KΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ »
ΚΕΙΜΕΝΟ
Ελληνισμός και Ευρώπη
1. [...] Καθώς εξηγήθηκε πολλές φορές, οι σύγχρονες οικονομικές και τεχνικές δυνάμεις έχουν φτάσει, στις ημέρες μας, σ' ένα σημείο όπου δεν μπορούν πια να λειτουργήσουν ομαλά, όσο βρίσκονται απομονωμένες μέσα στα κλειστά σύνορα των πατροπαράδοτων Κρατών, αλλά έχουν ανάγκη να απλωθούν και να αναπτυχθούν σε πλαίσια πολύ μεγαλύτερα. Ένα ανάλογο φαινόμενο παρατηρήθηκε και άλλοτε στην ευρωπαϊκή ιστορία, όταν η φεουδαρχική οικονομία ξεπεράστηκε από την εξέλιξη της ζωής, καταργήθηκαν τα σύνορα των φέουδων και οργανώθηκαν οι μεγάλες μοναρχίες των Νεωτέρων Χρόνων. Έτσι και τώρα, οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις και οι αντίστοιχες τεχνολογικές και οργανωτικές εξελίξεις απαιτούν οικονομικές ενότητες ακόμα μεγαλύτερες, περίπου ηπειρωτικές. [...]
2. Η εξέλιξη των μεγάλων ενοτήτων θα είναι τόσο ραγδαία ώστε εμείς, αν είμαστε απ' έξω, δεν θα μπορέσουμε πια να διατηρήσουμε ούτε τις σημερινές μας σχέσεις μαζί τους και θα ξεπέσουμε σε βιοτικό επίπεδο κατώτερο από το τωρινό. Το μέλλον μας θα είναι ο εθνικός μαρασμός μέσα στα τέλματα της ανεργίας και της υποτονικής κοινωνικής ζωής. Αυτά έχουν καταντήσει κοινοί τόποι. Όταν η ίδια η Αγγλία, η ως χτες πρώτη δύναμη του κόσμου, δηλώνει επισημότατα, με το στόμα του πρωθυπουργού της, ότι δεν είναι δυνατό να ζήσει, στο εξής, οικονομικά απομονωμένη, ποιος θα πιστέψει πια ότι θα μπορέσει να ζήσει κλεισμένη στον εαυτό της η Ελλάδα; [...]
3. Πηγαίνουμε με την Ευρώπη γιατί εκεί βρίσκονται για μας οι εγγυήσεις της πολιτικής, πνευματικής και εθνικής ελευθερίας. Από την Κοινή Αγορά περιμένουμε ότι θα μας βγάλει από τη στενότητα των σημερινών μας οριζόντων και ότι θα ανοίξει δρόμους που θα επιτρέψουν, στο σύνολο του ελληνικού λαού, να ζήσει, σε καμιά εικοσαριά χρόνια, πολύ καλύτερα από ό,τι σήμερα ζει. Μέσα στα πλαίσιά της, υπάρχει και η ελπίδα να μας δοθούν καινούριες ευκαιρίες για ευρύτερη δράση στο γνώριμο μας χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, με τον οποίο μας ενώνουν τόσοι ιστορικοί και πνευματικοί δεσμοί. Μπορούμε δηλαδή να ξαναγίνουμε αυτό που υπήρξαμε πολλές φορές στην ιστορία: ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη Δύση και την Εγγύς Ανατολή. Οι νέες αυτές προοπτικές προϋποθέτουν, βέβαια, μεγάλη προσπάθεια από μέρους μας, θέληση ισχυρή, πρόγραμμα, μέθοδο, οργανωτικές ικανότητες. Προϋποθέτουν επίσης μορφωτικό επίπεδο που σήμερα μας λείπει. [...] Χωρίς ανάλογη εργασία για την παιδεία μας, η όλη προσπάθεια θα κινδυνεύσει να πάει χαμένη. Δεν πρέπει να παύσουμε να το τονίζουμε στους πολιτικούς μας και να απαιτούμε απ' αυτούς να δώσουν επί τέλους στην εκπαίδευση του ελληνικού λαού την πραγματική της σημασία που είναι πρωταρχική.
4. Δεν είναι ορθό, ωστόσο, οι δικαιολογημένες ανησυχίες να γίνουν φόβοι υπέρμετροι. Δεν πιστεύω ότι κινδυνεύει η εθνική μας υπόσταση επειδή πρόκειται να συνεταιριστούμε στενότερα με έθνη φιλελεύθερα και φιλειρηνικά, διατηρώντας την οργάνωση μας σαν αυτοκέφαλο Κράτος. Τουλάχιστο εμείς, όσοι συντηρούμε κάτι από την παράδοση του Ελληνισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν φοβόμαστε τη συμβίωση με άλλες εθνότητες. Τουναντίον μας φαίνεται πως είναι μια φυσική κατάσταση για τους Έλληνες να κινούνται σε μεγάλους γεωγραφικούς χώρους και να συγχρωτίζονται με πολύγλωσσα πλήθη. Είναι πάντα πιθανό ο ξεριζωμένος μετανάστης να υποφέρει πολλά από τους ξένους και στο τέλος να χάσει την εθνική προσωπικότητα του. Όταν όμως ο Ελληνισμός είναι συμπαγής και ριζωμένος στον τόπο με προαιώνιες ιστορικές παραδόσεις, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα αλλοιώσει κανείς την εθνική του συνείδηση, θεληματικά ή αθέλητα. Μήπως η παλαιά Αυτοκρατορία των Αψβούργων κατόρθωσε ποτέ να αφομοιώσει τους Σλάβους υπηκόους της; Μήπως η Αγγλία κατόρθωσε να αφομοιώσει τους Ιρλανδούς, που μιλούσαν, ωστόσο, την ίδια γλώσσα μαζί της; Μήπως οι Ρώσοι μπόρεσαν να αφομοιώσουν τις εθνότητες του Καυκάσου; Δεν είναι τόσο απλή υπόθεση η διάλυση του εθνισμού ενός ολόκληρου λαού.
- Ο σύγχρονος Ελληνισμός έχει πνευματικά κεφάλαια ανεκτίμητα, όχι δανεισμένα, αλλά δικά του στ' αλήθεια: την ανθρωπιστική του παράδοση, την Ορθόδοξη Εκκλησία, το πνεύμα του Εικοσιένα. Ας προσθέσουμε σ' αυτά και τη νεοελληνική λογοτεχνία που μπορεί να μην είναι μεγάλη, είναι όμως η φωνή της καρδιάς του έθνους, για τούτο, χωρίς αυτήν δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ η εθνική μας παιδεία. Αν στηρίξουμε καλά στις βάσεις αυτές την αγωγή των παιδιών μας, δεν έχουμε λόγους να φοβόμαστε για το μέλλον του Ελληνισμού. Όσο για τις πρακτικές του ικανότητες στο διεθνή στίβο δεν θα τις κρίνουμε ως ασήμαντες και περιφρονητές, όταν αναλογιστούμε ότι ο μικρός αυτός λαός, μ' όλη του τη φτώχεια, ξεκινώντας από το τίποτα, κατάφερε, σε ολίγες δεκαετίες, να δημιουργήσει τον τρίτο εμπορικό στόλο της οικουμένης.
- Με τα δεδομένα αυτά, πιστεύουμε ότι ο Ελληνισμός μπορεί όχι μόνο να διατηρήσει την οντότητα του, μέσα στις ιστορικές συνθήκες, αλλά και να προκόψει και να ευημερήσει, αν θέλει να δουλέψει και αν, βέβαια, υπάρχει ειρήνη επί γης.
Γιώργος Θεοτοκάς «Πολιτικά κείμενα»
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1. Να συντάξετε την περίληψη του κειμένου σε 120-130 λέξεις [25 μονάδες]
2. α]Ποια είναι τα δομικά στοιχεία της τέταρτης παραγράφου του κειμένου [3 μονάδες]; β] «Όταν η ίδια η Αγγλία, η ως χτες πρώτη δύναμη ....... στον εαυτό της η Ελλάδα;» : Τι είδους συλλογισμός [παραγωγικός , επαγωγικός , αναλογικός ] υπάρχει στο απόσπασμα αυτό ; Αιτιολογήστε την άποψή σας [4 μονάδες]
3. Ποιους τρόπους και ποια μέσα πειθούς χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στην τέταρτη παράγραφο του κειμένου ; Να δώσετε ένα παράδειγμα για κάθε μέσο [8 μονάδες]
4. «Είναι πάντα πιθανό ο ξεριζωμένος μετανάστης να υποφέρει πολλά από τους ξένους και στο τέλος να χάσει την εθνική προσωπικότητα του» : να σχολιάσετε το περιεχόμενο της φράσης σε μία παράγραφο 80-90 λέξεων [10 μονάδες]
5. Να γράψετε τα συνώνυμα των λέξεων : απομονωμένες, απλωθούν , αντίστοιχες , ραγδαία , υπέρμετρη [10 μονάδες]
6. Ποιες προοπτικές πιστεύετε ότι ανοίγονται για τους νέους ανθρώπους ,όπως εσείς ,από την ενοποίηση των χωρών της Ευρώπης ,αλλά και με ποιους τρόπους μπορεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα να σφυρηλατήσει την ευρωπαϊκή συνείδηση στους μαθητές ;Υποθέστε ότι εκφωνείτε μία ομιλία στη Βουλή των Εφήβων [500 λέξεις] [40 μονάδες]
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
1 . Αρχικά καταδεικνύεται ένας τρόπος με τον οποίο επεξεργαζόμαστε το κείμενο , για να συντάξουμε την περίληψή μας
ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ : Η θέση της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη
|
Πλαγιότιτλοι - σημειώσεις
|
1. Καθώς εξηγήθηκε πολλές φορές, οι σύγχρονες οικονομικές και τεχνικές δυνάμεις έχουν φτάσει, στις ημέρες μας, σ' ένα σημείο όπου δεν μπορούν πια να λειτουργήσουν ομαλά, όσο βρίσκονται απομονωμένες μέσα στα κλειστά σύνορα των πατροπαράδοτων Κρατών, αλλά έχουν ανάγκη να απλωθούν και να αναπτυχθούν σε πλαίσια πολύ μεγαλύτερα. Ένα ανάλογο φαινόμενο παρατηρήθηκε και άλλοτε στην ευρωπαϊκή ιστορία, όταν η φεουδαρχική οικονομία ξεπεράστηκε από την εξέλιξη της ζωής, καταργήθηκαν τα σύνορα των φέουδων και οργανώθηκαν οι μεγάλες μοναρχίες των Νεωτέρων Χρόνων. Έτσι και τώρα, οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις και οι αντίστοιχες τεχνολογικές και οργανωτικές εξελίξεις απαιτούν οικονομικές ενότητες ακόμα μεγαλύτερες, περίπου ηπειρωτικές. [...]
2. Η εξέλιξη των μεγάλων ενοτήτων θα είναι τόσο ραγδαία ώστε εμείς, αν είμαστε απ' έξω, δεν θα μπορέσουμε πια να διατηρήσουμε ούτε τις σημερινές μας σχέσεις μαζί τους και θα ξεπέσουμε σε βιοτικό επίπεδο κατώτερο από το τωρινό. Το μέλλον μας θα είναι ο εθνικός μαρασμός μέσα στα τέλματα της ανεργίας και της υποτονικής κοινωνικής ζωής. Αυτά έχουν καταντήσει κοινοί τόποι. Όταν η ίδια η Αγγλία, η ως χτες πρώτη δύναμη του κόσμου, δηλώνει επισημότατα, με το στόμα του πρωθυπουργού της, ότι δεν είναι δυνατό να ζήσει, στο εξής, οικονομικά απομονωμένη, ποιος θα πιστέψει πια ότι θα μπορέσει να ζήσει κλεισμένη στον εαυτό της η Ελλάδα; [...]
3. Πηγαίνουμε με την Ευρώπη γιατί εκεί βρίσκονται για μας οι εγγυήσεις της πολιτικής, πνευματικής και εθνικής ελευθερίας. Από την Κοινή Αγορά περιμένουμε ότι θα μας βγάλει από τη στενότητα των σημερινών μας οριζόντων και ότι θα ανοίξει δρόμους που θα επιτρέψουν, στο σύνολο του ελληνικού λαού, να ζήσει, σε καμιά εικοσαριά χρόνια, πολύ καλύτερα από ό,τι σήμερα ζει. Μέσα στα πλαίσιά της, υπάρχει και η ελπίδα να μας δοθούν καινούριες ευκαιρίες για ευρύτερη δράση στο γνώριμο μας χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, με τον οποίο μας ενώνουν τόσοι ιστορικοί και πνευματικοί δεσμοί. Μπορούμε δηλαδή να ξαναγίνουμε αυτό που υπήρξαμε πολλές φορές στην ιστορία: ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη Δύση και την Εγγύς Ανατολή. Οι νέες αυτές προοπτικές προϋποθέτουν, βέβαια, μεγάλη προσπάθεια από μέρους μας, θέληση ισχυρή, πρόγραμμα, μέθοδο, οργανωτικές ικανότητες. Προϋποθέτουν επίσης μορφωτικό επίπεδο που σήμερα μας λείπει. [...] Χωρίς ανάλογη εργασία για την παιδεία μας, η όλη προσπάθεια θα κινδυνεύσει να πάει χαμένη. Δεν πρέπει να παύσουμε να το τονίζουμε στους πολιτικούς μας και να απαιτούμε απ' αυτούς να δώσουν επί τέλους στην εκπαίδευση του ελληνικού λαού την πραγματική της σημασία που είναι πρωταρχική.
4. Δεν είναι ορθό, ωστόσο, οι δικαιολογημένες ανησυχίες να γίνουν φόβοι υπέρμετροι. Δεν πιστεύω ότι κινδυνεύει η εθνική μας υπόσταση επειδή πρόκειται να συνεταιριστούμε στενότερα με έθνη φιλελεύθερα και φιλειρηνικά, διατηρώντας την οργάνωση μας σαν αυτοκέφαλο Κράτος. Τουλάχιστο εμείς, όσοι συντηρούμε κάτι από την παράδοση του Ελληνισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν φοβόμαστε τη συμβίωση με άλλες εθνότητες. Τουναντίον μας φαίνεται πως είναι μια φυσική κατάσταση για τους Έλληνες να κινούνται σε μεγάλους γεωγραφικούς χώρους και να συγχρωτίζονται με πολύγλωσσα πλήθη. Είναι πάντα πιθανό ο ξεριζωμένος μετανάστης να υποφέρει πολλά από τους ξένους και στο τέλος να χάσει την εθνική προσωπικότητα του. Όταν όμως ο Ελληνισμός είναι συμπαγής και ριζωμένος στον τόπο με προαιώνιες ιστορικές παραδόσεις, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα αλλοιώσει κανείς την εθνική του συνείδηση, θεληματικά ή αθέλητα.Μήπως η παλαιά Αυτοκρατορία των Αψβούργωνκατόρθωσε ποτέ να αφομοιώσει τους Σλάβους υπηκόους της; Μήπως η Αγγλία κατόρθωσε να αφομοιώσει τους Ιρλανδούς, που μιλούσαν, ωστόσο, την ίδια γλώσσα μαζί της; Μήπως οι Ρώσοι μπόρεσαν να αφομοιώσουν τις εθνότητες του Καυκάσου; Δεν είναι τόσο απλή υπόθεση η διάλυση του εθνισμού ενός ολόκληρου λαού.
5. Ο σύγχρονος Ελληνισμός έχει πνευματικά κεφάλαια ανεκτίμητα, όχι δανεισμένα, αλλά δικά του στ' αλήθεια: την ανθρωπιστική του παράδοση, την Ορθόδοξη Εκκλησία, το πνεύμα του Εικοσιένα. Ας προσθέσουμε σ' αυτά και τη νεοελληνική λογοτεχνία που μπορεί να μην είναι μεγάλη, είναι όμως η φωνή της καρδιάς του έθνους, για τούτο, χωρίς αυτήν δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ η εθνική μας παιδεία. Αν στηρίξουμε καλά στις βάσεις αυτές την αγωγή των παιδιών μας, δεν έχουμε λόγους να φοβόμαστε για το μέλλον του Ελληνισμού. Όσο για τιςπρακτικές του ικανότητες στο διεθνή στίβο δεν θα τις κρίνουμε ως ασήμαντες και περιφρονητές, όταν αναλογιστούμε ότι ο μικρός αυτός λαός, μ' όλη του τη φτώχεια, ξεκινώντας από το τίποτα, κατάφερε, σε ολίγες δεκαετίες, να δημιουργήσει τον τρίτο εμπορικό στόλο της οικουμένης.
6. Με τα δεδομένα αυτά, πιστεύουμε ότι ο Ελληνισμός μπορεί όχι μόνο να διατηρήσει την οντότητα του, μέσα στις ιστορικές συνθήκες, αλλά και να προκόψει και να ευημερήσει, αν θέλει να δουλέψει και αν, βέβαια, υπάρχει ειρήνη επί γης.
Γιώργος Θεοτοκάς «Πολιτικά κείμενα»
|
η ανάγκη για δημιουργία μεγάλων υπερεθνικών ενοτήτων
[προϋπόθεση για τις σύγχρονες οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις]
Ιστορικό ανάλογο [το πέρασμα από τη φεουδαρχία στις μεγάλες μοναρχίες]
Οι επιπτώσεις του εθνικού απομονωτισμού για την Ελλάδα Προσδοκίες για την Ελλάδα από την Ενωμένη Ευρώπη :
α]βελτίωση βιοτικού επιπέδου
β]θεμελίωση κάθε μορφής ελευθερίας
γ]επανάκτηση σημαντικού γεωπολιτικού ρόλου στην Ανατολική Μεσόγειο
Προϋποθέσεις των παραπάνω :
-προσπάθεια , θέληση , πρόγραμμα
-ανάλογη παιδεία
Αδικαιολόγητες οι ανησυχίες περί απώλειας της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων
η ιστορική παράδοση των Ελλήνων : φυσική η συμβίωση με άλλα έθνη
άλλα ιστορικά τεκμήρια για την αδυναμία αφομοίωσης λαών
τα πνευματικά κεφάλαια του νεότερου Ελληνισμού και οι επιτυχίες του στο διεθνές στερέωμα
Αισιόδοξη θέση του συγγραφέα για το μέλλον του Ελληνισμού |
ΠΕΡΙΛΗΨΗ 130 περίπου λέξεων
Το παρόν δοκίμιο πραγματεύεται τη θέση της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη . Ο Γιώργος Θεοτοκάς διατείνεται αρχικά ότι οι σύγχρονες οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις απαιτούν τη δημιουργία μεγάλων ενοτήτων που υπερβαίνουν τα όρια των εθνικών κρατών και παράλληλα επισημαίνει ότι η Ελλάδα οφείλει να ενταχθεί στους κόλπους αυτών των ενοτήτων ,διότι οι συνέπειες ενός εθνικού απομονωτισμού θα είναι δυσάρεστες .Ακολούθως , παρουσιάζει ως βασικές προσδοκίες των Ελλήνων από την ένταξή τους στην Ενωμένη Ευρώπη τη βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου και την επανάκτηση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο ,ενώ θεωρεί ως βασικές προϋποθέσεις για την επίτευξη των παραπάνω τη σκληρή προσπάθεια και την αναβάθμιση της παιδείας . Χαρακτηρίζει δε αδικαιολόγητες τις ανησυχίες περί αφομοίωσης των Ελλήνων από τους Ευρωπαίους , τεκμηριώνοντας την άποψή του με ιστορικές αναφορές . Εν κατακλείδι , προβάλλει ως βασικά όπλα για τη διατήρηση της ταυτότητας των Ελλήνων τις πνευματικές κατακτήσεις και τις επιτυχίες τους στο διεθνές στερέωμα ,εκφράζοντας την αισιοδοξία του για το μέλλον του ελληνισμού
2.α] Θεματική πρόταση : «Δεν είναι ορθό ....υπέρμετροι»
Λεπτομέρειες : « Δεν πιστεύω .....Καυκάσου;»
Κατακλείδα : « Δεν είναι τόσο απλή υπόθεση.....λαού»
β]Πρόκειται για αναλογικό συλλογισμό που θα είχε κανονικά την εξής μορφή : «Όπως η Αγγλία , η μέχρι χτες πρώτη δύναμη του κόσμου , δεν μπορεί να ζήσει οικονομικά αποκλεισμένη , έτσι και η Ελλάδα είναι αδύνατον να ζήσει κλεισμένη στον εαυτό της» .Η αναλογία είναι κυριολεκτική, αφού συγκρίνονται ομοειδή μεγέθη.
3.Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αρχικά την επίκληση στη λογική : συγκεκριμένα επικαλείται ως τεκμήριο την ιστορική πορεία του ελληνισμού γενικότερα , αλλά και ειδικότερα στα χρόνια της τουρκοκρατίας , για να αποδείξει ότι η μοίρα του ελληνισμού ήταν ανέκαθεν να συνευρίσκεται με άλλα έθνη αλλά να μη χάνει την εθνική του ταυτότητα . Παράλληλα όμως , χρησιμοποιεί και την επίκληση στο συναίσθημα με τη χρήση των ρητορικών ερωτημάτων στο τέλος της παραγράφου ,θέλοντας με τον τρόπο αυτό να διαλύσει τις ανησυχίες όσων πιστεύουν ότι η ένταξη στην ενωμένη Ευρώπη εγκυμονεί τον κίνδυνο της εθνικής αλλοτρίωσης . Ταυτόχρονα βέβαια στα ερωτήματα αυτά υπάρχουν πάλι ιστορικά τεκμήρια .
4. Εφαρμόζουμε μία μέθοδο για την ανάπτυξη της φράσης
ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΑ
1. Προσέχουμε τη φράση « είναι πάντα πιθανό» : το επίρρημα πάντα εκφράζει ένα διαχρονικό φαινόμενο , το επίθετο «πιθανό» δηλώνει κάτι που δεν είναι απολύτως σίγουρο
2. Το υποκείμενο - ονοματικό σύνολο είναι : ο ξεριζωμένος μετανάστης
3. Τα αποτελέσματα του εκτοπισμού του μετανάστη από την πατρίδα του είναι σύμφωνα με τη φράση :
- · ο κατατρεγμός του από τους ξένους [=οι κάτοικοι της ξένης χώρας στην οποία μετακινείται ]
- · η απώλεια της εθνικής του ιδιοπροσωπίας =>κινδυνεύει δηλαδή να αφομοιωθεί από τη νέα εθνική κοινότητα στην οποία εντάσσεται
4. Προτεινόμενος τρόπος ανάπτυξης η αιτιολόγηση
ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 80-100 λέξεων [Αξιοποιούμε το υλικό από την προεργασία και συνθέτουμε την παράγραφό μας ]
Είναι πάντα πιθανό ο ξεριζωμένος μετανάστης να υποφέρει πολλά από τους ξένους και στο τέλος να χάσει την εθνική προσωπικότητά του. Η παραπάνω διαχρονική αλήθεια αποκτά ακόμη πιο δραματικές διαστάσεις στη σημερινή εποχή , κατά την οποία η οικονομική κρίση οδηγεί σε βίαιες ανακατατάξεις και μετακινήσεις των πληθυσμών . Άνθρωποι λοιπόν που αναζητούν την τύχη τους σε οικονομικά αναπτυγμένες κοινωνίες , έρχονται συχνά αντιμέτωποι με την καχυποψία και την εχθρότητα των γηγενών κατοίκων και υφίστανται ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος τους . Επειδή , μάλιστα , αισθάνονται δακτυλοδεικτούμενοι σ' ένα τόσο αφιλόξενο περιβάλλον , αναγκάζονται να υιοθετήσουν τις συνήθειες και τα πολιτισμικά στοιχεία των νέων «πατρίδων» τους , προκειμένου να γίνονται περισσότερο αποδεκτοί από τους άλλους . Αυτό με τη σειρά του έχει ως συνέπεια να απομακρύνονται σταδιακά από τις αξίες και τις παραδόσεις του δικού τους πολιτισμού, και τελικά να αλλοτριώνονται .
5.απομονωμένες = αποξενωμένες , περιθωριοποιημένες
απλωθούν = επεκταθούν , διευρυνθούν
αντίστοιχες = ανάλογες
ραγδαία = καταιγιστική
υπέρμετροι = υπερβολικοί
6.ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
Α ΕΡΩΤΗΜΑ
1. Δημιουργούνται ευνοϊκοί όροι για μία πολυεπίπεδη συνεργασίαχωρίς εθνικιστικές προκαταλήψεις και ιστορικά μίση που βασάνιζαν τις παλιότερες γενιές
2. Μπορούν να συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά πανευρωπαϊκά προγράμματα ,αξιοποιώντας το πλαίσιο των σπουδών τους. Ταυτόχρονα έχουν τη δυνατότητα ,με πολύ πιο εύκολο τρόπο σε σχέση με το παρελθόν , να μετακινηθούν σε μία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα και να πραγματοποιήσουν εκεί πανεπιστημιακές σπουδές της αρεσκείας τους .Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν σκεφτούμε ότι ο αριθμός των εισακτέων σε σχολές υψηλής ζήτησης είναι περιορισμένος στη χώρα μας , ότι τα υπάρχοντα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών δεν καλύπτουν τις ανάγκες της ζήτησης κι ότι οι τίτλοι σπουδών που παρέχουν πολλά από τα παραρτήματα των Ευρωπαϊκών πανεπιστημίων στη χώρα μας συναντούν δυσκολίες στην αναγνώρισή τους
3. Επεκτείνουν τους επαγγελματικούς τους ορίζοντες σ' έναν ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο με μεγαλύτερες προοπτικές . Έχουν τη δυνατότητα να απεγκλωβιστούν από τον εφιάλτη της ανεργίας που μαστίζει τη χώρα μας και να απορροφηθούν σε επαγγελματικούς τομείς που συμβαδίζουν με τις σπουδές τους
4. Παράλληλα , οι αξίες τους αναγνωρίζονται με μεγαλύτερη ευκολία στο εξωτερικό σε σχέση με την Ελλάδα στην οποία η έννοια «αξιοκρατία» ελάχιστα είναι παρούσα σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής .
5. Μεταλαμπαδεύουν τις αξίες του αρχαίου και του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού στους κατοίκους των άλλων χωρών ,αλλά ταυτόχρονα μεταφέρουν, όταν επιστρέφουν στην πατρίδα μας, και έναν άλλο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς που βοηθά στην εξέλιξή μας ως λαού . Αυτή ακριβώς η συνεισφορά τους αναγνωρίζεται και εκτιμάται τόσο από την κοινωνία όσο και από την πολιτεία .
|
Β ΕΡΩΤΗΜΑ
1. Με την απαλλαγή του περιεχομένου των σπουδών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση από εθνικιστικές υπερβολές και με την ανάδειξη της κοινής μοίρας των ευρωπαϊκών λαών
2. Στα πλαίσια αυτά μπορούν να ενταχθούν νέα μαθήματα που θα προωθούν την ιδέα της κοινής ευρωπαϊκής καταγωγής : η ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η μελέτη της ινδοευρωπαϊκής προέλευσης των γλωσσών που μιλιούνται σήμερα στην Ευρώπη , οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης
3. Προκειμένου μάλιστα οι μαθητές να γνωρίσουν καλύτερα τους θεσμούς της Ενωμένης Ευρώπης και να εξοικειωθούν με την ιδέα της υπέρβασης των εθνικών συνόρων , τα σχολεία μπορούν να αξιοποιούνπρογράμματα εκπαιδευτικών επισκέψεων των μαθητών στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες ή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο . Μπορούν επιπλέον να υλοποιηθούν και προγράμματα ανταλλαγών μαθητών και φοιτητών σε μεγαλύτερη κλίμακα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα .
4. Με την καλλιέργεια αξιών όπως η ανεκτικότητα , η συνεργασία , η διαλλακτικότητα , η ευρύτητα του πνεύματος , η συλλογικότητα , στα πλαίσια ενός ανθρωποκεντρικού εκπαιδευτικού συστήματος
|
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ : ΤΣΙΑΧΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου