Κώστας Τσιαχρής Καταθλιπτικό επεισόδιο

 

Κατάθλιψη 

Αμίλητη παρεΐτσα μου 

Ακουμπισμένος στον τοίχο 

Ακουμπισμένη στο πλάι μου 

Άσαρκο φόρεμα 

Άτιτλο ποίημα μου 

Μαζί σου πέφτουν 

απ' το ρολόι του τοίχου 

χαλάζι λεπτά 

Μου σπάζουν τα χέρια 

Μου βαθουλώνουν το πρόσωπο 

και σε φιλώ πιο βαθιά 

Σα μυστικος δείπνος 

που ο προδότης του προδόθηκε 

απ' τον κύριο 

Σαν κύριος που κρέμασε 

από τύψεις 

τα τριάντα τρία του χρόνια 

έξω απ' την αθανασία 

Κατάθλιψη

Ακούνητη συντροφιά μου 

γυναίκα του Λωτ 

μαζί σου ιδρύω 

μια αποικία από αλάτι 

μαζί σου γεννιέται 

η προϊστορία του λάθους 

Μαζί ένας άγγελος 

με σιδερένια φτερά 

ένα F15

που βομβαρδίζει 

με μάτι χειρουργικό 

τα ψηλότερα χτίσματα 

της ψηλότερης ηλικίας μου 

Κώστας Τσιαχρής Πνευματική ξηρασία

 

Κάποιος τα μεσάνυχτα έκλεψε το ποτιστήρι

Δεν ακούστηκε η  τσιριδα Κλέφτης 

απ' τους ξύπνιους γείτονες που πότιζαν 

με τα δικά τους ποτιστήρια

τα οργιώδη καλλωπιστικά φυτά  βεράντας 

Δεν ξεσήκωσε στο πόδι 

ούτε ένα γρύλισμα  σκυλιού στη σκάλα 

ούτε μια φρυκτωρία στις ταράτσες 

τους λοιπούς ωραίους κοιμωμένους

που έστιβαν μέσα στον ύπνο τους 

μεγάλους μελανίτες σύννεφα 

για να ποτίσουν τη  δική  τους 

ονειροφτιαγμένη 

Αμαζόνια ζούγκλα 

Μόνο από τις γλάστρες βγήκε 

ένα  πνιχτό παράπονο 

για την  αναίτια (έτσι ειπώθηκε )

εμπλοκή στη λειτουργία 

του αυτόματου ποτίσματος 

Κι οι ρίζες των φυτών ανέβασαν 

Πριν λιώσει η μέρα   μέσα στο καμίνι του ήλιου 

πάνω στις κορφές σα λάβαρα 

τα τελευταία τους

 -ζήτημα αξιοπρέπειας ή άδοξου θανάτου -

αποθέματα υγρασίας 

Ρίχνοντας  με φθόνο παραδίπλα 

τρομερές ματιές 

που έστεκαν σφυρίζοντας αδιάφορα 

οι κάκτοι