Ανακρέων "ὦναξ, ὧι δαμάλης Ἔρως"

 

ὦναξ, ὧι δαμάλης Ἔρως

καὶ Νύμφαι κυανώπιδες

πορφυρῆ τ᾽ Ἀφροδίτη

συμπαίζουσιν, ἐπιστρέφεαι

δ᾽ ὑψηλὰς ὀρέων κορυφάς·

γουνοῦμαί σε, σὺ δ᾽ εὐμενὴς

ἔλθ᾽ ἡμίν, κεχαρισμένης

δ᾽ εὐχωλῆς ἐπακούειν·

Κλεοβούλωι δ᾽ ἀγαθὸς γένεο

σύμβουλος, τὸν ἐμόν γ᾽ ἔρω-

τ᾽, ὦ Δεόνυσε, δέχεσθαι

........................................................................................

Αφέντη μου 

που πλάι σου  

ο έρωτας ο  γόης

παίζει 

η ροδοκόκκινη Αφροδίτη 

οι μαυρομάτες Νύμφες 

Και στα βουνά 

και στις ψηλές κορφές τους 

τριγυρίζεις 

Σου προσπέφτω 

Σύμμαχος μου γίνε 

Τα παρακάλια μου

που σου ζητάνε χάρη 

άκου

Ορμήνεψε καλά 

τον Κλεόβουλο 

τον  έρωτά μου 

να αγκαλιάσει 

Βάκχε

Απόδοση: Κώστας Τσιαχρής 

➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰

δᾰμάλης : αυτός που δαμάζει ,που γοητεύει 

κυᾰνῶπις :με μαύρα μάτια,  που έχει σκοτεινή όψη

πορφυροῦς : σκοτεινός, σκούρος , βαθυκόκκινος

ἐπιστρέφομαι : περιφέρομαι ,τριγυρν

εὐχωλή (Επικός  τύπος του εὐχή): προσευχή, τάμα, υπόσχεση