Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ιππώναξ, Μιμνῆ κατωμόχανε (απόδοση:Κώστας Τσιαχρής)

  Μιμνῆ κατωμόχανε , μηκέτι γράψηις ὄπφιν ἐν πολυζύγωι τοίχωι τριήρεος φεύγοντα    ἀπ᾽ ἐμβόλου πρὸς κυβερνήτην· αὕτη γὰρ ἔσται συμφορή...

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κώστας Τσιαχρής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κώστας Τσιαχρής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022

Κώστας Τσιαχρής Οδηγίες ανάνηψης από πνιγμούς σε μια κουταλιά νερό

 


Εικαστικό  : Peter  Greenaway 

1.      Μεταφέρτε τον πνιγμένο εαυτό σας  

έξω από την κουταλιά νερό  

σε έδαφος πετρώδες

και ξαπλώστε τον σε πλάγια στάση

2.      Ανασηκώστε τον εγωισμό του ελαφρά

τοποθετώντας από κάτω περιπτώσεις

όπου φάνηκε άξιος θαυμασμού

3.      Αν δεν υπάρχει γύρω σας

στο φιλικό σας περιβάλλον ικανός ναυαγοσώστης

αρκεστείτε στους περίεργους που θα’ ρθουν

οπωσδήποτε για να ρωτήσουν :

πώς , γιατί και πόσο πνίγηκε ο πνιγμένος

4.       Έπειτα ανοίγουμε  ελαφρά το στόμα

να χυθεί το εναπομείναν παρελθόν

και πλησιάζουμε  το αυτί στο στήθος

για επανειλημμένες ακροάσεις

5.      Σε περίπτωση ασθενικού σήματος

στρέφουμε  το θύμα στην κατεύθυνση

της πλησιέστερης κεραίας συναισθημάτων

6.      Αν το τέχνασμα αποτύχει  αρχίζουμε   μαλάξεις

με τα δάχτυλα στο υποσυνείδητο

7.      Λόγω της πιέσεως θα αναβλύσουν Κένταυροι ,

Μινώταυροι και Σκύλες  μην τρομάξετε

8.      Απερίσπαστοι αισθανθείτε την απόλαυση

απ’ τα παρελκόμενα ενός πνιγμού

υπό τρομερές συνθήκες

9.      Αν ο εαυτός σας ανανήψει

αναθέστε σε ανεξάρτητη επιτροπή

σχολαστικούς ελέγχους για την πλωιμότητά του

10.   Αν ωστόσο παρ’ ελπίδα υποκύψει

αφήστε να πλανάται διάχυτα η φήμη

ότι την ώρα του πνιγμού

«ἂσματα παλαιά κομμένα ἐτραγουδοῦσε»* 

όπως η Οφηλία 


* Άμλετ ,  Shakespeare 


( Από  την  " Αναπαράσταση πνιγμού") 





Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Julia Holter Δημιουργώντας με αφετηρία την αρχαία ελληνική τραγωδία



Ανάμεσα στην Αμερικανίδα συνθέτρια και τραγουδίστρια από το Los Angeles Julia Holter και την αρχαία ελληνική τραγωδία υπάρχει μια απολύτως στενή σχέση . Το πρώτο της έργο που κυκλοφόρησε το 2011 είχε τον τίτλο Tragedy και η αφετηρία της έμπνευσης ήταν η τραγωδία του Ευριπίδη "Ιππόλυτος" . Το γεγονός αυτό βέβαια κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν , αφού η μητέρα της Carole Shammas είναι μια διακεκριμένη ακαδημαϊκός που κατέχει την έδρα της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο South  California  .Ήταν λοιπόν επόμενο η Julia να μυηθεί από νωρίς  στο   πνεύμα  του  αρχαίου  ελληνικού  πολιτισμού  και  να τον εκτιμήσει  τόσο  πολύ , ώστε  να μεταφέρει την  κορυφαία  του  πολιτιστική  έκφραση , αυτή  του δράματος , στα  έργα  της . Μουσικά  η  Holter  ανήκει   σ'αυτό  που  θα  αποκαλούσαμε   πειραματική  folk μουσική  , με πολλά  στοιχεία  από τον ηλεκτρονικό  ήχο  και  την  ambient  . Με  την πρώτη  της  δουλειά  έκανε  αμέσως  αίσθηση και   πολλοί  έσπευσαν  να τη  συγκρίνουν  με αρχετυπικές   γυναικείες  παρουσίες   στο  χώρο  της    εναλλακτικής  folk -rock  μουσικής  ,όπως  η  Kate  Bush , η Joanna  Newsom , η  ριζοσπαστική   Laurie  Anderson ή και  η  Julianna  Barwick . To  δεύτερο  άλμπουμ  της  κυκλοφόρησε  ένα  χρόνο  μετά   και  είχε  τον και πάλι εμπνευσμένο  από  την  αρχαία  ελληνική  τραγωδία  τίτλο  Ekstasis .Ήταν  καμωμένο  με τα  ίδια  περίπου  συστατικά  όπως και το  πρώτο [αν  και  περισσότερο   ρυθμικό σε  σχέση  μ' εκείνο] : αισθαντικές  και κάποτε  παρανοϊκές  ερμηνείες  με  πολλαπλά  στρώματα   φωνητικών ,  αναζήτηση  της  κάθαρσης  μέσα  από  ψιθύρους   που μετατρέπονται   σε  συναισθηματικούς χειμάρρους , ,μαξιμαλιστικές    μελωδίες  που  καταφέρνουν με έναν  παράδοξο  και θαυμαστό τρόπο να  παραπέμπουν  στον μινιμαλισμό , γοτθικά  περάσματα  που  φέρνουν στο  αυτί  μεσαιωνικά  μουσικά  πρότυπα ,παράξενοι   στίχοι  .Το  άλμπουμ  ήταν  πραγματικά  εξαιρετικό  και   το είχα  στα  καλύτερα  της περασμένης  χρονιάς [ neonbible.pblogs.gr ] Εν  έτει   2013  η  Julia  Holter  ξαναχτυπά  με  το τρίτο  της έργο   Loud  city song ,το  οποίο  αναμένεται  να κυκλοφορήσει   στις   19  Αυγούστου  από την  πολύ  καλή  εταιρεία  Domino . Από  αυτό  λοιπόν το άλμπουμ  έχουμε  την  πρώτη  ιδέα  με  το  τραγούδι  World  το  οποίο  κυκλοφορεί  ήδη  στο  διαδίκτυο  και   επιβεβαιώνει   τη  λατρεία  που τρέφω  προς το πρόσωπό  της . 

Κώστας  Τσιαχρής 
                                                                      [World]

  [To   Moni  Mon ami  είναι  από το  άλμπουμ  Ekstasis ]

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Elizabeth Hazen "Thanatosis"


Η   Elizabeth   Hazen  από  τη  Βαλτιμόρη    είναι  μία  από τις  πιο  ενδιαφέρουσες  νέες  ποιητικές  φωνές  των  Ηνωμένων  Πολιτειών της  Αμερικής .Είχε  μάλιστα  την τιμή  να  δει  ένα  από τα  ποιήματά  της   να  δημοσιεύεται  στην  ανθολογία " Καλύτερη  Αμερικανική  Ποίηση  για το 2013"  [ μία  έκδοση  που θεωρείται  ως η σημαντικότερη  ετήσια  ανθολογία  σύγχρονης  αμερικανικής  ποίησης ]   , επιβεβαιώνοντας  έτσι  την   ιδιαίτερη  αίσθηση  που  προκαλεί  η  ποίησή  της  ,αλλά  και    ενισχύοντας  την εκτίμηση  που έτρεφα  προς  το  πρόσωπό της , όταν   διάβασα   κάποια  από τα  ποιήματά  της   μετά  από  παρακίνηση  ενός φίλου που ζει στην Αμερική .Η   Hazen  εργάζεται  ως εκπαιδευτικός  στο  Towson .Κατάγεται  από την πόλη  Bethesda  του    Maryland . Σπούδασε  στο  Yale  University   και  ολοκλήρωσε  τις μεταπτυχιακές  σπουδές  της   στο πανεπιστήμιο   John  Hopkins  το  2001 .Επέλεξα να  παρουσιάσω  το  ποίημα  Thanatosis  ,το  οποίο περιλαμβάνεται  στην  ανθολογία  που προανέφερα     .Ακολουθεί  μία  απόπειρα  μετάφρασής  του στα  ελληνικά .


                         “Thanatosis” 
For those who cannot camouflage themselves, 
the alternative to fight or flight is tonic
immobility. The victim’s one trick: 
to keel over. The cooling skin expels   

foul smells, teeth clench, eyes glaze, the heart sustains
a sluggish thump. What’s outside can’t revive 
the creature; it feels nothing, though alive, 
paralyzed while the predator remains. 
  
Waiting in the closet behind my mother’s 
dresses, scent of hyacinth, I transmute— 
mouth pressed in the wool of her one good suit— 
into a speechless, frozen thing. The others   

call me from far away, but I am fixed 
right here. As if these shadows have cast doubt 
across my way of seeing, I don’t want out, 
and like the prey who plays at rigor mortis,   

biding her time when the enemy is near, 
while I’m inside this darkness I can see 
no difference between death and immobility, 
what it is to hide and to disappear. 

Μετάφραση  από τον Κώστα  Τσιαχρή

Για όσους δεν μπορούν να κρύβουνε
τον εαυτό τους κάτω από τις προσωπίδες
μοναδική διέξοδος
για να μπορούν να μάχονται ή να πετούν
είναι μια ζωντανή  ακινησία
Το τέχνασμα του θύματος : να καταρρέει

Το  παγωμένο δέρμα βγάζει βρώμικες  ανάσες
τα δόντια είναι σφιχτά
το σμάλτο των ματιών  κι η καρδιά
που κρατά έναν αργόσυρτο χτύπο
Ό,τι  είναι  έξω δεν μπορεί να ξαναζωντανέψει
αυτό το πλάσμα ας είναι ζωντανό
δε νιώθει τίποτε
Παράλυτο καθώς τ' αρπαχτικά παραμονεύουν

Περιμένοντας μεσ' στη ντουλάπα
πίσω απ΄τα φουστάνια της μητέρας μου ,
άρωμα γυακίνθου , μεταλλάσσομαι -
το στόμα μου κολλάει στο μαλλί
απ' το μοναδικό καλό της συνολάκι -
σ' ένα βουβό και παγωμένο πράγμα

Με καλούν από μακριά , εγώ στοιχειώνω  εδώ
Σα να'χουν  οι σκιές  αυτές
σκορπίσει αμφιβολία  στον τρόπο
που κοιτώ τα πράγματα , Δε θέλω να ξεφύγω ,
και σαν το θύμα που καμώνεται
την ακαμψία  του πτώματος
και καιροφυλακτεί όσο σιμώνει ο εχθρός

Όσο βουλιάζω μέσα στο σκοτάδι  αυτό
δε βλέπω διαφορά
ανάμεσα  στο θάνατο και την ακινησία
ανάμεσα στο τι σημαίνει κρύβομαι
και τι εξαφανίζομαι

Κώστας  Τσιαχρής  2013



Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

MGMT Alien Days

Από  την πρώτη  στιγμή  που τους άκουσα μου άρεσαν .Ο ήχος  τους ένα χρωματιστό κοχύλι  γεμάτο με ψυχεδελικά  μυστικά και  δαιδαλώδεις  διαδρομές . Το  Alien  Days  είναι  η πρώτη  γεύση  από  το  τρίτο  και  πολυαναμενόμενο  άλμπουμ τους  MGMT ,και ένα  από τα τραγούδια  του καλοκαιριού για τον γράφοντα .Περίεργο  αλλά συνάμα προσιτό ,  εξωγήινο  αλλά την ίδια στιγμή τρυφερό  .Σα να μας πηγαίνει πίσω στο καλοκαίρι της αγάπης στα 60s μέσω του μέλλοντος .


Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Γιάννης Στίγκας "Γιατί η ποίηση..."

Από  την εξαιρετική συλλογή  ποιημάτων του Γιάννη Στίγκα "Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο"   ,η οποία  περιλαμβάνει  τρία  ποιήματα [Με τον τρόπο του Γ.Σ.  , Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο  ,Το  έτσι μου το  αγχέμαχο],παραθέτω  ένα  μικρό  απόσπασμα που  μαρτυρεί ,νομίζω, με τρόπο  εκκωφαντικό  τόσο τις ρίζες  όσο και τον κορμό  της  ποιητικής  του . 

Γιατί η ποίηση
-ψιτ μεγάλε-
δεν είναι αιώρα ρεμβασμών
δεν ειν’ το φτερωτό σου κατοικίδιο
-ψιτ μεγάλε-
Όταν υποδύεσαι το φεγγάρι
να το υποδύεσαι και στη χάση του
-δεν θα στο κάνω πιο λιανά –
Αν το νοείς αυτό
έχει καλώς
αλλιώς
Ε ρε Mαγιακόφσκι που σου χρειάζεται


Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

O Κώστας Τσιαχρής μεταφράζει Σαπφώ : "Τεθνάκην δ'αδόλως θέλω"

216  D



Στ’ αλήθεια να πεθάνω  θέλω
αφότου μ’ εγκατέλειψε
με δάκρυα πολλά
και μου’ πε αυτό μονάχα

Αχ Σαπφώ  Σαπφώ
σε πόσα πάθη βυθιστήκαμε
σ’ αφήνω άθελά μου
σου τ’ ορκίζομαι

Της απαντώ :
να φύγεις δίχως βάρος
και πάντοτε να με θυμάσαι
Το ξέρεις πόσο σε αγαπήσαμε
αλλιώς δε θα μπορούσε

Να σου θυμίσω θέλω μόνο
που τόσο ηδονικά και τρυφερά
μαζί  περάσαμε

βιολέτες  τριαντάφυλλα
στεφάνια
που έβαζες πάνω στα μαλλιά σου
και καθόσουν πλάι μου

γιρλάντες καμωμένες
από λούλουδα
στον απαλό λαιμό σου
ολόγυρα

και σκόρπιζες παντού
αρώματα
πολύτιμα
βασιλικά

τα τρυφερά  σου  μάγουλα ένα
με τα μαλακά στρωσίδια
και το κορμί σου μάχονταν
τον πόθο άλλων κοριτσιών

και μήτε χορός
μήτε και τέμενος δεν ήταν
που να λείπαμε
κανένα δάσος σκιερό
κανένα γλέντι 

Κώστας  Τσιαχρής   2013

Sigur Ros "Kveikur"

Οι  Sigur  Ros  από  την Ισλανδία  είναι  μια  ενδεικτική περίπτωση  του πως μπορεί ένα  συγκρότημα να  σέβεται  τη μουσική παράδοση  της χώρας  του και  να κάνει παγκόσμια  επιτυχία ,απευθυνόμενο  σε  ένα  ευρύτερο  κοινό  από αυτό  των οπαδών  της φολκλορικής  μουσικής . Ξεκινώντας  από τα τέλη  της δεκαετίας  του 1990, οι  Sigur  Ros  διαμόρφωσαν   έναν  καθαρά  προσωπικό ήχο  , πρωτοποριακό , πειραματικό  και  συνάμα  λυρικό  και ονειρικό . Ο ανορθόδοξος τρόπος με τον οποίο παίζουν πολλά μουσικά όργανα , οι παράξενες  τοποθεσίες  ηχογράφησης  των τραγουδιών τους , η οπερετική φωνή του  τραγουδιστή  τους  Jonsi ,η  επινόηση  μιας δικής τους ηχομιμητικής  γλώσσας  σε αρκετά  τραγούδια  τους ,η εμμονή τους να τραγουδούν στα ισλανδικά  σε άλλα , οι μακρές και αργόσυρτες  συνθέσεις που συνδυάζουν το  επικό με το λυρικό  στοιχείο ,αποτελούν τα διακριτικά  γνωρίσματα  του  ήχου και της φυσιογνωμίας  του συγκροτήματος . Το  τελευταίο τους άλμπουμ  Kveikur σηματοδοτεί  μία μικρή στροφή  σε  πιο ροκ  δρόμους ,χωρίς  ωστόσο να χάνεται  τίποτε  από τη μαγεία  του  μοναδικού αυτού μουσικού σχήματος . Το  Kveikur  ανήκει από τώρα  στις  καλύτερες  φετινές  δουλειές .