Εμείς η πόλη
περιμένουμε την άλωση μας
μήνες έξω από τα τείχη
Όπως όλα δείχνουν
η άλωση μας ξέχασε
και γύρισε τους εναντίον μας καταπέλτες
πάνω στους πολιορκητές
Εμείς η πόλη
είμαστε υποψήφιοι σκλάβοι της αναμονής μας
Ένας λαός με ύφος αγωνίας
σε πρόσωπα ξεκαρδισμένα
από το γέλιο
Διψάμε για συμβιβασμό
μπροστά στην υποψία
πως θα μας κατακτήσουν
άλλοι πιο δουλοπρεπείς
απ' ότι εμείς
Στα χέρια μας οι ουλές από τις αλυσίδες
είναι πιο σφιχτές από τις αλυσίδες
Στο DNA μας κουβαλάμε
πολεμίστρες που μας πολεμούν
και ναρκοπέδια που χαρίζουνε τις νάρκες τους
σε νικημένους βασιλιάδες
Τάφρους κόκκαλα θυμάτων
Πλέγματα από αγκάθια
Εμείς η πόλη
περιμένουμε να συμπεριφερθεί το θαύμα
όπως ταιριάζει σε ένα θαύμα
μιας εικόνας που δακρύζει
από τα δακρυγόνα που πετούν επάνω της
οι βέβηλοι προσκυνητές
Εμείς η πόλη
Περιμένουμε με κόπο
μήπως αναβλύσει μύρο
απ'τα ψοφίμια που στοιβάζονται
στις μέρες
και στα φονικά μας έργα
Εμείς η πόλη
ελλείψει κυνηγών
καλοδεχόμαστε τα αγρίμια
να μας ντουφεκάνε
Και τελικά τι είμαστε εμείς ;
Η πόλη των πολλών ;
Πολυπολιτισμένοι ;
Οι πολλοί της πόλης ;
Ή τελικά πολίτες άνευ πόλης ; ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου