Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Αγγελική Ελευθερίου "Δεν σε ακούω πια"

Δεν σε ακούω πια
Τις νύχτες που γυρίζεις
Σε τέτοια όνειρα
Που παραδέρνω
Ωστόσο
Το πιο  εφιαλτικό
-Αυτό που με ξυπνάει
Είναι που δεν σ'ακούω


Σχόλιο : Γιατί  πια  παραδομένοι   στα  όνειρά  μας στήνουμε κόσμους έξω απ' τον κόσμο .Και  κατεβαίνουμε    στα πιο τολμηρά  μονοπάτια της συνείδησης   δειλοί  .Εκεί που θα' πρεπε να παλέψουμε με τα ξόανα του εαυτού μας , καταλήγουμε τελικά να τα προσκυνάμε .Και να μένει σαν αστεία  δικαιολογία ,που  κάποτε κατορθώνει  βέβαια  και μας κλωτσάει έξω απ' τα όνειρα , ένα "δε σ' ακούω πια".
Κώστας  Τσιαχρής

Από την  εξαιρετική συλλογή της Αγγελικής "Μια άδεια θέση"
Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου