Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2022

Σοβαρή λογοτεχνική πρόταση ή μόδα ;

 



Δεν ξέρω αν πρόκειται για τάση που υπαγορεύεται  από τις όποιες οδηγίες  δίνουν τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής ,αν ξαφνικά επανεκτιμήθηκε από συγκεκριμένους εκδοτικούς οίκους ή περιοδικά  η  ιδιομορφία της ποιητικής των beat λογοτεχνών , αν ανακαλύφθηκε ως νέα Αμερική ο Μπουκόφσκι  , αν είναι απλώς η νέα μόδα στον ποιητικό λόγο ή (λίγο απίθανο) αν όλη αυτή η τακτική συνιστά ένα ιδιάζον γνώρισμα της ποιητικής φυσιογνωμίας μιας νέας λογοτεχνικής γενιάς . Το γεγονός  είναι, πάντως ,ότι όσοι παρακολουθούν τα ποιητικά δρώμενα θα έχουν ίσως διαπιστώσει τον τελευταίο καιρό μια συστηματική χρήση από τη μεριά πολλών , κυρίως νέων σε ηλικία ,ποιητών και ποιητριών μιας γλώσσας προκλητικής , αφτιασιδωτης , απογυμνωμένης από ηθικά στερεότυπα , σχεδόν υβριστικής και ωμής. Λέξεις άλλοτε προσβλητικές και "άβολες" μέσα στον ποιητικό λόγο,  κατά κάποιο τρόπο "αριστοφανικες" , εμφανίζονται πλέον με αξιοθαύμαστη συχνότητα στη γραφή αυτών των ποιητών και προσπαθούν να επιβληθούν ως σημαινόμενα που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ή και προκαλούν αισθητική απόλαυση .Ασφαλώς , ούτε ηθικολόγος είμαι ούτε προκατειλημμένος απέναντι σε οποιαδήποτε νέα τάση ή δοκιμή . Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν λέξεις κατάλληλες για την ποίηση και για τη λογοτεχνία εν γένει, και λέξεις απορριπτέες και ανάρμοστες .Κάτι τέτοιο θα καταστρατηγούσε την ιδέα της ελευθερίας της τέχνης και θα αποτελούσε μια μορφή λογοκρισίας. Το ζήτημα ,ωστόσο , είναι αν πίσω από αυτή την απενοχοποίηση του χυδαίου στη γλώσσα υπάρχει μια βαθύτερη  αισθητική  στόχευση ή  ένας φιλοσοφικός πυρήνας,  που θα πείθουν αληθινά για τη διατήρηση του καλλιτεχνικού χαρακτήρα του εγχειρήματος και δε θα μοιάζουν με απλές πιστολιες στον αέρα για τις εντυπώσεις .Συνεπώς , κατά τη γνώμη μου ,ναι , και "ο κώλος", "το μουνί",  "η ψωλή " ," το γαμήσι" μπορούν να βρεθούν μέσα στο αίμα της ποίησης ,αρκεί να μην αποτελέσουν θρόμβο που θα της προξενήσει το μοιραίο έμφραγμα .  Σας παραθέτω ορισμένα αποσπάσματα από ποιήματα διαφορετικών ποιητών ,αφήνοντας να κάνετε τη δική σας αποτίμηση 



"Αγνοώ.

Σκατά.

Τη βλέπω.

Τομάτα.

Την κοιτάζω σαν αλλοτινή ντομάτα.

Σαν φρούτο του θέρους.

Το χειμώνα αρχίδια;

Αρχίδια το χεμώνα." 



"Αν είσαι στρέιτ το νετφλιξ να το βάλεις στον κώλο

σου,

εμένα με νανουρίζει

αλλά δεν θα με γιατρέψει ποτέ" 


"Aν τα μουνι@

σας ήταν όπλα

θα κυκλοφορούσατε

ελεύθερα

χωρίς περιορισμούς

κι αυτός είναι

ένας τρόπος να δεις τα πράγματα

Με τούτο δω

δεν σας προτρέπω

να κάνετε τα μουνιά@ σας όπλα

ή οτιδήποτε άλλο

Απλά παρατηρώ

πως οι άνδρες

αγαπούν περισσότερο

τα όπλα

από τα μουνι@


Και αυτός

ίσως να είναι

ένας ορισμός

της πατριαρχίας"


"Κοροϊδεύουν

Ξέρουν πως παρακολουθώ

Σκέφτομαι

Αν το κλάμα

Είναι η  λύση

Ή

Μια γερή κλοτσιά στ’ αρχίδια"


"Μπλεθαμμένος από κύμα

Και νεκρός από κύημα

Πολύ αργότερα

Συναντηθήκαν, ναι.

Και μιλήσαν για την θάλασσα

Ή τα νερά της κοιλιάς σου

Η ομορφιά

Να ξέρεις

Και μες τα σκατά

Σου

Πάει

Κι ανεμίζει

Σημαίες καθαρίστριας" 


"Γιατί δεν συμπαθώ

Καθόλου

Τους φαραώ

Σαν άρχοντες

Η ιστορία της λαιμητόμου

Τους έπρεπε

Και νωρίς ήταν

Αλλά

Αυτού του μαλάκα

Καλά του κάνανε" 


"Η γιαγιά μας η καλή

που εχήρεψε μικρή

είχε άντρα τον παππού μας

ταγματάρχη από σχολή.

Κάθε τόσο της κολλούσα

και της έλεγα:

γιαγιάκα,

χήρα είσαι, βρες βρε κάποιον

με πολλά πολλά λεφτάκια.


«Κρεμασμένες να τις έχω

τις ψωλές σ’ έναν κορμό

μήτε να τις βλέπω θέλω

μήτε να τις ακουμπώ».


Τότε εγώ ανακουφίσθην

είχαν όλα πια λυθεί.

Η πουστρίλα στη φαμίλια

ήταν κληρονομική" 


Κώστας Τσιαχρής 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου