Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Κώστας Τσιαχρής "Καρυάτιδα"


Δεν  κουβαλάω άλλους αιώνες  στο κεφάλι μου
κι ας  με τρυπάει  από τα μάτια  ως τον ύπνο
αυτή  η αποχή
Δε  ζευγαρώνω αδιάντροπα μ' άλλους τουρίστες
Έφτασε ο χρόνος  κατεβαίνω απ' τις ευθύνες
Αν λίγο έμεινα το δροσερό  κορίτσι
θα πετάξω αυτά  τα   μάρμαρα απ' τα στήθια μου
θα φτύσω το λευκό
θα κοιμηθώ το μαύρο
Και  θα' ρθει -το φωνάζει- οργασμός
Με μια γροθιά στο ακίνητο  θα ξεχυθώ
και θα  λερώσω με το σπέρμα
ωραίων αγοριών
χιλιάδες μέρες  έξω    απ' το γυμνό






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου