Απόψε ας μιλήσουμε χωρίς ασπίδες
Με το φέρσιμο και τη λαλιά των ηττημένων
Με τα εδάφη μας χαμένα προ πολλού
Τα σύνορα ορθάνοιχτα στα στίφη των εχθρών
Τους μαχητές μας πεταμένους στα χαντάκια
Κι ας περιμένουμε δειλά χωρίς αιτία
λίγο οίκτο απ' τη μεριά των νικητών
Η μόνη έγνοια μας θα' ναι το πλάνο
Η σκηνοθεσία να' ναι απλή:
Δυο πρόσωπα βουλιάζοντας αμφίπλευρα
σε άδειες χούφτες
Μισοσκόταδο
Το αναρριχητικό φυτό βουλιμικό
Ακατανίκητη η σιωπή
ανάμεσα στους χτύπους από το ρολόι τοίχου
Γράμματα ψιλά κρυμμένοι όροι
Κι επάνω στο τραπέζι της συνθηκολόγησης
εκείνο το πανούργο φίδι
Η υπογραφή μας
Πώς παραμονεύει κάτω από το συμφωνητικό
για την οριστική μας συντριβή
Για εμάς χωρίς εμάς
Κώστας Τσιαχρής
