ἐκ νεφέλης πέλεται χιόνος μένος ἠδὲ χαλάζης,
βροντὴ δ᾽ ἐκ λαμπρῆς γίγνεται ἀστεροπῆς·
ἀνδρῶν δ᾽ ἐκ μεγάλων πόλις ὄλλυται, ἐς δὲ μονάρχου
δῆμος ἀϊδρίηι δουλοσύνην ἔπεσεν.
λίην δ᾽ ἐξάραντ᾽ ‹οὐ› ῥάιδιόν ἐστι κατασχεῖν
ὕστερον, ἀλλ᾽ ἤδη χρὴ ‹καλὰ› πάντα νοεῖν.
Από τα σύννεφα ορμάει με λύσσα χιόνι και χαλάζι
Κι απ'τη λαμπρή αστραπή γεννιέται η βροντή
Κι η πόλη αφανίζεται από άντρες κρατερούς
Ο δήμος έχασε τα λογικά του
μπήκε κάτω απ' το ζυγό τυράννου
που ο νους του σκαρφαλώνει στα ψηλά
Κι είναι άθλος έπειτα να τον κρατήσεις χάμω
Τα πάντα πρέπει να ζυγίζεις από πριν καλά
Κώστας Τσιαχρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου