Μόνο με έναν εκστατικό παροξυσμό μπορεί ένας ποιητής να καβαλήσει το ουρλιαχτό που καλπάζει στα άγρια μέρη του μυαλού του και να το μεταμορφώσει από θηρίο της ζούγκλας σε ...θηρίο της αποκάλυψης.Το πέτυχε με μοναδικό τρόπο ο Γκίνσμπεργκ,γράφοντας με ματωμένες λέξεις το έπος του αίματος της γενιάς του.Στο Κλέφτικο ο Πρεβεδουράκης έφερε την κληρονομιά της γραφής του Γκίνσμπεργκ πρόσωπο με πρόσωπο με την παράνοια της ελληνικής πραγματικότητας του 2010. Λόγος πύρινος , αναρχικός , διαπεραστικός , "εκτροχιαστικός", φουλ επιθετικός, ελάχιστα απολογητικός. Λόγος που σπέρνει όταν θερίζει , που χτίζει με πρώτο υλικό του τα ερείπια ,που αναπνέει μέσα στον πνιγμό. Ο αφηγητής- μάρτυρας καταθέτει τον αποτροπιασμό και τη χλεύη του, σημαδεύει και πυροβολεί στο κεφάλι αδίστακτα τις εικόνες του, αποχρωματίζει το ρόδινο δέρμα μιας ευημερούσας Ελλάδας και περιφέρει με δικό του , αρχικά, σπαραγμό τις πληγές της σε έναν αναγνώστη που κάνει πως αγνοεί τις μαχαιριές,αλλά στην πραγματικότητα τις σκεπάζει έντρομος κάτω από τόνους υποκρισίας.
Κώστας Τσιαχρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου