Φωτοσύνθεση

 

Κάθε πρωί τοποθετώ το μίσος μου 

σ' ένα γλαστράκι κάτω από τον ήλιο 

Και πως περηφανεύομαι  

να βλέπω να θεριεύει 

να κερδίζει τόπο 

ανάμεσα στα καλλωπιστικά 

Να πρασινίζει από ζωή 

Συνθέτοντας τη μυστική φωνή του 

με τις ρίζες άλλων αισθημάτων 

Πιο κομψών 

Πιο τρυφερών 

Κι είμαι περιχαρής 

που  τ' απογεύματα  το κόβω 

πριν ανθίσει 

Το φιλώ και το  καρφώνω 

άγουρο κι ολόδροσο ακόμη 

στο αυτί  ή στο ντεκολτέ 

ακόμη μιας αβάσταχτης  ημέρας 

Κ. Τσιαχρής