Χίλια κομματάκια
άλλη μια φορά ένα πετραδάκι
έσπασε τον κόσμο στο κεφάλι μου
Από τα μάτια απλώνεται ρωγμή
ως τον κάτω κόσμο
Τρύπια η βάρκα
Τρύπιος ο Αχέροντας στη μέση
Πέφτει από τα χείλη μου
το νόμισμα στο μέλλον
Α και να' ρθει Θε μου πάλι αυτό το βουητό
που δίνει Θε μου πάλι ακοή
σε όλα τα βαρύκοα ένστικτα μου
Που πως μ' αρέσει
Με βρεμένα δάχτυλα
Μ' αρέσει
να χαϊδεύω σκέψεις
κεραυνούς
ηλεκτροφόρα λόγια
Ας κηδεύω πτώματα μετά
Χωρίς στεφάνι δωρεά από κανέναν
ή ένα μοιρολόι για την ανάπαυσή τους
Εν ειρήνη
Και εν τόπω χλοερώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου