Με το που φρέναραν απότομα
οι λεπτοδείκτες
έπεσες με το κεφάλι θρυψαλα
πάνω στο κρύσταλλο του ρολογιού μου
Είσαι λοιπόν σπασμένος χρόνος
Κι αποτυχημένος ταύρος
Σε αρπάζω από τα κέρατα
Προτού σε λυπηθεί
ή με λυπηθεί το κόκκινο
Προτού σε ελευθερώσει
και με ελευθερώσει πάλι η μανία
Κι όταν μαζί ανεβούμε
όλα τα σκαλιά της ομιλίας
Θα μπορέσω πάλι
να σε ονομάσω
να με ονομάσεις
Ταύρο , προφητεία ή ένστικτο
που έχασε τη μάχη των βημάτων
σε ένα αιματηρό ταγκό
με βιρτουόζο ταυρομάχο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου