Μπορώ να υπερηφανευτώ
Πως άλλο δε μου λείπει πια
ένα μικρό μπουμπούκι αμυγδαλιάς
στο τέλος του χειμώνα
Μια μαλακιά γραμμή
στο βάθος του ορίζοντα το σούρουπο
Δε μου χρειάζονται
ένα άγγιγμα στον ώμο
Ένα κεφάλι
ακουμπισμένο στοργικά
στο στήθος
Και δε μου λείπει να σου λείπω
αργά τα βράδια
Πατώντας στην οθόνη μου ένα κλικ
Μπορώ και ρέω παντού
Κι είμαι τα πάντα
Κώστας Τσιαχρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου