσσα στις ρητορείες
Όμοιο με ετυμηγορία
στυγνού δικαστή :
Δις εις Θάνατον
Μια για το αδίακριτο του βλέμματος
Άλλη μια για το
ανίσχυρο της αδιακρισίας
( Κι είναι όντως
υπεράνω της ανοχής μας
που ένα παιδί με το
βλέμμα του
ξέρει τόσο
αλάνθαστα να κάνει
μακροβούτια στην
ειρωνεία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου