Το χρυσόψαρό μου ο Τιτανικός
φαίνεται πως κολυμπάει αβύθιστος σε μία γυάλα
ανάμεσα στα πλαστικά παγόβουνα
που συμπληρώνουν το ντεκόρ
Είναι μια μάχη που κολυμπά μέσα στην ήττα το χρυσόψαρό μου
Ένας πόλεμος που πολεμάει τα ίδια του τα όπλα
Ένα στιχάκι που λιμοκτονεί μέσα στην ομορφιά
Όποτε το διαβάζω σηκώνει μια πανοπλία από λέπια
Όποτε με διαβάζει τρέμω μην αποστηθίσει τη φωνή μου
Μου τον χάρισαν με άριστες συστάσεις
Έτοιμο για μακρινά ταξίδια στον ωκεανό της γυάλας
Για υπερπόντιους συνειρμούς
Για αστείες γκριμάτσες με τα χείλη
Για κινήσεις πάνω κάτω
στα γυαλιστερά μάτια της γάτας
Όμως ο Τιτανικός αν πλησιάσω
μένει ακίνητος σε μια γωνιά στον ψεύτικο βυθό
Κι ούτε οι φουσκάλες οξυγόνου που ανεβαίνουν αραιά
από τα χρυσαφένια βράγχια
πείθουν πως η ιδέα του ζωντανού ψαριού
δεν πνίγηκε μαζί με τη βουτιά της
στα άπατα της γυάλας
Από την "Αναπαράσταση πνιγμού "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου