Αληθινά τρομάζω
Όταν περνά υπόγεια
απ' το μυαλό μου ότι
Για να γεράσει
αυτή η βασανιστική εμμονή
της ανομίας
σε οτιδήποτε αγγίζω
στο κορμί σου
πάνω
Πρέπει να στήνω δίκες
να καταδικάζονται
Σε χίλια χρόνια
σπάσιμο πετρών
Οι όποιες σκέψεις
για ένα νόμιμο προσκύνημα
των πειρασμών μου
κάνω
Και τότε μια χαρά σε χάνω
Ξαναπαγώνεις σ'ένα δευτερόλεπτο
Σα σιδηρά κυρία
Και ψάχνω για σημεία ζωής σου
στη ζωή μου
Ξαναφτιάνω
Στρατόπεδα σωφρονισμού στη Σιβηρία
Κώστας Τσιαχρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου