Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Κώστας Τσιαχρής "...ἀλλ' οὐδέν ἕρπει ψεῦδος..."



Και   για λίγο
που κράτησα στα χέρια μου
αυτό το ψέμα
δεν  παραπονιέμαι
Ωραία  η δύναμη 
που σπρώχνει τον άνθρωπο
να ξεγελάει τη λήθη του
μ' αιώνιες  υποσχέσεις
Ωραία που σταθήκαμε
για λίγο νέοι 
και μετρήσαμε το σώμα
και δε βρέθηκε
μήτε σβώλος 
που να μη φώλιαζε  ντροπή
Αλλά  για λίγο ας είχα
λίγο έναν τρόπο
να βυθιστώ στο φονιά
και να βγω στον άνθρωπο
ναυαγός 
σ' ένα  γαλάζιο βλέμμα
Θα' δειχναν  κατόπιν 
οι παλάμες  μου 
σα θρίαμβο
τις  γρατζουνιές 
που  αφήνουν 
τέτοιες  μάχες  
φονικές



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου