Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Bill Callahan "Dream River "





Το βασίλειο του Bill Callahan είναι χτισμένο σε μία μοναχική , απόκρημνη περιοχή της μουσικής και της ποίησης . Περικυκλωμένο από απειλητικά βάτα .Παραδομένο στη γοητεία του δυσπρόσιτου. Καμωμένο με τα πιο ταπεινά και συνάμα πιο ανθεκτικά υλικά ,αυτά που καταφέρνουν να ξεπερνούν το εφήμερο και ν' αγγίζουν το παντοτινό .Από το 1990 ο σκοτεινός αυτός τροβαδούρος τραβά το δικό του δρόμο ανάμεσα στα συναισθηματικά του ερείπια , με μοναδικό του στόχο να υποτάξει το σκοτάδι σε αλλόκοτα μουσικά σχήματα .Να αναγκάσει τους δαίμονές του να τραγουδήσουν . Η μουσική του διαδρομή ξεκίνησε με το όνομα Smog ,με το οποίο ηχογράφησε σημαντικές δουλειές στη δεκαετία του 90 μέχρι και το 2005 , οπότε άρχισε πια να δημιουργεί ως Bill Callahan .Οι πρώτες του δουλειές εντελώς άτεχνες και βασισμένες στα πρότυπα του lo-fi ήχου ,είχαν μία έντονη πειραματική υφή και ηχογραφήθηκαν με έναν υποτυπώδη τεχνολογικό εξοπλισμό .Τα πρωτόλεια αυτά τραγούδια βρίσκονταν μακριά από κάθε έννοια μελωδικής ανάπτυξης ,καθώς ήταν δομημένα σε απλές ,αλλά πυκνές και επαναλαμβανόμενες κιθαριστικές συγχορδίες . Το φετινό Dream River αποτυπώνει εύγλωττα την απόσταση που έχει διανυθεί ανάμεσα σε εκείνες τις ηχητικά και εκφραστικά φτωχές πρώτες ηχογραφήσεις και στο τωρινό ηχητικό στίγμα του καλλιτέχνη . Ο δίσκος είναι ακριβώς το απόσταγμα αυτής της περιπλάνησης του Callahan στα κατατόπια ποικίλλων μουσικών ειδών ,όπως το underground rock ,η country , η εναλλακτική folk ,ακόμα και η jazz . O ήχος του ωστόσο , παρά την προφανή βελτίωση σε ό,τι αφορά στο αισθητικό αποτέλεσμα , παραμένει μετά από τόσα χρόνια ερημικός και ασυμβίβαστος .Αφήνει στην καρδιά και στο μυαλό μια σκοτεινή αύρα που δυναμώνει τραγούδι με το τραγούδι .Ο Callahan μιλά για μοναχικούς γλάρους , για ποτάμια που γίνονται όνειρα ,για την άνοιξη και τους χειμωνιάτικους δρόμους .Τραγουδά απέριττα ,με μια βαρύτονη φωνή απαλλαγμένη από συναισθηματικές υπερβολές , μια φωνή που μετατρέπεται η ίδια σε ένα ιδιόμορφο κρουστό και συνοδεύει αισθαντικά τα υπόλοιπα όργανα . Συνολικά , για όποιον έχει παρακολουθήσει τον υπέροχο αυτό τραγουδοποιό ,το Dream River είναι , νομίζω , το αποκορύφωμα της καλλιτεχνικής του παραγωγής και για το γράφοντα ένας από τους εξέχοντες δίσκους για τη χρονιά που διανύουμε .

Κώστας  Τσιαχρής

To  Τραγούδι  Cold    blooded   old   times  είναι η μεγαλύτερή του  επιτυχία  και περιέχεται  στην ηχητική επένδυση της ταινίας  High  Fidelity





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου