Τα πάντα έμειναν ακίνητα
σε στάση πυροβολισμού
Το πρόσωπο η σκέψη το ρολόι
Εγώ στο παγωμένο στιγμιότυπο
προμήνυα αποκαλύψεις
Έπεφτα σαν φόρεμα
από κάθε μου εαυτό
Χωρίς να αλλάζω θέση
Ολόγυμνος σε προβολή γυμνού
Σε έναν βαλσαμωμένο κινηματογράφο
Αποκάλυπτα
Ότι τα ίχνη από το αίμα
έσταξαν επάνω στη γραφή μου
Ότι έχασκαν ακόμη
η παραβιασμένη πόρτα
και το στόμα ενός τρελού
Ότι ως ψυχή
είχα καθαρούς λογαριασμούς
με το σκοτάδι
Κι έτσι μέσα στην ακίνητη εικόνα
Το σενάριο προχωρούσε
Κάθε που με σκότωνα
Η σφαίρα επέστρεφε
στην αρχική της θέση
Στο πιστόλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου