Και για λίγο
που κράτησα στα χέρια μου
αυτό το ψέμα
δεν παραπονιέμαι
Ωραία η δύναμη
που σπρώχνει τον άνθρωπο
να ξεγελάει τη λήθη του
μ' αιώνιες υποσχέσεις
Ωραία που σταθήκαμε
για λίγο νέοι
και μετρήσαμε το σώμα
και δε βρέθηκε
μήτε σβώλος
που να μη φώλιαζε ντροπή
Αλλά για λίγο ας είχα
λίγο έναν τρόπο
να βυθιστώ στο φονιά
και να βγω στον άνθρωπο
ναυαγός
σ' ένα γαλάζιο βλέμμα
Θα' δειχναν κατόπιν
οι παλάμες μου
σα θρίαμβο
τις γρατζουνιές
που αφήνουν
τέτοιες μάχες
φονικές
