Λιποτακτούμε από τη γλώσσα
των ανθρώπων
Πάει να πει ότι μιλάμε
Με το λάλημα του πετεινού
σε ανήλιαγα σημεία
μες στο σώμα
Που το φως δε φτάνει
Κι αν τα φτάσει
κόβουν τις αχτίδες του
δυο θηριώδη σύννεφα
τα στήθη κάθε μάνας
που μας βύζαξε
και δεν ανέχεται
το σπλάχνο της για μια ζωή
να κουβαλά τη στάμπα
λιποτάκτη
Κώστας Τσιαχρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου