Αγαπημένο μου παιδί Απ' όταν ένιωσες στη φλέβα σου τον χτύπο αυτού του κόσμου ήσουν ανήσυχο Αέρας πάνω σε καράβι από χαρτί Για ν...
Αρκεί να σηκωνόταν
το μυαλό
στις μύτες των ποδιών του
Και θα έβλεπα
Ένα τάγμα από κανίβαλους
Να παίζει
Και να βγάζει σώo
όλο το ιππικό
και τη βασίλισσα του
Σε ένα σκάκι
με αντίπαλο
την πιο γαλαζοαίματη
επιφάνεια της ζωής μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου