Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ονειροπόληση

  Ένα ταξίδι χωρίς παράθυρο μας έφερε  η καινούρια  άνοιξη Και ταξιδεύουμε τυφλά σ΄ ένα απέραντο ταβάνι τρένου Κι ούτε κάποια εικόνα...

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2020

Τα 10 βιβλία που μου άρεσαν περισσότερο το 2020

 










     Βιβλία  ….χιλιάδες σελίδες  ποτισμένες με την αγωνία  , με τον ενθουσιασμό ,  την έξαψη ,   την ανάσα  ,  τις αναστολές   και  τις όποιες  αμαρτίες  των δημιουργών τους . Καταθέσεις  πνεύματος  και   βαθύτερου  σπέρματος . Καμωμένα  άλλοτε με κόπο ,  με  τη   δίψα  της εξιλέωσης  , με επώδυνες   ανασκαφές , με  την ελπίδα ότι  πίσω  απ ’το φθαρτό μας  είναι    απομένει  ένα  ίχνος  αιωνιότητας . Κι   άλλοτε  καμωμένα   από   μια ανθρώπινη ανάγκη  για  επίδειξη  ή  και  με μια κουτοπόνηρη  ευκολία  ( απλώς για να δημοσιεύσουμε κάτι ) ή  και με την  προσμονή  της μεγάλης  αναγνώρισης  ή και με τη βεβαιότητα  του μπεστ σέλλερ   .  Φυσιολογικά  και    προβλέψιμα   τα πάθη των  βιβλίων . Κι ως ένα βαθμό  ανεκτά . Βιβλία  που  περνούν από τα χέρια  μας  , λερώνονται με τα δακτυλικά μας αποτυπώματα , διεισδύουν στο προσωπικό μας σύμπαν , μπολιάζονται με  την ερμηνεία μας  και καταγράφονται  στη συνείδησή μας  με τον α΄ ή με τον β΄ τρόπο. 

     Συγγραφείς που  ευχαριστιόμαστε να τους γυμνώνουμε  , να  τους  ανοίγουμε και να τους κλείνουμε  ανάλογα με τα κέφια μας , να τους παιδεύουμε  ή να μας παιδεύουν .  Από τη μια οι  ανάλαφροι , οι  προορισμένοι να μας ταξιδέψουν  πέρα απ’ τη μιζέρια μας με τον φανταχτερό τους λόγο  , τις απίθανες  μυθοπλασίες τους  . Από την άλλη οι δυσκίνητοι , τα  «οκνά  καματερά» , που το γύρισμα της  επόμενης  σελίδας των βιβλίων τους    σε  αφήνει πάντα  με τη βεβαιότητα    ότι  κάτι ξέχασες στην προηγούμενη  .  Γραφή   απλοϊκή  , απλή  ,νευρώδης , χειμαρρώδης ,  σοβαρή , χαριτωμένη , καυστική ,  πραϋντική , χοντροκομμένη , πνευματώδης , τολμηρή , διστακτική .

      Και το πρόσωπο  του αναγνώστη  είτε   με σφιγμένα νεύρα  είτε  με το αποτύπωμα της έκστασης  είτε    ανθισμένο  απ’το  χαμόγελο    είτε ραγισμένο   από τη θλίψη  είτε  χαμένο  σε λαβύρινθο  είτε βαριεστημένο  .  Σωστός  καθρέφτης  της ουσίας  και  του ύφους  της   γραφής . Μαγνητική  βελόνα  που  γυρνάει  στους  πόλους  της   επιδοκιμασίας   ή της αποδοκιμασίας .  Αναγνώστες  που αναμένουν  από το  βιβλίο  το μεγάλο  , κατ΄ εκείνους ,   θαύμα :  ένα σκαλοπάτι προς  τη γνώση  ή   έναν αιρετικό τρόπο σκέψης  ή   μια  γουλιά  ρομαντισμού   ή  μια  γροθιά  στη  χαυνωμένη  τους  ευαισθησία  . 

      Και  τα   βιβλία  φορτωμένα  με τόσες και τόσες προσδοκίες , που κάποτε  βουλιάζουν από το βάρος . Φωνάζουν με  περίτεχνα   εξώφυλλα , για ν’ ακουστούν .  Κρεμούν στα στήθια τους  πομπώδεις  τίτλους  , για να πείσουν .   Λάμπουν κάτω από τους  προβολείς  σε κεντρικά βιβλιοπωλεία , για να  ψαρέψουν αναγνώστες.  Και  τα λίγα   εκείνα  βιβλία  που αψηφούν τις προσδοκίες ,   πορεύονται  μόνα τους .  Σκυθρωπά.    Στα χαμηλότερα ράφια . Σιωπηλά  και ανέγγιχτα . Παραδομένα  στη μακρόβια  παρθενία  τους .

K.  Τσιαχρής 

 .......................................................................................................................................................................

Ιδού   10  βιβλία , από αυτά που μπόρεσα να  διαβάσω ,   που  το καθένα τους άφησε το 2020  ένα μικρό έγκαυμα επάνω  μου .  Πρόκειται ως επί το πλείστον για κυκλοφορίες  της  φετινής χρονιάς .  Ευχαριστώ  θερμά  όσους  συγγραφείς μου έστειλαν τα βιβλία τους , τα οποία πάντοτε διαβάζω με  σεβασμό και ενδιαφέρον .

1. Θωμάς  Τσαλαπάτης      «Ανοχύρωτη Πόλη»  
( Γιατί  περπατώντας  με  τα κείμενά του  στον μικρόκοσμο της Κυψέλης  είχα   την εντύπωση  ότι γεύομαι   όλον τον πλανήτη )  
 2.Αντώνης   Φωστιέρης     «Θάνατος  ο  δεύτερος»
(Γιατί   κοιτάζει  κατάματα τον  θάνατο  και  ανασύρει  τη βαθιά  φιλοσοφική  του αύρα)
 3.Νίκος   Δαββέτας   «Άντρες   χωρίς άντρες»
(Γιατί    φέρνει στο  προσκήνιο  με  έναν  ευρηματικό τρόπο  όλες  τις εκφάνσεις  της αρρενωπότητας )
4.Μαρία  Λαϊνά      «Ό,τι  έγινε»
(Γιατί   παραμένει   μετά  από τόσα  χρόνια  μία σπουδαία  ποιήτρια  , που  ξέρει  πώς να  καίει  τις αισθήσεις και το  νου  μας με τον καίριο  ποιητικό  λόγο   της )
5. Ε. Μύρων   « Γράμμα  στη  Μητέρα»
(Γιατί  η φωνή  του  αντηχεί  τόση αλήθεια  που  ίσως δεν την αντέχει η συμβατική μας  φύση ) 
 6. Γιώργος  Ν. Ευσταθίου  « Οι δεξιόχειρες της μοναξιάς»
(Γιατί  στα ποιήματά  του  η  μοναξιά  και ο έρωτας  δε μένουν απλές λέξεις )
7. Νίκος  Μάντζιος  « Ο  Εξομολόγος  του Θεού»
(Γιατί  το σπονδυλωτό αυτό  μυθιστόρημα  αποκαθηλώνει  την  αυθεντία  του θείου  και    γεφυρώνει  τις  αποστάσεις  ανάμεσα  στον εξομολόγο και  στον αμαρτωλό )
  8.Ανδρέας  Τιμοθέου  «Ιστορίες με δαντέλα»
(Γιατί  τα διηγήματά  του  μοιάζουν με  εύθραυστα  μπουκαλάκια   που σε προκαλούν να τα σπάσεις , για να χυθεί παντού  το μύρο  τους ) 
9.Γιάννα  Μπούκοβα   « Drapetomania»
(Γιατί  το ανακάλυψα  φέτος  και  με συνεπήρε  ο  τρόπος με το  οποίο   το σκληρό  διαπλέκεται με  το  χιουμοριστικό πάνω στο  τώρα και στο έπειτα της ανθρώπινης  τραγικότητας )
10. Χρήστος  Μαρτίνης   «  Ελίοφορ  Φέστους» 
 Γιατί  η γραφή του  έχει  αληθινό  πάθος  και ορμή )

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2020

Κώστας Τσαχρής Κυνομαχία

 



 

Έξω από  το καφενείο

που ήταν άδειο

υπήρχαν  μόνο  δυο σκυλιά

Το ένα  γάβγιζε  εκκωφαντικά

Χτυπιόταν

Χάλαγε τον  κόσμο

Με τα δόντια  του έτοιμα  για φρίκη

Με τα μάτια κόκκινα από  λύσσα

Ίδιος  σατανάς

Το άλλο ήσυχο σε μια γωνιά

Σφιχτό σαν κόμπος

Παγερό  και μετρημένο

Με το γάβγισμα  βαθιά στο  βλέμμα

Με  τη δαγκωνιά  κρυμμένη

κάτω από  τα δόντια

Τα ωραία  λαμπερά του δόντια

ήξεραν

περίμεναν  υπομονετικά

την ώρα που το χάδι

θα προδίδει   αδυναμία

 









 



Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2020

Κώστας Τσιαχρής Ἄβυσσος ἄβυσσον ἐπικαλεῖται

 


Στα  λίγα σώματα 
που πέφτουν απ'τον τελευταίο όροφο
μ' εκείνη τη σαρδόνια  ματιά  θριάμβου
κι άβυσσος  τα ίδια 
κάνουνε  την άβυσσο
να  μοιάζει  ζωγραφιά 
νηπιαγωγείου...