Τι καλά να είχαμε στο στήθος
μια πορτούλα
Να ξεκλείδωνε όποτε
μας στρίμωχνε στον τοίχο η θλίψη
Για να τρέχουμε ανακουφισμένοι
Σ´εναν άλλο τόπο
Σ´ένα καταφύγιο
απροστάτευτων ψυχών
Να μη στεκόμαστε σφιγμένα
ανυπεράσπιστα δοντάκια
στις γροθιές της
Κ. Τσιαχρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου